review
Escape From Site 19

Escape From Site 19 is een horror-beleving waarbij spelers buiten hun comfortzone worden geduwd en ze over zichzelf gaan twijfelen. Dat is in ieder geval wat de website van deze mysterieuze koker ons vertelt. Het bordspel moet een intense en duistere beleving bieden waarbij spelers moeten samenwerken om een gebouw te ontsnappen waar allerlei wezens huizen die zijn gebaseerd op het universum van de SCP Foundation. Deze horrorverhalen zorgen voor de meest vreemde wezens die variëren tussen onschuldige en irriterende planten tot gevaarlijke en moordlustige monsters. Lees hier onze review over deze beleving. In ons verhaal staan wel spoilers voor enkele – van de vele – kaarten die men kan tegenkomen.

Foto: Joost Klein Middelink

Voorafgaand aan het spel moeten spelers een eigen spelertoken, een snack en drinken meenemen die onderdeel zullen zijn van de beleving. Er zat een kaars met bijpassende lucifers bij het spel, maar elke andere kaars werkt ook. De kwaliteit van de metalen tokens, de kaarten en de andere aankleding oogt top. Het concept van het spel is dat je een dobbelsteen moet gooien om stappen te zetten en het vakje waarop je landt, bepaalt welk type kaart je moet pakken om deze opdracht te proberen. Haal je de opdracht, dan verdien je punten die je later kan inzetten om speciale kaarten te kopen voor extra hulp of om elkaar te steunen. Wordt de opdracht niet gehaald, dan gaat de speler terug naar een checkpoint, levert punten in en er komt een token op de lockdown-meter. Als deze vol zit hebben de spelers Escape From Site 19 verloren. Er zit ook een tijdslimiet aan waardoor spelers niet te lang kunnen treuzelen.

De opdrachten die spelers krijgen in Escape From Site 19, hangt af van de type kaart die ze trekken. De ‘veilige’ kaarten bevatten simpele en gekke opdrachten zoals doe wat van ieders snack in de schoenen van de actieve speler die deze een paar rondes moet aanhouden, teken een draak op de nek van de actieve speler, hou een pose aan (zoals een handstand) tot het begin van je volgende ronde of klim op iemands rug en loop een rondje door de kamer.

Foto: Joost Klein Middelink

Later worden de opdrachten vreemder en zoeken ze het randje op van wat sociaal acceptabel is en wat de spelers bereid zijn om te doen. Denk daarbij aan opdrachten waarbij de actieve speler in de kamer moet plassen, iedere speler zijn of haar drinken moet uitspugen over de actieve speler, stukken teennagel moet weghalen zonder hulpmiddelen of je hand een aantal seconden praktisch in de vlam van de kaars moet houden. Dit soort opdrachten vonden wij niet alleen destructief voor onszelf, maar ook absurd om te verwerken als spelelement. Na enkele van deze opdrachten werd ook snel duidelijk dat deze gekkige opdrachten het jasje dragen van de vreemde wezens uit het SCP-universum, maar stiekem een slap excuus zijn om spelers bizarre opdrachten te laten doen. Ook hebben de meeste opdrachten ook vrij weinig te maken met het karakter van het desbetreffende wezen wat ze moeten voorstellen. Zodoende ontbreekt de koppeling tussen het spel en de verhalen.

De spelervaring is enorm afhankelijk van de groep waarmee je het speelt, de bereidheid om alles te doen en welke kaarten je trekt. Als je constant interessante en uitdagende kaarten trekt, kan de spelbeleving erg tof zijn waarbij je samen verschillende gekke en vreemde zaken beleeft en een spannende en intense avond hebt. Trek je alleen maar gekke en bizarre uitdagingen, dan ontstaat er snel weerstand vanuit de groep en voelt het spel niks anders dan een puberale poging om spelers zo gek mogelijke opdrachten te laten doen in een jasje van een horror-verhaal.

Foto: Joost Klein Middelink

Als we toch positief moeten blijven, dan moeten we wel zeggen dat er flink veel verschillende personages zijn, een enorme hoeveelheid uitdagingskaarten zijn en een aantal SCP-0001-varianten waardoor de herspeelbaarheid wel erg hoog ligt. Sommige kaarten zijn erg leuk en voegen ook een leuke twist aan het spel toe zoals de uitdaging waarbij een speler na elke volbrachte opdracht moet vertellen hoe iemand anders het beter had gedaan, een andere speler in de rede moet vallen of iedereen in het donker moet spelen voor een aantal rondes. Ook zijn de spelonderdelen van hoge kwaliteit en is er zeker aandacht geschonken aan thema qua vormgeving.

Toch voelt Escape From Site 19 veel te veel aan als een partygame die extreem wil zijn om het extreem zijn en zich daarbij verschuilt onder de noemer van een populair horror-universum. Ondanks dat sommige opdrachten best tof zijn om te doen en vooral in een groep vrienden die elkaar wel goed kent, zorgt voor hilariteit en gezamenlijke ervaringen, zijn de meeste opdrachten toch te bizar voor woorden. Omdat spelers niet tegen elkaar spelen, maar tegen het spel, is er eigenlijk ook geen enkele reden om die absurde opdrachten te vervullen, want er zal geen winnaar zijn. Wat ons betreft een spel om alleen te beleven als je van dit soort idiote taken houdt, maar verder zouden we dit spel absoluut niet aanraden als bordspel omdat het niet alleen de plank misslaat op gebied van horror-ervaring – terwijl het dat wel adverteert – maar ook op de beleving tussen opdrachten en het spel zelf. Het lijkt allemaal weinig met elkaar te maken.