preview
Fire Emblem Engage
Conclusie
Fire Emblem Engage brengt duidelijk verbeteringen met zich mee op het gebied van de gevechten en de visuele presentatie, maar is in ieder geval in de eerste hoofdstukken qua verhaal en wereld een kleine stap terug ten opzichte van het fantastische Three Houses.Menig gamer met een Switch heeft Fire Emblem: Three Houses een kans gegeven, de Fire Emblem-reeks heeft met die titel zeker zijn hoogtepunt in het Westen weten te bereiken en natuurlijk hopen Nintendo en ontwikkelaar Intelligent Systems hierop voort te kunnen bouwen met Fire Emblem Engage. Wij hebben alvast het begin van de game kunnen spelen en vertellen je erover in deze preview.
Al meteen wordt duidelijk dat Fire Emblem Engage qua verhaal een hele andere weg inslaat dan Three Houses. Waar je bij de voorgaande game een leraar of lerares was op een school met verschillende afdelingen en afdelingshoofden die op politiek niveau heel belangrijk zijn, ben je nu de dochter of zoon van de Goddelijke Draak die na duizend jaar uit zijn of haar slaap ontwaakt. De vele politieke intriges van Three Houses worden ingewisseld voor simpele, cliché fantasy. Hier is in principe niets mis mee, maar in de beginhoofdstukken van de game voelt het eerlijk gezegd als een stapje terug. In het begin zijn de personages niet interessant en voelt het verhaal als iets dat je al in duizend andere spellen hebt gezien. We hopen heel erg dat dit verandert naarmate het verhaal zich verder ontwikkelt en laten we eerlijk zijn: met nog zo’n twintig uur om te spelen, als het als andere Fire Emblem-games zal zijn, is de kans zeker aanwezig dat zowel de wereld als de personages beter tot hun recht komen.
Razendsnelle actie is niet waar Fire Emblem bekend om staat. Het is tenslotte een game met tactische veldsagen die zich afspelen op een level dat is ingedeeld in vakjes. Dat wil echter niet zeggen dat het er niet steeds actievoller uit begint te zien. Op grafisch vlak is de game sterk vooruit gegaan. De overgang van je personages van het lopen over het strijdveld tot het aanvallen van een tegenstander is veel soepeler en de animaties van allerlei verschillende aanvallen en speciale acties zijn veel minder houterig dan bij de voorgaande delen het geval was. Het zorgt ervoor dat de game sneller aanvoelt, zelfs al blijft het een spel waarin je in beurten poppetjes over een slagveld beweegt. Wat hier ook bij helpt is dat je nu “vrij” binnen een bepaald bereik loopt. In werkelijkheid is het slagveld nog steeds in vakjes verdeeld en kan je elke beurt een bepaald aantal vakjes lopen, maar omdat je personage vrij beweegt over die vakjes in plaats van heel rigide de vakjes te volgen, geeft het de illusie actievoller te zijn.
Tot slot heb je natuurlijk de gevechten zelf. In principe is het precies wat je van Fire Emblem kan verwachten, je hebt allemaal soldaten met verschillende wapens en/of krachten en moet deze strategisch inzetten. Zwaarden zijn sterk tegen bijlen, bijlen tegen speren en speren zijn op hun beurt weer sterk tegen zwaarden: het steen-papier-schaar-effect. Daarnaast heb je nog je magiegebruikers en heb je ook verschillende types aan je personages hangen: mensen die kunnen vliegen, ruiters, ga zo maar door. Dit zorgt er allemaal voor dat je veel strategische keuzes hebt tijdens een gevecht. Het nieuwe systeem zorgt ook weer voor nieuwe toevoegingen aan de combat en het heet, hoe kan het ook anders, Engage. Het is de unieke toevoeging van dit deel en in het verhaal zijn er twaalf ‘Emblem Rings’, ringen die gebruikt kunnen worden om ‘Emblems’ op te roepen. Een Emblem is een sterke krijger uit het verleden, maar in werkelijkheid zijn het allemaal personages die je kent van voorgaande Fire Emblem-games. Zo krijgt het hoofdpersonage al vanaf het begin de beschikking over Marth. Dit zorgt voor een nieuw sausje tijdens het vechten en je kan hiermee andere wapens gebruiken en een speciale aanval samen met je Emblem gebruiken. Het is nog te vroeg om iets heel nuttigs over het systeem te zeggen, maar wel kunnen we zeggen dat het qua verhaal misschien niet altijd even bijzonder aanvoelt als de ontwikkelaars denken. Zo roept iemand Sigurd op, de protagonist van… Fire Emblem: Genealogy of the Holy War? Dit is de eerste Fire Emblem uit 1996 die nooit buiten Japan is verschenen. Dus alhoewel Sigurd als een heel cool personage wordt gepresenteerd en zijn verschijning voor een wauw-factor zou moeten zorgen, zal maar een ongelooflijk klein percentage de naam überhaupt erkennen, laat staan er enthousiast van worden.
Het is duidelijk dat Fire Emblem Engage met verbeteringen komt, want gevechten voelen veel vlotter en actievoller aan, ook al zijn ze grotendeels hetzelfde gebleven. Animaties zien er beter uit en op visueel vlak is dit zonder twijfel het hoogtepunt van de reeks. Op het gebied van het verhaal, de wereld en de personages die zich in die wereld bevinden, is er nog wat werk aan de winkel. We hebben nog heel veel speluren te gaan, dus het kan zomaar zijn dat die sterkere connectie met het verhaal toch nog komt.