review
Little Orpheus

Ruim twee jaar geleden verscheen Little Orpheus als Apple Arcade-game. Destijds werd de titel vrij goed ontvangen en de ontwikkelaars besloten dat meer mensen mochten genieten van hun werk. Vandaar dat een release op console en pc werd aangekondigd. Het spel zou eerder dit jaar uitkomen, maar de release werd helaas uitgesteld door de situatie in Oekraïne, aangezien het verhaal over een Russische missie gaat. Gelukkig is het nu wel tijd om aan de slag te gaan met de game, want het blijkt een vrij leuke titel te zijn.

In de koude oorlog start Rusland een missie die niet naar de ruimte gaat, maar juist de diepte van de aarde verkent. Hiervoor wordt Ivan Ivanovich uitgekozen en hij wordt met een raket en een atoombom die als energiebron voor communicatie dient, de diepte ingeschoten. Wat blijkt: de kern van de Aarde is hol en vol met leven. Dino’s lopen nog vrij rond en er zijn (bijna) geen sporen van menselijke activiteit. Helaas kan Ivan dit niet melden, aangezien de atoombom Little Orpheus is verdwenen tijdens de landing. Pas drie jaar later komt Ivan terug van zijn missie, terwijl zijn moederland al lang dacht dat hij overleden was. Wat hij heeft meegemaakt wordt middels een gesprek tussen Ivan en zijn generaal verteld, terwijl je de gebeurtenissen naspeelt.

De gameplay die daarbij hoort bestaat uit Ivan in een 2D-omgeving naar het einde van ieder level krijgen. Dit doe je vooral door rennen, springen, klimmen, slingeren, schuilen en objecten verplaatsen. Uiteindelijk is Little Orpheus volledig te spelen met zo’n vier knoppen en is dus niet super diepgaand. Ook de kleine puzzels die je soms moet oplossen zijn niet erg uitdagend en bestaan vooral uit op het juiste moment een actie doen of een object naar de juiste plek verplaatsen. Gelukkig blijft dit wel gewoon het gehele spel leuk en is de gameplay sowieso niet hetgeen waarvoor je dit spel moet spelen.

De echte kracht zit hem namelijk in de graphics en het verhaal. De omgevingen zien eruit als een schilderij met wilde, begroeide gebieden, besneeuwde heuvels, mysterieuze oceanen en andere prachtplaatjes. Vooral de achtergronden die je ziet terwijl je met Ivan door het level rent, maken indruk. Daar komt nog eens bij dat het verhaal leuk verteld is, met op de achtergrond vaak een gesprek tussen Ivan en zijn generaal. Er worden regelmatig grapjes gemaakt en de norsheid van de generaal en de klungelige reacties van Ivan maken die alleen maar leuker. De conversaties zijn ook erg leuk ingesproken door de stemacteurs, wat alleen maar toevoegt aan het sfeertje.

Uiteindelijk ben je zo’n drie of vier uur zoet met Little Orpheus. Door de geringe speeltijd, makkelijke gameplay en mooie graphics, is dit een perfect spelletje om op een rustige avond te spelen. Terwijl je wegrent van monsters en puzzels oplost, kun je regelmatig lachen om de gesprekken die soms op de achtergrond voorbijkomen. Er had nog wat meer originaliteit en variatie mogen zitten in de gameplay, met bijvoorbeeld wat grotere of moeilijkere puzzels, maar dit mocht de algemene pret zeker niet drukken. Voor een zacht prijsje is Little Orpheus is een heerlijk klein spelletje.

Voor deze review speelden we Little Orpheus op pc. De game is ook verkrijgbaar voor PlayStation, Xbox en Nintendo Switch.