review
Goat Simulator 3

San Angora is een idyllische eilandengroep in de Pacifische oceaan. Op het eerste oog is het een geweldige moderne en duurzame plek. Elektrische auto’s, windmolens, zonnepanelen, ruimte voor stad én natuur, diverse festivals, evenementen, winkelcentra en culturele locaties en bijzondere activiteiten (zoals bijvoorbeeld een cosplayconventie). Even lijkt het de hemel op aarde, op één klein beestje na.

“Goat of War”

In de hilarische opening (die elke gamer moet herkennen) maken we kennis met hoofdpersoon Pilgor. Deze geit lijkt op het eerste oog een simpele geit met een vreemde tik in zijn bovenkamer. Echter blijkt deze geit aan het hoofd te staan van de lokale Illuminatie (Illumi-Blaati) die zijn greep op het eiland wil versterken. In de game is het de bedoeling om Pilgors invloed binnen de Illuminatie te laten groeien door zoveel mogelijk chaos, ellende en onrust te veroorzaken.

“Goat Theft Auto”

Het verhaal (dat dunner is dan de gemiddelde hostie) is eigenlijk niets meer dan een introductie en een doel om zoveel mogelijk los te gaan in de sandbox die San Angora is. Je kan punten verzamelen door missies uit te voeren. Deze staan aangegeven in je menu en ontgrendel je door op de missielocaties te komen. Ze variëren van simpel tot knap lastig. Groot deel van de moeilijkheidsgraad komt vanuit de besturing van Pilgor. Blaten, klimmen, kopstoten geven en aan dingen likken om ze met zijn tong mee te slepen zijn het beperkte arsenaal van de geit maar dat is niet altijd even makkelijk.

“Goat Turismo”

Wat opvalt is hoe gedetailleerd de wereld is. Van kleine boerderijen tot kerkjes, begraafplaatsen, steden, bioscopen en zelfs een Zweeds meubelwarenhuis. De bewoners van San Angora komt werkelijk niets tekort. Dit maakt echter ook dat de wereld vrij groot is. Gelukkig hoef je niet alles lopend door te brengen. Jetpacks, paragliders en zelfs auto’s zijn niet veilig voor Pilgor. Met zijn hoofd uit het raam en tong uit zijn bek in een politieauto scheuren terwijl hij een bierpet droeg, was slechts één van de hoogtepunten uit het eerste uur van onze gameplay.

“Tokyo Goatwire”

De missies zijn gevarieerd, zo is er bijvoorbeeld een hilarische missie waarbij je een aantal boomknuffelende hippies van de bomen af moet zien te krijgen en bigfoot moet zoeken. Ook zijn er naast de missies vele uitdagingen waarmee je punten kan verdienen. Deze variëren van het doen van epische backflips (met een babygeit achterop je rug) tot jezelf drie keer laten arresteren door de politie. Het moge duidelijk zijn dat de makers zich hebben gefocust om zo veel mogelijk onzin in één game te proppen. Deze uitdagingen (insights) verkrijg je door missies te doen, uitrusting te verzamelen en via “insight shrines” verspreid over de wereld. Soms is een missie vrij simpel, en soms is het toch even puzzelen om te zien wat de makers bedoeld hebben.

“Goat of Tsushima”

Naast alle ellende die je veroorzaakt, kun je Pilgors kledingkast uitbreiden met honderden kledingstukken en accessoires. Van een fopspeen tot zwemband, van cowboyhoed tot het oog van Sauron op een klein torentje. Het is zo gek niet te bedenken of het zit wel in de game. Ook is er een enorm arsenaal aan wapens en semi-wapens te verzamelen. Vlammenwerpers, T-shirtlanceerders, vuurwerkkanonnen, een viskanon en nog veel, veel meer. Onze favoriet was een oud vrouwtje op een schommelstoel dat bolletjes wol kon schieten. Zij zit op de rug van Pilgor en moest verdiend worden door varianten van haar te verslaan in een heus Doom-level vol oude, gevaarlijk breiende vrouwtjes. Ook zijn er verschillende skins te ontgrendelen voor Pilgor. Identificeer jij Pilgor eerder met een hamerhaai of giraffe? Dan heeft de game daar een skin en bijbehorende missie voor. Deze accessoires speel je vrij door ze te vinden in de wereld, door missies én door ze te kopen met de punten.

“Goat of Duty”

Ook nieuw is de multiplayer, hierbij kun je met maximaal vier geitenbreiers aan de slag. Dit kan online, maar ook in splitscreen op één tv. Voor multiplayer zijn ook speciale (en wederom) hilarische missies toegevoegd zoals bijvoorbeeld geitenvoetbal en geitengolf. Nu werkt de multiplayer niet helemaal soepel, maar toch is er stiekem niets leukers dan met meerdere geiten een kamperend gezin op een berg terroriseren.

“Goatfall”

Wij speelden Goat Simulator 3 op de PlayStation 5. De haptische feedback en triggers worden niet gebruikt. Ook is de game een puinhoop vol bugs. Onder het motto “It’s not a bug, it’s a feature” komen de makers er nog mee weg ook. Nu speelt de game soepeler dan de launchversie van Cyberpunk 2077, maar komt het bij lange na niet in de buurt van bijvoorbeeld een God of War. Op sommige momenten deed de haperende framerate ons zelfs even denken aan Just Cause 3. Echter zijn de vele bugs en glitches zo’n enorm onderdeel van de formule geworden dat het bijna geen laksheid meer te noemen is dat ze in de game zitten. Sterker nog, het pauzemenu bevat zelfs een “respawnknop” voor als je vast komt te zitten.

Goat Simulator 3 is hilarisch, creatief, vol verwijzingen naar pop-culture met een finale die zó briljant is dat we alleen maar heel hard hebben kunnen lachen en klappen. Goat Simulator 3 is schaamteloos misschien wel een van de leukste games van de afgelopen jaren.

Goat Simulator 3 is vanaf nu verkrijgbaar voor PlayStation, Xbox en pc.