preview
Metroid Dread

Het nieuwste deel uit de Metroid-serie moet 8 oktober verschijnen voor de Switch. Wij mochten Metroid Dread op het kantoor van Nintendo al uitproberen op het nieuwe OLED-model van de Nintendo Switch om een goede indruk van de game te krijgen. Lees hier onze ervaring met het langverwachte deel in de populaire serie. Let op, er zijn enkele kleine spoilers over het begin van het spel, dus als je deze wil vermijden, stop dan met lezen.

Foto: Joost Klein Middelink

Wij mochten vanaf het begin van de game de eerste twee werelden ontdekken en doorzoeken. Het verhaal begint met een korte samenvatting over de Metroid-serie met Metroid Fusion in het bijzonder. Zodoende leren we de reden dat Samus planeet ZDR moet bezoeken, want de X-parasiet die gedacht werd uitgeroeid te zijn blijkt daar nog te bestaan. Omdat Samus de enige is met Metroid-dna en niet geïnfecteerd kan worden door de parasiet, mag zij het klusje klaren. Eenmaal aangekomen staan we direct oog in oog met een Chozo-krijger die ons aanvalt. Na een spannend gevecht worden we wakker en blijken we onze vaardigheden kwijt te zijn en moeten we zien te ontsnappen. Zodoende zoeken we een weg terug naar ons schip, want zonder krachten zijn we erg kwetsbaar.

Na deze introductie gaan we de wereld ontdekken en het voelt meteen enorm vertrouwd aan als een 2d-Metroid. Wij waren erg tevreden over Metroid: Samus Returns, die door dezelfde studio is ontwikkeld als Metroid Dread en het is merkbaar dat dezelfde soepele gameplay terug is. Waar je bij de remake veel aan het handje wordt meegenomen, voelt Dread echt als een klassieke Metroid omdat je vaak slechts een indicatie krijgt waar je heen moet en gaandeweg van alles meemaakt en ontdekt. De game vertelt weinig, maar laat vooral zien of ervaren hoe nieuwe krachten werken. Zo voelt het ontdekken van nieuwe routes of hoe je vijanden moet verslaan oprecht als een leermoment.

De EMMI-robots die op Samus jagen zorgen voor een enorme spanning, want zodra je in een gebied komt met een dergelijke robot moet je enorm letten op wat je doet. Voor je het weet komt de robot op volle snelheid op je af en eenmaal te grazen genomen zal je het niet overleven. In de twee uur dat we konden spelen moesten we regelmatig langs deze gebieden, dus was vooraf plannen soms een vereiste. Later kregen we meer vaardigheden die ons konden helpen in het gevecht tegen de robots, wat erg bevredigend werkt.

Als we kritisch moeten zijn, waren er kleine puntjes die ons opvielen. Er waren namelijk een paar momenten waarbij er framedrops waren tijdens drukke cutscenes, maar tijdens de gameplay zelf was daar niks van te merken. Ook is het even wennen aan het gevoel dat je alles weer moet uitzoeken in de wereld, maar het voelt toch wat de Metroid-serie belichaamt; een eenzaam en spannend avontuur.

De eerst negentig minuten van Metroid Dread voelen als een compleet nieuwe game, maar het is ook zeker merkbaar dat er genoeg verwijzingen naar voorgaande games in zit. Het sfeertje in de game is geweldig en voelt zowel fris en nieuw, maar ook zeker herkenbaar. Bijvoorbeeld, zonder al te veel weg te geven, de Central Units gaven ons een Super Metroid-gevoel. Wij hopen dan ook dat in de uiteindelijke game dit vaker zal gebeuren.

Uiteindelijk gaf Metroid Dread ons een gevoel van thuiskomen na een lange afwezigheid. Het speelt zo ongelofelijk soepel en ziet er strak uit, al helemaal op het OLED-model van de Nintendo Switch. Wij kijken enorm uit naar de uiteindelijke release, wat zeker een absolute topper gaat worden.