review
Bayonetta 3

De Bayonetta-franchise gaat al een tijdje mee, maar het laatste deel verscheen alweer in 2014. Vier jaar later werd Bayonetta 2 opnieuw uitgebracht voor de Nintendo Switch, samen met de eerste game. Maar uiteindelijk was het toch tijd voor een nieuw deel en eindelijk is het zover. Wij mochten alvast aan de slag met Bayonetta 3 en hieronder kun je lezen of ons dat bevallen is.

Het verhaal begint met de dood van Bayonetta, maar al snel blijkt dit een Bayonetta te zijn uit een parallel universum. En daar zijn de Homunculi, een soort biologische wapens, aan een opmars bezig. Hun uiteindelijke doel is om heer en meester te worden van alle universums en dat lijkt ze aardig te lukken. Aan het begin maken we kennis met Viola, ook een heks, en in de scène waar Bayonetta sterft, weet zij de ontsnappen. Ze vertrekt daarna naar de wereld waarin de Bayonetta die wij kennen, nog leeft. Ze doet haar verhaal aan Bayonetta en Jeanne en weet ze uiteindelijk te overtuigen om haar te helpen om de Homunculi te stoppen.

Hoewel het verhaal net weer iets anders is dan we gewend zijn, door de introductie van parallelle universums, is het onderaan de streep toch weer hetzelfde riedeltje. Enorm gevaar dreigt, de wereld is in gevaar en uiteindelijk ben jij de enige die dit kan voorkomen. Het verhaal is zeker ook niet het sterkste punt in Bayonetta 3. Dit komt vooral door de chaotische manier van vertellen: het springt van de hak op de tak. Het ene moment loopt Bayonetta rustig op straat en het volgende moment duikt er een gigantisch monster op uit de grond en vliegt alles in het rond. Ook de overloop van het ene hoofdstuk naar het andere hoofdstuk is enorm verwarrend. Je zult enorm goed moeten opletten om er maar enigszins een touw aan vast te knopen, want soms lijkt het wel alsof hele stukken worden overgeslagen. Het is jammer, want de personages in Bayonetta 3 lenen zich voor een tof verhaal en ook de duistere wereld waarin het zich afspeelt, is daar uitermate geschikt voor.

De Bayonetta-franchise moet het dan ook vooral hebben van de combat en die is geweldig. Het heeft al het goede in zich van de vorige delen, de snelle combo’s, het vertragen van tijd door op het juiste moment te ontwijken en de speciale moves om je tegenstander de genadeklap te geven. Deze keer hebben de ontwikkelaars er nog een schepje bovenop gedaan. Je hebt namelijk verschillende demonen tot je beschikking tijdens een gevecht. Deze kun je oproepen, mits er genoeg energie is, en de gigantische demonen kunnen enorm veel schade aanrichten. Je kunt ervoor kiezen om een of twee klappen uit te delen, of net zolang te vechten tot de meter leeg is. Dat laatste brengt wel een nadeel met zich mee, je kunt namelijk Bayonetta niet besturen op dat moment, waardoor ze kwetsbaar is. Je zult dus goed na moeten denken over wie je wanneer gebruikt. Dit zorgt ervoor dat de toch al geweldige gevechten nog beter zijn geworden. Het is niet alleen maar ontwijken en de juiste combo gebruiken, het is een stuk tactischer geworden.

Wat ook leuk is, is dat je niet alleen maar met de standaard Bayonetta vecht. Je komt verschillende versies van jezelf tegen die allemaal een andere manier van vechten hebben. Dat komt omdat ze allemaal verschillende wapens hebben die weer verschillende mogelijkheden met zich meebrengen. Zo is er bijvoorbeeld de Ignis Araneae Yo-Yo, die je kunt gebruiken als een soort van rolschaatsen, waardoor je je snel kunt verplaatsen. De introductie van het multiversum en daarmee verschillende versies van jezelf, maakt het enorm afwisselend. Daarnaast kun je ook nog vechten met Viola, die weer een andere stijl met zich meebrengt.

Afwisseling kent het spel zeker, want naast de normale missies, zijn er ook speciale missies. Zo is er bijvoorbeeld een waar je juist stealth moet gebruiken in plaats van de normale opzichtige manier van vechten. Je kunt je verstoppen achter deuren en in luchtschachten. Daarnaast zijn er ook vreemde gevechten waarin je een soort Godzilla-achtig monster bent en je het opneemt tegen een ander gigantisch monster, terwijl er bombastische muziek door de speakers klinkt. Hoewel deze iets minder spannend zijn door de trage bewegingen, is het toch leuk voor de afwisseling.

Bayonetta 3 is vooral goed door de combat, want grafisch gezien is het soms om te huilen. De game is enorm chaotisch en snel en je kunt gewoon merken dat de Switch moeite heeft om het allemaal bij te houden. Dit resulteert soms in een een lagere framerate, maar vaak ziet het er ook korrelig uit en lijkt het erop alsof er enorm veel compressie nodig was om het allemaal voor elkaar te krijgen. Dat is jammer, want was dit spel gemaakt voor de PlayStation 5 of Xbox Series X, dan was het een stuk indrukwekkender geweest.

De enorme afwisseling door de introductie van het multiversum en de toevoegingen van demonen aan gevechten, maken van Bayonetta 3 een hele vermakelijke game die fans zal kunnen bekoren. Het verhaal is niet heel bijzonder en de chaotische manier van vertellen helpt absoluut niet. Ook wordt duidelijk dat het grafische plafond van de Nintendo Switch inmiddels is bereikt, want het ziet er niet altijd even goed uit. Toch is Bayonetta 3 aan te raden, zeker voor de fans van de franchise, maar bijvoorbeeld ook voor fans van de Devil May Cry-serie, waarmee het de nodige overeenkomsten heeft. Stiekem hopen we nog op een port naar pc of andere consoles, want dat zou deze goede game nog beter maken.