review
Het begin van Monster Hunter Stories 2

Monster Hunter Stories 2 ligt vanaf vrijdag in de winkels. Alhoewel we al een tijd met de game aan de slag hebben kunnen gaan, is het spel te groot om er nu al een definitieve review van te hebben. Daarom bespreken we graag ongeveer de eerste helft van de game met je.

Monster Hunter Stories 2 heeft een wat ongelukkige marketing. Het is het vervolg op een vrij middelmatige 3DS-game die vervolgens ook op iOS en Android verscheen. Verder heeft het alles weg van een onschuldige, kleine spin-off van de bekende monsterjaagreeks. In de realiteit is het een verdraaid grote game is met een toffe gevechten, leuke, al zei het voorspelbare, verhalen en meer.

Het is onmogelijk om de vergelijking uit de weg te gaan, dus we beginnen er maar mee: Monster Hunter Stories 2 is de Pokémon van het Monster Hunter-universum. In plaats van dat je alleen maar op monsters jaagt, kan je nu ook een bond met ze vormen. Dit doe je door eieren te vinden en die uit te laten komen. Deze vriendelijke versie van monsters, heten Monsties. Er zijn er een boel om te verzamelen, met allemaal hun eigen vaardigheden.

Een groot deel van je tijd spendeer je dan ook, zoals je zou verwachten, in beurtelingse gevechten. In plaats van dat je alleen verschillende elementen hebt die sterk of zwak zijn tegen andere elementen, is ook een belangrijk onderdeel het type aanval dat je uitvoert. Een Power-aanval verslaat een Technical-aanval en die verslaat weer een Speed-aanval, die weer de Power-aanval verslaat. Hierdoor heb je het gevoel vijandige monsters echt te moeten bestuderen. Een bepaald monster zal bijvoorbeeld altijd een Speed-aanval gebruiken, maar als hij boos wordt of een bepaald onderdeel van het lichaam is gebroken, zal hij opeens voor een Technical-aanval gaan. Hierdoor moet je steeds met je kop erbij blijven en kan je niet zomaar iets doen.

Monster Hunter Stories 2 wordt in de eerste ongeveer vijftien uur nooit echt lastig, maar de gevechten zijn wel spannend. Ondanks het feit dat je vaak redelijk makkelijk wel uit kan vogelen wat je plan van aanpak zou moeten zijn, is een misstap ook al snel fataal. Daardoor heb je het gevoel altijd goed de aandacht erbij te moeten hebben en maakt het niet echt uit dat het niet al te lastig is, althans vooralsnog. Wie weet wordt het spel in de tweede helft een stuk lastiger, of blijft het vooral veel van hetzelfde en wordt het eentonig.

Verhaaltechnisch zijn het vooral clichés die je wel gewend bent als je de serie al een tijdje kent. “O nee, monsters die normaal heel vriendelijk zijn vallen opeens dorpelingen aan.” Dat is wat je vooral te horen krijgt. Jij gaat als uitverkorene op onderzoek uit en helpt daarnaast allerlei mensen met lokale problemen. Het is niets bijzonders, maar bepaalde personages zijn net leuk genoeg dat het je toch geïnteresseerd houdt. Er wordt het een en ander gehint dat ons doet denken dat het verhaal een stuk meer diepgang gaat krijgen, maar het is nog te vroeg om daar iets over te zeggen.

Leuk aan Monster Hunter Stories 2 is dat het het verzamelen van Monsties en het uitbreiden van je team, goed samengaat met de RPG-elementen die Monster Hunter zo sterk en geliefd maken. Je bent continu monsters aan het verslaan voor materialen, of rond aan het kijken om dingen op te rapen. Hiermee kan je weer nieuwe voorwerpen maken en wapens verbeteren. Allerlei verschillende wapens komen weer met verschillende sterke en zwakke punten en soms zelfs een hele andere manier van spelen. De gevechten zijn aan de ene kant zo simpel, maar aan de andere kant zitten er zoveel kleine systeempjes in, die heel natuurlijk aanvoelen, maar het tegelijkertijd altijd interessant houden. Je bent altijd wel blij als je een monster hebt verslagen, omdat je naast ervaringspunten voor je Monsties, er ook iets nuttigs aan overhoudt.

Naast de voorwerpen kan je natuurlijk ook jezelf blijven ontwikkelen door alsmaar nieuwe Monsties te vinden. Zelfs een Monstie die je al hebt kan veel waard zijn, omdat hij veel betere genen kan hebben en daarmee sterker kan worden. Je kan genen ook overdragen van Monstie tot Monstie. Voor degene die graag zijn team wil perfectioneren, denken we dat je hier lekker los mee kunt gaan.

Als we een minpuntje moeten noemen, dan is het dat de omgevingen vrij snel saai worden. We hadden liever gezien dat er wat meer ingezet was op een overdreven kleurrijke stijl met veel variatie, aangezien de Switch je toch geen levensechte beelden gaat vertonen. Habitats van monsters lijken al snel op volledige kopieën van elkaar en dat neemt wat van de spanning en de verwondering weg. Over het algemeen ziet het er héél degelijk uit, maar het wordt al snel veel van hetzelfde.

We zullen in onze definitieve review meer de diepte in gaan wat betreft al deze onderwerpen. Gaat het verhaal inderdaad meer diepgang krijgen? Zullen de gevechten eentonig worden, of blijft het beetje bij beetje uitgebreid worden? Hoe lang is het leuk om verschillende Monsties te blijven vinden en ze steeds maar sterker te maken om zo de ultieme Monstie te hebben? Tot nu toe smaakt Monster Hunter Stories 2 naar heel veel meer. Het is enorm lastig om het spel weg te leggen en we kunnen niet wachten om jullie over een weekje te vertellen over het volledige spel.