nieuws
GTA-Flashback: Grand Theft Auto: Vice City

Grand Theft Auto III was destijds een hit en leek moeilijk te overtreffen zoals Jeffry al schreef in de vorige flashback. Rockstar meende echter dat het nog beter, groter, mooier en leuker kon. Grand Theft Auto: Vice City moest dan ook de franchise weer naar een nieuwe niveau tillen. Vandaar dat we nu terug kijken naar 27 oktober 2002.

De game kwam verscheen eerst op de PC. Later kwam hij ook uit voor de Xbox, PlayStation 2 en de Mac. Deze game heeft de basis gezet voor de GTA-games die we nu kennen. Het idee was een grote ‘sandbox’ waar de speler veel vrijheid had. Tony Vercetti, een gangster uit Liberty City, zal dit keer de hoofdpersoon zijn in het verhaal. Tony gaat naar Vice City om daar succesvol te worden en natuurlijk veel geld te verdienen.

Vice City voelt levendig
Het doel van Rockstar was dus om GTA groter, beter maar vooral leuker te maken. De intelligentie van de computer gestuurde personages werd verbeterd, iets wat goed te merken was. Er zat bijvoorbeeld meer verschil in het uiterlijk van de bewoners. In Vice City ben je daarnaast niet de enige die het niet altijd even nauw neemt met de wet. Soms zie je namelijk de politie achter andere misdadigers aan rennen en deze worden dan meestal opgepakt.

Je kunt winkels, discotheken en andere gebouwen bezoeken. Karakters zijn interactief met elkaar bezig door middel van dansen, praten of een eventuele knokpartij. De politie zal het dan bijvoorbeeld ook niet waarderen als je gewapend het politiebureau binnen loopt. Er zijn dus meerdere dingen gaande in de stad en hierdoor lijkt het alsof alles om Tony gaat want heel de stad is namelijk in rep en roer sinds zijn komst

[tube]http://www.youtube.com/watch?v=ohfT2uELdt8[/tube]

Tony laat niet over zich heen lopen
Het verhaal begint met je eerste deal. De deal gaat echter niet zoals gepland, Tony en zijn handlangers worden tijdens het afronden beschoten. De enige die het overleeft is Tony zelf en als hij het nieuws aan zijn baas vertelt is hij alles behalve blij. Door middel van missies moet je contacten leggen en deze gebruiken om het geld terug te krijgen.

Er zijn veel verschillende soorten missies. Denk bijvoorbeeld aan het spelen van chauffeur tot het uitschakelen van bepaalde doelen. Hoewel er veel verschillende missies zijn voelen ze toch vaak herhalend. Uiteindelijk komt het toch op hetzelfde neer en dit wordt dan helaas dan al snel wat minder leuk. Je begint dus zoals gewoonlijk weer klein, maar uiteindelijk heb je vele contacten en handlangers.

Rennen, rijden, schieten maar niet zwemmen
De besturing van het spel is heel eenvoudig, het is zelfs zo eenvoudig dat bijna iedereen de controller op kan pakken en de game na zo’n tien minuten onder de knie heeft.  Het is dan ook leuk om stunts uit te halen en zo geld te verdienen. Als je geen auto tot je beschikking hebt kun je natuurlijk ook nog altijd met de benenwagen. Tony kan sprinten, maar dit kan hij maar voor een bepaalde tijd tot dat hij uitgeput is. Ook schieten kan hij goed dankzij de besturing. Dit zorgt voor snelle schietpartijen vol actie. Een klein minpunt is wel dat Tony niet kan zwemmen. De man kan veel doorstaan, maar water wordt hem toch echt te veel.

Grafische kracht
GTA: Vice City zag er heel goed uit voor zijn tijd. De auto’s waren realistischer dan in andere games, dit was te merken aan de bandensporen, rook die van een kapotte motor op steeg en de animaties waren vloeiend. De mensen liepen niet meer als stijve harken rond, maar juist een stuk natuurlijker. Er waren tevens veel kleine details waar men aan kon zien dat er heel wat verbetering was aangebracht op het grafische gebied. Als we nu terug kijken lijkt het natuurlijk nergens meer op, maar in 2002 was het toch een knap staaltje werk van Rockstar.