review
The Quarry

“Does this looks like the goddamn Harbinger Motel to you?” 

Met die woorden eindigt de voortreffelijke proloog van The Quarry (die we vorige maand al zagen). Een stel raakt van de weg, er is een enge agent, gefluister in het bos en een monster in de kelder van het kampgebouw. Schrikeffecten, langzaam opbouwende suspense, enge dingen in het donker: het is een nagenoeg perfecte opening voor een horrorgame.  Het is jammer dat de rest van The Quarry dit niveau bij lange na niet weet te halen.

Het is de laatste dag van zomerkamp “Hackett’s Quarry”. De negen kampleiders zwaaien de kinderen uit en pakken hun spullen. Autopech zorgt ervoor dat ze nog één nacht moeten blijven. De eigenaar, Mr Hackett waarschuwt hen om die nacht alle deuren op slot te doen en waakzaam te zijn. Zoals het pubers betaamt, pleuren ze een tentje neer naast het grote meer, met een kampvuurtje erbij en een paar flessen gestolen drank. Nog één nacht in het licht van de maan, en ze zijn niet alleen…

The Quarry biedt een verlaten locatie met een bovennatuurlijke dreiging, een hoop jumpscares en een verhaal dat vanuit meerdere, speelbare personages beleefd wordt. Hierdoor past het eigenlijk naadloos in het rijtje eerdere games van Supermassive Games, maar waar The Dark Pictures Anthology probeerde de formule te verfijnen, of liever gezegd wat meer focus probeerde aan te brengen, voelt The Quarry eerder als een directe reactie op Until Dawn. 

Supermassive Games staat al bekend om zijn fantastische graphics en ook The Quarry stelt hierbij niet teleur: het zonlicht door de bomen, een verlaten blokhut, een maan die weerspiegelt op een groot meer. Ook fantastisch zijn de tutorials, dit zijn korte getekende animaties met een hoog “smokey-the-bear-gehalte” en heel veel humor.

Maar een grote irritatiefactor is het IQ van sommige personages. Het is wel een van de clichés die bij het horrorgenre hoort, maar wij hebben frikandellen gegeten waar meer hersens in zaten dan in sommige personages. “Meathead” Jacob voorop. Zonder al te veel te spoilen is het zijn achterlijkheid die er nagenoeg voor zorgt dat het hele plot in werking wordt gezet. Daarnaast zijn de meeste personages voornamelijk cliché horrorpersonages. De sportieveling, de introvert, de grappenmakende popiejopie die eigenlijk onzeker is, de vloggende bimbo, de agent en de familie rednecks (met bijbehorende banjosoundtrack) De sterrencast bestaande uit onder andere David Arquette, Justice Smith, Ethan Suplee, Ariel Winter en Lance Henriksen is in absolute topvorm met als uitschieter Ted Raimi (Evil Dead) als enge agent. Deze “schmiert” zich genadeloos door het vrij langzame script. Het motion capture werk heeft sinds Until Dawn enorme stappen gemaakt en sommige details in de gezichten komen prachtig naar voren.

Ook komt er elk uur een intermezzo waarin je keuzes beoordeeld worden. Dit was ook al het geval in Until Dawn en The Dark Pictures Anthology met “The Doctor” en “The Curator”, respectievelijk gespeeld door karakteracteurs Peter Stormare en Pip Torrens. In The Quarry is het actrice Grace Zabriskie die de show steelt als waarzegster.  Door gedurende de game tarotkaarten te verzamelen, krijg je ook hints naar mogelijke uitkomsten. Deze intermezzo’s zijn mede door het fantastische acteerwerk én relevantie tot het plot de hoogtepunten van de game.

Toch voelt The Quarry minder als een game en meer als een interactieve film. Soms zorgt een keuze ervoor dat een overgang tussen twee scènes zeer abrupt komt, hierdoor valt het bij een tweede playtrough op welke keuze uiteindelijk de juiste was. In de “director’s mode” is het interessant om te spelen met de personages, maar dit zal uiteindelijk weinig toevoegen aan het plot aangezien het einde (los van de sterfgevallen) vast staat. Leuker zijn de multiplayer-functies waarmee je off- én online kan spelen, zo kun je je vrienden de keuzes laten maken door ze te laten stemmen. Een irritant personage dat wij zelf in leven wouden laten om te weten hoe het verhaal zou aflopen, werd door vrienden al vrij snel van een klif gebonjourd. Ook genieten zijn de filters, hiermee kun je de game er uit laten zien als een oude VHS-opname, zwart-wit of 80’s horror. Dit versterkt behoorlijk de b-film-vibe van de game.

Wij speelden The Quarry op de PlayStation 5, met enkele spannende momenten komt de haptische feedback om de hoek kijken maar deze is verder vrij afwezig. De game speelde bij ons zonder glitches of bugs in 4K en 60fps.

The Quarry is nu beschikbaar voor PlayStation , pc, Xbox en Project Scarlett. Ironisch genoeg is de game niet beschikbaar voor de Stadia.