preview
Nier Replicant ver.1.22474487139

Voor veel mensen zal de eerste kennismaking met de Nier-reeks het veelgeprezen Nier: Automata zijn. De bijzondere creatie van Yoko Taro vertelt het verhaal van de androids 2B en 9S die namens de mensheid terug naar aarde gestuurd worden om af te rekenen met de robots die daar nu de dienst uitmaken. In 2010 verschenen er echter al twee games die bijna hetzelfde waren, maar een andere protagonist hadden, namelijk Nier: Gestalt en Nier: Replicant. Speciaal voor de Europese markt was het broer-zus-verhaal van Replicant aangepast naar een vader-dochter-verhaal, omdat ons dit meer zou aanspreken. Gestalt is dan ook de enige game die hier is verschenen.

Het succes van Nier: Automata heeft ervoor gezorgd dat Square Enix gedacht heeft dat een remake van Nier: Replicant ook wel aan zou kunnen slaan en het resultaat ervan ligt eind deze maand in de winkel. Wij kregen echter al de beschikking over een preview-versie om onze eerste indrukken op te kunnen schrijven. Het resultaat daarvan lees je in deze preview.

Zoals gezegd draait Nier: Replicant om een broer-zus-verhaal, waarbij jij in de huid van de broer kruipt. Je zus Yonah heeft een mysterieuze ziekte opgelopen en het is aan jou om daar een medicijn tegen te vinden. Je krijgt daarbij de hulp van een bijzondere kompaan in de vorm van het boek Grimoire Weisse die je voorziet van magische krachten en daarnaast een hoop hilarisch commentaar. Het mooie is daarbij dat de game ook zichzelf regelmatig op de hak neemt en daarmee zichzelf niet al te serieus neemt. Vooral tijdens soms bijzonder absurde animé-situaties is het genieten geblazen met het bijdehante boek.

Het eerste waar je natuurlijk naar kijkt bij een remake zijn de opgepoetste graphics. De originele game was geen grafisch pareltje en het is goed om te zien dat alles een flinke facelift heeft gehad. Wel moet daarbij gezegd worden dat Nier: Replicant naar huidige maatstaven niet echt een mooie game is. De wereld is nog steeds vrij kaal en vaal en dat heeft deze remake niet echt verbeterd. Ook zien we nog met enige regelmaat onscherpe textures. Wel is het erg prettig om de game in 60fps te spelen. De actie gaat erg vloeiend over je scherm en tijdens de gevechten heb je zeker baat bij de betere framerate.

Duidelijk is dat de makers van deze remake voor ogen hebben gehad om de game meer in lijn te brengen met opvolger Automata. Zowel het vechten als de grafische stijl komen overeen, zij het dat deze in Automata duidelijk beter geperfectioneerd zijn. Ook qua reguliere tegenstand is Automata met haar robots interessanter. In Replicant vecht je tegen shadows die er in onze beleving wat ongeïnspireerd uitzien. Datzelfde kan overigens niet gezegd worden over de eindbazen. Een van de eindbazen waar je het in het begin tegen opneemt (en waarbij je de schaarsgeklede Kaine ontmoet) is bijzonder indrukwekkend als reptiel dat bijna een volledige bergwand bestrijkt. Deze gevechten bestaan ook uit meerdere fasen die elk een nieuwe uitdaging bieden.

Zoals het er nu naar uitziet kunnen we eind deze maand gaan genieten van een bijzondere game die het zeker waard is om elf jaar na dato nog te beleven.