review
Demon Skin

De Soulsborne-games van FromSoftware behoren zonder twijfel tot de meest invloedrijke games van het afgelopen decennium. Er zijn tientallen games gekomen die het Soulslike-genre een kans geven en er zijn zelfs succesvolle 2D-varianten geweest met toffe titels als Salt and Sanctuary of Blasphemous. Demon Skin waagt ook een poging.

Het verhaal van Demon Skin is vaag en zorgt voor meer verwarring dan dat het je een reden geeft om te spelen. Het probeert zonder twijfel vaag te zijn om de abstracte verhaalvertelling Dark Souls na te bootsen, maar slaagt er niet in. Maar goed, waar het echt om gaat is dat je veranderd bent in een demon en je een belangrijk voorwerp moet vinden om dit ongedaan te maken.

Het meest bijzondere aspect van Demon Skin is hoe de 2D-gevechten plaatsvinden. Naast het ontwijken van aanvallen door te rollen, of simpelweg wat naar achter te lopen, is er een “Stance”-systeem aanwezig. Als je naar boven mikt terwijl een vijand je aanvalt met een hoge aanval, dan blokkeer je de aanval. Hetzelfde geldt voor jouw aanvallen en zo moet je dus steeds wisselen tussen lage, hoge en normale aanvallen.

Op de beste momenten zijn de gevechten een verfrissend nieuw iets binnen het genre, maar op verreweg de meeste momenten is het frustrerend en werkt het niet goed. Soms druk je meerdere keren achter elkaar een aanvalsknop in voor een snelle combo, maar denkt het spel dat je de knop ingedrukt houdt en doet het dus een hele trage, sterkere aanval. Op weer andere momenten houd je juist de aanvalsknop ingedrukt en gaat je personage helemaal los met snelle aanvallen in plaats van die sterke aanval die je zou willen. Het is een rotzooi van begin tot einde, met heel af en toe een gevecht waarbij alles goed gaat en dan is het een heel klein beetje genieten.

Het is onacceptabel dat Demon Skin vol zit met platformer-stukken waarbij je van hot naar her moet springen binnen een bepaalde tijd of doodgaat. Nu is een beetje uitdaging in een level niet erg, maar de besturing voelt niet ook maar enigszins strak genoeg om dergelijke dingen in deze game te stoppen. Je gaat veel te vaak dood omdat je personage zich niet snel genoeg omdraait, iets niet vastpakt of net van een stuk grond afglijd omdat je niet genoeg controle hebt. Het springen voelt raar aan en zou daarom nooit een belangrijk onderdeel van de gameplay moeten zijn.

Mocht je dit allemaal door de vingers kunnen zien, dan heb je heel af en toe best een leuk gevecht en afwisselende omgevingen, maar daar is alles ook wel mee gezegd. Demon Skin heeft een paar interessante ideeën, maar is veel te slordig afgewerkt om ze ook daadwerkelijk interessant in het spel te laten zijn.

Demon Skin is exclusief verkrijgbaar voor pc.