review
RWBY: Arrowfell

De serie van Roosterteeth blijft populair, waardoor er nu ook een heuse game van is verschenen. Wij mochten de afgelopen tijd aan de slag met RWBY: Arrowfell, de avonturengame van de serie. Daarin gaan de vier heldinnen een bron van Grimm onderzoeken, een kwade kracht. Lees hier wat we van de game vonden.

Team RWBY bestaat uit vier vrouwelijke strijders: Ruby, Weiss, Blake en Yang, elk met hun eigen kracht en verleden, en samen vormen ze een hechte groep om het kwaad te verslaan. Het verhaal van RWBY: Arrowfell begint vlak nadat de vier heldinnen zijn benoemd tot Huntresses, speciale jagers die dorpen en steden beschermen. Tijdens een gevecht komen ze een ander krachtig team tegen waarvan niet duidelijk is of ze vijandig zijn, team BRIR. Het is aan de protagonisten om uit te zoeken of zij een gevaar vormen en wat de bron is van de Grimm-wezens die de omgeving teisteren.

De gameplay in deze sidescroller bestaat vooral uit rondlopen in dorpen om met mensen te praten voor opdrachten, om vervolgens in gevechtsgebieden vijanden te verslaan en verborgen schatten te vinden. Elke vechtwereld lijkt een beetje hetzelfde opgebouwd: je loopt van de ene naar de andere kant, ontwijkt of verslaat vijanden, soms is er een groep die je verplicht moet vernietigen, en opent schatkistjes met vaak waardevolle voorwerpen. Deze voorwerpen lever je in bij de mensen die je de opdrachten geven en zo krijg je nieuwe informatie over je volgende doel.

Tijdens deze avonturen kun je op elk willekeurig moment wisselen tussen de vier strijdsters met elk hun unieke vaardigheden. Denk aan een afstand overbruggen, een zwevend platform maken, een kopie van zichzelf creëren of harde muren kapot slaan. Sommige gebieden vragen om deze vaardigheden, maar grotendeels zal je spelen met het personage dat je het fijnste vind om te besturen tot je een dergelijk obstakel tegenkomt.

Dat maakt ook meteen een pijnlijk punt duidelijk in het spel. Ondanks dat jouw team uit vier personen bestaat, voelden we de noodzaak niet om ooit andere personages te gebruiken, behalve dus bij obstakels die ons personage niet kon overkomen. Je bent namelijk grotendeels heen en weer aan het rennen tussen stad en vechtgebied om spullen te verzamelen en aan mensen te geven om vervolgens weer het conflict in te duiken. Na enige tijd spelen lijkt er geen verandering te komen in deze gameplay, waardoor het erg snel repetitief begint te voelen.

Daarnaast kan je je personages upgraden en verkrijg je soms krachtigere vaardigheden, waardoor je soms verder kan komen dan eerst. Dit doet denken aan een metroidvania, maar doordat de omgevingen enorm karakterloos zijn, zal je bijna alle levels moeten doorkruizen om dit nieuwe punt te vinden. Daarbij voelen de upgrades zelden krachtig aan en slechts als een minimale verlenging van je vaardigheden. Het feit dat je met meerdere spelers de game kan doorspelen voegt helaas weinig toe, omdat het levelontwerp duidelijk ontworpen is voor een enkele speler.

Al met al maakt dit van RWBY: Arrowfell een ongeïnspireerde game. Doordat je vooral veel heen en weer aan het lopen bent voor nutteloze voorwerpen om elke keer meer informatie te krijgen en de personages slechts vaardigheden hebben die je alleen gebruikt bij noodgedwongen situaties, voegt het teamaspect niets toe. Ondanks de aanwezigheid van een coöpmodus, maakt het de game niet veel beter omdat de levels gericht zijn op een enkele speler en je elkaar meer in de weg zit dan dat je elkaar kunt helpen. Een game met redelijk wat potentie, maar helaas maakt het er weinig van waar.

Voor deze review is RWBY: Arrowfell gespeeld op de Nintendo Switch. De game is ook verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.