review
Gran Turismo 7

Het is alweer bijna negen jaar geleden dat het laatste volledige deel in de Gran Turismo-franchise verscheen. In 2017 kwam Gran Turismo Sport wel uit, maar die game was vrij beperkt in de hoeveelheid content en meer gericht op online racen. De laatste jaren heeft ontwikkelaar Polyphony Digital gewerkt aan Gran Turismo 7 en wij hebben de afgelopen weken al flink wat kilometers afgelegd. Hieronder kun je lezen hoe dat ons is bevallen.

De Gran Turismo-games staan bekend om hun singleplayermodus waarin je begint met langzame auto’s en en gaandeweg steeds snellere auto’s in je bezit krijgt of bestaande voertuigen sneller kunt maken door upgrades toe te passen. Gran Turismo 7 is hierop geen uitzondering, alleen heeft Polyphony Digital een andere manier bedacht om alles vorm te geven. Je begint het spel op een vrij lege wereldkaart en het is de bedoeling dat je een bezoekje brengt aan het cafe, waar je je moet melden bij Luca. Deze praatgrage man heeft opdrachten voor je in de vorm van menukaarten. Je zult auto’s voor hem moeten verzamelen van een bepaald merk, type of land, mee moeten doen aan toernooien of bepaalde licenties zien te behalen. Na het voltooien van je opdracht moet je je weer melden bij Luca en krijg je naast een beloning ook nog een praatje over bijvoorbeeld de auto’s die je hebt verzameld.

Op deze manier word je stap voor stap bekend met alles wat Gran Turimo 7 je te bieden heeft, van de dealer in occasions tot de uitgebreide fotomodus. Je wordt niet in het diepe gegooid, maar aan het handje genomen. Dit is zeker voor nieuwe spelers erg fijn, want de mogelijkheden die het spel te bieden heeft, kunnen nogal overweldigend zijn. Binnen tientallen uren weet je hoe je een auto moet upgraden, afstellen en zelfs hoe je gewicht toe kunt voegen om te voldoen aan restricties voor bepaalde races. Door de verhaaltjes van Luca en alle andere mensen die in het cafe aanwezig zijn, kom je ook veel te weten over auto’s in het algemeen. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen voorwiel- en achterwielaandrijving, wanneer werden de eerste races verreden en hoe ziet de geschiedenis van de Toyota Supra er uit.

In de game zitten meer dan 400 auto’s en over al deze voertuigen is een klein beetje informatie aanwezig. Het maakt van Gran Turismo 7 zoveel meer dan gewoon een racegame, het lijkt soms wel een naslagwerk. Je kunt echt merken dat de ontwikkelaar de liefde voor auto’s over probeert te brengen; voor liefhebbers, door liefhebbers. Natuurlijk zal niet iedereen hier iets aan hebben, maar wij weten het enorm te waarderen.

Uiteindelijk is het natuurlijk een racegame en is het meest belangrijke punt dan ook het racen zelf. Op de cover van Gran Turismo 7 staat The Real Driving Simulator en dat is ook wat het probeert te zijn. Het spel is beter te vergelijken met Project Cars 2 dan met Forza Motorsport 7. Je kunt niet zomaar even achteraan starten en iedereen binnen een ronde voorbij rijden. Waar je bij Forza Motorsport 7 stiekem een flink stuk gras mee kunt nemen om af te snijden, is dit bij deze game niet echt aan te raden. Ook het remmen zul je echt op het juiste moment moeten doen. Rem je te laat, dan vlieg je uit de bocht, maar rem je te vroeg dan verlies je tijd. Ook de bandenkeuze is erg belangrijk, kom je met gewone banden op een regenachtige baan dan ga je het lastig krijgen. Alles is zoals je het in het echt ook zo zou verwachten. Dit maakt het geweldig voor iedereen die het zo realistisch mogelijk wil hebben, maar wel een stukje minder toegankelijk voor mensen die normaal games als Forza Motorsport spelen.

Als je eenmaal gewend bent aan de precieze besturing, is het heerlijk om een race te rijden en ook vooral om te winnen. Het geeft enorm veel voldoening om precies op het juiste moment te remmen en precies goed in te sturen. Helaas is niet alles alleen maar afhankelijk van je eigen stuurkunsten, maar ook van de computergestuurde tegenstanders. Deze lijken vaak een eigen lijn te rijden, wat logisch is, maar het is net of ze niet bewust zijn van je aanwezigheid. Hierdoor kwam het met regelmaat voor dat we onverwachts aan de kant werden gedrukt of flink werden afgesneden. Ook tussen de tegenstanders zelf is er niet heel veel actie, ze lijken in een treintje achter elkaar aan te rijden en laten elkaar eenvoudig passeren. Je zou juist verwachten dat ook tussen andere auto’s de strijd vrij hevig is, want dat is nu eenmaal racen. Helaas schiet de game daarin nog wel wat te kort.

Iets waar de Gran Turismo-franchise ook bekend om staat, zijn de graphics. Ook deze keer ziet het er op de meeste moment erg mooi uit. Vooral de auto’s hebben enorm veel aandacht gekregen en ze zien er echt prachtig uit, zowel van binnen als buiten en zeker als je ze bekijkt in quality modus met raytracing. Toch lijkt er niet altijd even veel aandacht uit te zijn gegaan aan alles daaromheen. De ene keer lijkt het allemaal net echt, maar bij een andere circuit ziet het gras er bijvoorbeeld weer vrij nep uit. Ook bepaalde gebouwen die je tegenkomt lijken te bestaan uit textures van een lage resolutie. Het is dus allemaal niet perfect, maar heel erg is het niet en het stoort verder ook niet echt.

Wat wel af en toe stoort, is de muziek in het spel. Het zijn allemaal verschillende muziekgenres door elkaar heen, van klassiek tot rock. Niet dat variatie iets vervelends is, maar het past gewoon allemaal niet echt bij elkaar. Het lijkt vooral op een verzameling muziek die gratis te gebruiken is. De soundtrack van Gran Turismo 7 staat niet in onze favorieten bij Spotify, iets wat de soundtrack van Need for Speed Underground bijvoorbeeld wel doet. Goede muziek kan dus zeker bijdragen aan het geheel, maar dat doet het hier niet echt.

Naast de singleplayermodus heb je ook de mogelijkheid om online te racen tegen echte tegenstanders. Hierdoor krijg je direct een hele andere ervaring. Je kunt direct merken dat je met echte mensen te maken hebt en dat maakt het ook direct een stuk leuker. Je hebt de mogelijkheid om een eigen lobby aan te maken of toe te treden tot een reeds bestaande. Bijna alles is in te stellen; hoe goed je auto mag zijn, hoe goed je tegenstander minimaal moet zijn, hoe netjes ze racen, wel of geen racehulp, alles is zowat mogelijk. Tijdens onze korte online ervaring hebben wij meegedaan aan bestaande races en dat verliep eigenlijk allemaal prima. Het viel wel op dat onze tegenstanders wat schokkerig over de baan gingen. Dit had niet te maken met hun rijstijl en is waarschijnlijk met een update wel te verhelpen.

Gran Turismo 7 is op veel punten een hele toffe game. De manier waarop de singleplaymodus is weergegeven, zorgt ervoor dat je niet in het diepe gegooid wordt en dat is wel fijn bij een game met zoveel content en mogelijkheden. Het racen voelt heerlijk aan en komt veel meer overeen met de werkelijkheid dan bijvoorbeeld Forza Motorsport 7. Ook is het tof dat je tijdens het spelen enorm veel komt te weten over auto’s. Toch is de game niet helemaal perfect, want op audiovisueel vlak laat het soms wel wat steekjes vallen. Fans van de franchise zullen zeker niet teleurgesteld worden en ook als je fan bent van het racegenre is deze game zeker het proberen waard. Wij zullen de komende tijd in ieder geval nog flink wat kilometers gaan afleggen.