preview
Ghostwire: Tokyo

Ghostwire: Tokyo moet eind deze maand verschijnen en eerder mochten wij al bij een exclusieve presentatie zijn van het spel.
Deze keer mochten wij al de eerste twee hoofdstukken uitproberen voor de release van het spel op 25 maart. Lees hier over onze indrukken van dit begin van de game.

In de videopresentatie van het spel kregen we al een goede indruk van het eerste half uur en nu konden we zelf een paar uur met Ghostwire: Tokyo aan de slag. De eerste twee hoofdstukken waren lang genoeg om een groot deel van het begingebied te verkennen en te ontdekken wat de verlaten stad ons te bieden had. De hoofdmissie leidt ons naar verschillende hekken waar kwaadaardige wezens uit komen en waardoor we de stad verder kunnen verkennen. Zodoende konden we proberen de demoon te verslaan die de stad in deze toestand heeft gebracht en die het op onze zus heeft gemunt.

De wereld van Ghostwire: Tokyo ademt sfeer, ondanks er geen mensen te vinden zijn. We kwamen allerlei gevaarlijke wezens tegen zoals zakenmannen zonder gezicht met paraplu’s, schoolmeisjes zonder hoofd en een vrouw met een enorme tuinschaar die ons hoofd eraf wilden knippen. Buiten de gevechten met deze wezens voelt de wereld om je heen oprecht als een spontaan verlaten stad waarbij alles in chaos is achtergelaten. Er zijn een handjevol vriendschappelijke wezens die wat spullen verkopen of wat andere zaken aanbieden en de vijanden dolen ook rond, maar verder is het helemaal verlaten.

De gevechten van de game voelden in deze eerste twee hoofdstukken wat simplistisch. Zo kregen we drie krachten, die elk op een andere manier schade aanrichtten bij de vele vreemde wezens die we zagen, net als een pijl-en-boog die meer kracht leek te hebben. Elk van deze kwachten komt relatief op hetzelfde neer, namelijk mikken op de vijand en schieten. De uitrusting is allemaal te verbeteren middels het menu, maar in dit begin leken de meeste gevechten op elkaar doordat je simpelweg de vijanden probeert te raken met je krachten tot ze dood zijn. We hopen dat er later wat meer variatie bij komt kijken dan rechttoe, rechtaan schieten.

Naast de zoektocht naar onze zus konden we ook een aantal zijmissies doen waarbij we in gebouwen kwamen die we anders niet konden betreden. Daarin kwamen we de zielen van kleine meisjes, massaverzamelaars of vervloekte poppen tegen, die we moesten zien te bevrijden. De ene wil slechts van je dat je een voorwerp haalt, de ander moet je vernietigen door deze te uit te drijven. Deze extra missies waren veelzijdig en nodigden ons uit om meer van deze missies te willen doen. Niet alleen kregen we er extra geld en ervaring voor, soms kregen we ook de nodige voorwerpen waardoor we sterker konden worden.

Ghostwire: Tokyo wist ons te boeien door het spannende verhaal, de vreemde figuren die we tegenkwamen en de toffe krachten die we hadden. De gevechten werden op den duur ietwat eentonig, dus we hopen dat er later wat meer variatie komt qua aanpak van vijanden. Toch smaakt het spel naar meer en zijn we erg benieuwd wat het spel te bieden heeft als het later deze maand verschijnt.