review
Resident Evil 4

Vraag Resident Evil-fans wat hun favoriete deel is, dan zal een groot aantal meteen Resident Evil 4 roepen. Het vierde deel, dat oorspronkelijk exclusief voor Nintendo’s GameCube verscheen, gooide het roer voor de reeks drastisch om. In plaats van survival horror werd er gekozen voor een meer op actie geörienteerde gameplay vanuit een over-de-schouder-perspectief. De game kreeg lovende reviews en wordt nog altijd gezien als een van de meest iconische games ooit gemaakt. Niet zo gek dus dat Capcom, na de succesvolle remakes van deel twee en drie nu bij dit vierde deel is aanbeland. Weten de ontwikkelaars deze regelrechte klassieker eer aan te doen in deze compleet herziene versie? Wij zochten het voor je uit.

In Resident Evil 4 kruip je in de huid van oude bekende Leon S. Kennedy die op pad wordt gestuurd om de gekidnapte dochter van de Amerikaanse president te redden. Ze is voor het laatst gezien ergens op het platteland in Spanje en dus gaat Leon op onderzoek uit. Hier stuit hij op een mysterieuze cultus die bezeten blijken te zijn van een even zo mysterieuze parasiet.

Aan het verhaal wordt in een remake natuurlijk niet veel getornd en dat geldt ook voor deze Resident Evil-remake. Je begint in het bekende dorpje en vanaf daar doorloop je het verhaal zoals je het kent als je de game al eerder hebt gespeeld in een andere vorm. Gelukkig heeft Capcom er wel voor gezorgd om bepaalde situaties net iets anders te doen, zodat je alsnog wel nieuwsgierig bent naar wat er staat te gebeuren. Als nieuweling heb je die nadelen natuurlijk niet en staat je een van de tofste en verrassendste verhalen uit de reeks te wachten.

Maar ook als kenner valt er meer dan genoeg te genieten. Het spel is volledig opnieuw opgebouwd en herzien, wat betekent dat alles er veel beter uitziet dan je gewend bent. Sommige omgevingen zijn volledig onherkenbaar ten opzichte van het origineel, terwijl de wel herkenbare er ook een stuk beter uitzien. Alles is een stuk rijker aangekleed en de fraaie belichting doet de rest. Het is oprecht genieten om te zien wat Capcom met de omgevingen heeft uitgehaald en het is ontzettend knap dat daarbij niet het gevoel van de originele game verloren is gegaan. Ook de eindbazen ogen vele malen indrukwekkender door alle nieuwe technieken en het creatieve werk dat gedaan is om ze te verbeteren.

Het enige waar we iets op aan te merken hebben, zijn de reguliere vijanden: je komt namelijk nogal vaak dezelfde tegenstanders tegen. Nu was dit in het verleden natuurlijk nodig vanwege beperkingen van de hardware, maar hier wordt het wat storend. Zeker wanneer je een horde tegenstanders op je afkrijgt en daar loopt dan drie keer hetzelfde personage met een mes en vier keer hetzelfde personage met een hooivork, dan doet dat wat afbreuk aan de ervaring. Wellicht is het gedaan als een soort van eerbetoon aan het originele spel, maar wij vonden dat het de plank wat missloeg.

Wat misschien nog wel meer aan verfrissing toe was dan de graphics, was de gameplay. De tankbesturing van Leon is een veelgehoorde klacht (Leon kan niet richten en rondlopen tegelijk) en het is goed om te zien dat Capcom de gameplay naar een volledig nieuw niveau heeft weten te tillen. Niet alleen kan Leon nu lopen en schieten tegelijk, maar ook zijn er allerlei randzaken toegevoegd. Zo kun je je mes gebruiken om iemand uit te schakelen, vergelijkbaar met hoe het in The Last of Us werkt. Dit mes slijt dus je zult altijd de afweging moeten maken of je een stukje gezondheid opgeeft, of een stukje levensduur van je mes. Daarnaast kun je ook afweren met je mes om schade te voorkomen. Doe je dit met de juiste timing, dan open je de mogelijkheid om een melee-aanval uit te voeren, wat je weer wat kogels bespaard. Dat is iets dat niet veranderd is namelijk, je zult nog regelmatig nagelbijtend naar de hoeveelheid kogels in je inventaris kijken.

De wijzigingen maken de gameplay een stuk dynamischer en geven je meer mogelijkheden om het vege lijf te redden in tijden van nood. Het maakt de confrontaties ook meteen een stuk leuker en gevarieerder. Zeker wanneer je even vastzit bij een bepaald gevecht, dan is het een fijn gevoel dat er nu veel meer wegen naar Rome leiden.

Toch is het knap hoe Capcom, ondanks de vele gameplay-wijzigingen, toch het claustrofobische gevoel van het bronmateriaal heeft weten te behouden. Het blijft beangstigend wanneer je tegenover een overdaad aan vijanden staat en tactisch probeert om te gaan met je munitie.

Waar de remake van Resident Evil 3 nog een online component had, is dat deze keer achterwege gelaten. Dat is ook geen ramp, aangezien deel vier flink langer is. Al met al ben je al gauw zo’n 16 tot 20 uur bezig om het spel uit te spelen wat een respectabel aantal is voor een game als dit.

Deze Resident Evil 4 remake zal waarschijnlijk niet zo’n impact hebben als dat het origineel destijds had, maar dat neemt niet weg dat dit een remake is die het iconische bronmateriaal meer dan eer aandoet. Het verhaal blijft geweldig en maakt alleen maar meer indruk dankzij alle nieuwe technieken die het ontwikkelteam nu tot haar beschikking had. De gameplay is daarnaast ook nog eens flink gemoderniseerd, waardoor het voor nieuwkomers helemaal de ultieme manier is om de magie van Resident Evil 4 te ervaren.

Wij speelden Resident Evil 4 op de PlayStation 5. De game is daarnaast speelbaar op de Xbox Series, PlayStation 4 en pc.