review
Beckett

Beckett is de nieuwe thriller van Netflix. De film gaat over de Amerikaanse Beckett (gespeeld door John David Washington) die samen met zijn vriendin April (gespeeld door Alicia Vikander) op reis is door Griekenland. Maar wanneer het stel een auto-ongeluk veroorzaakt, valt Beckett onbewust in een spinnenweb van politieke intriges. Hij weet niet waarom, maar mensen zijn nu uit op zijn leven en niemand is te vertrouwen. Om te overleven slaat hij op de vlucht. Beckett moet een gevaarlijke reis maken van het Griekse platteland naar de Amerikaanse ambassade in hartje Athene.

Het is een goede premisse voor een spannende thriller. De film speelt zich af in 2021, maar het voelt ouder aan. Beckett had zo in de jaren 70 kunnen uitkomen. Dit is geen kritiek integendeel dit is het sterkste punt van de film. John David Washington is geen stoere spion zoals James Bond of Jason Bourne. Hij is een gewone man die het moet hebben van zijn intellect, instinct en een gezonde dosis geluk. Iedere achtervolging weet hij maar net te ontsnappen en zelfs dan komt hij er zelden zonder wonden vanaf. Beckett voelt ook aan als de tegenpool van een moderne actiefilm. De film heeft geen grote schietpartijen of explosies. Het focust eerder op kleinere momenten. Momenten van achtervolgingen te voet, ruwe vechtpartijen en een constante sfeer van paranoia. Het is een film waarbij je jezelf afvraagt: is die man op de achtergrond gewoon aan het bellen of speelt hij een grotere rol? Al deze elementen maken Beckett grimmiger en realistischer vergeleken met de gemiddelde Hollywood blockbuster. Ook is Beckett dankzij het Griekse landschap een hele mooie film geworden. Van de bergen in het platteland tot de grimmige straten in de steden. De film geeft een uniek beeld weer van een land dat zelden wordt belicht in films.

Maar Beckett heeft ook zijn problemen: twee grote problemen om precies te zien. Het eerste punt is het verhaal zelf. De film wil dan wel thrillers uit de jaren 70 na-apen, maar het mist een niveau van diepgang die dat soort films hadden. Beckett speelt zich wel af in Griekenland en onderwerpen zoals EU-sancties en rechts-extremisten worden wel vernoemd, maar de film heeft geen enkele boodschap over het politieke landschap. Een gemiste kans: Beckett kiest ervoor om een recht toe recht aan thriller te zijn. Dit is op zich niet slecht zolang er voldoende intrige is, maar ook hierin stelt de film teleur. Een groot deel van de film word je in het donker gehouden over wat er aan de hand is en als je hier eenmaal achter komt is je eerste reactie: “wacht, is dit nu alles?”. Ook zit het verhaal vol met slechte logica en toevallen. Hierdoor word de film één groot cliché. Het andere punt is de personages. De acteurs zelf doen hun best en vooral John David Washington is goed in zijn rol. Maar toch komt iedereen over als eendimensionaal. Beckett zelf groeit niet als personage en de film heeft emotionele momenten, maar die komen vooral geforceerd over. Sommige slechteriken komen er nog erger van af: die voelen eerder aan alsof ze in een tekenfilm thuishoren dan in een volwassen thriller.

Al met al is Beckett geen slechte film. Het kijkt prima weg, maar het voelt zo cliché en middelmatig aan dat je het meeste na een dag alweer vergeten bent. Kijk het misschien op een zondag middag als je niets beter te doen hebt, maar er zijn betere films beschikbaar die je tijd meer waard zijn.