review
Decorum

Iedereen die wel eens is verhuisd of een kamer opnieuw heeft ingedeeld terwijl je met anderen woont, weet wel hoe frusterend het kan zijn dat iedereen andere wensen heeft. De makers van Decorum dachten dat die ervaring wel naar een bordspel omgezet kon worden en wij mochten beleven of het net zo leuk is om samen meubels uit te zoeken in een bordspel als in het echte leven. Lees hier onze review van Decorum.

Foto: Joost Klein Middelink

Het spel bevat scenario’s voor twee spelers die oplopend in moeilijkheid gaan en een soort verhaal vertellen. In de doos zitten ook twee enveloppen die je pas na bepaalde scenario’s mag openen. De scenario’s voor drie en vier spelers kunnen in willekeurige volgorde gespeeld worden waardoor alleen de moeilijkheid bepalend is voor welke je wil doen. In elk scenario krijgt elke speler eigen voorwaarden waaraan het huis moet voldoen en als alle spelers hun voorwaarden hebben gehaald, winnen de spelers collectief.

De spelers kunnen de kamers inrichten door een muur te verven, een voorwerp te plaatsen, weg te halen of te vervangen. Nadat een speler een actie heeft gedaan, mogen de andere spelers oppervlakkig reageren zoals: “Daar wordt ik blij van!”, “Oei, dat vind ik niet zo mooi.” of “Dat maakt mij niet veel uit.” om toch enigszins elkaars voorwaarden door te laten schemeren. De kunst is echter om er achter te komen wat ervoor heeft gezorgd dat de andere spelers zo reageren, een scenario heeft namelijk meerdere opties om te winnen.

Elk voorwerp heeft naast een kleur namelijk ook nog een stijl zoals retro, modern, uniek of antiek. De voorwaarden waar spelers aan moeten voldoen kunnen vrij simpel zijn als ‘in de badkamer mogen geen blauwe voorwerpen staan’ of ‘in elke kamer moet een modern voorwerp staan’. Sommige voorwaarden zijn weer lastiger zoals ‘op de bovenverdieping mogen geen koude kleuren voorkomen’, waardoor je meteen een hoop zaken daar niet kan plaatsen.

Foto: Joost Klein Middelink

Eens per paar rondes mogen de spelers een voorwaarde met elkaar delen in de hoop dat het licht schijnt op de problematiek die er ontstaan is tijdens de rondes ervoor. Spelers gaan elkaar namelijk niet zo leuk vinden als er constant aan de wincondities wordt getornd. Dat is misschien ook wel het unieke concept van Decorum; door weinig te communiceren elkaars regels toch leren kennen en de herkenbare frustratie die ontstaat omdat jij iets niet mooi vindt, terwijl jouw medespelers dat niet doorhebben of juist wel willen. Deze frustratie zorgt voor grappige en leuke spelmomenten.

Het tweespelerspel vonden we leuker dan de variant voor meer spelers. Dat kwam mede door de dynamiek die twee spelers samen hebben tegenover vier spelers die constant in elkaars weg lopen, zeker omdat je daarbij ook nog te maken hebt met kamergenoten die het lastiger maken. Dat zorgt soms voor de frustraties die minder leuk zijn, maar al met al is Decorum toch een uitdagend en interessant concept.

Samen kamers indelen volgens voorwaarden klinkt saaier dan het is want bij de potjes Decorum werd er regelmatig gelachen door de frustratie omdat spelers elkaar in de weg zaten. Af en toe liep dat uit tot oprechte irritaties, maar meestal was het gezonde frustratie die je mogelijk herkent van een potje Risk waarbij je net niet je missie haalt door acties van de tegenstanders. Wat ons betreft geen perfecte game, maar zeker een uniek, gezellig en grappig concept wat soms bloed onder je nagels vandaan kan halen met een glimlach.