review
Little Nightmares II

In 2017 verscheen Little Nightmares van Tarsier Studios en inmiddels zijn er zo’n drie miljoen exemplaren verkocht van deze game. Een behoorlijk groot succes voor een relatief kleine studio. Het is dan ook niet zo gek dat eind 2019 het vervolg op deze spannende game werd aangekondigd. Wij gingen voor jullie aan de slag met deze titel en vertellen hieronder onze bevindingen.

In Little Nightmares II speel je als het jongetje Mono. Hij zit gevangen in een wereld die wordt verstoord door een mysterieuze toren die in de verte te zien is. Al snel komt Mono iemand tegen en het blijkt een oude bekende te zijn, namelijk Six. Samen gaan ze op weg naar de mysterieuze toren, maar dat gaat niet zonder slag of stoot.

Net zoals de eerste game is Little Nightmares II geen hele enge game, maar geeft het je constant een gevoel dat er iets om de hoek kan komen of naar beneden kan vallen. Dit doet het vooral door de prachtige maar donkere setting en ook de prachtige, mysterieuze muziek helpt hier enorm bij. Op momenten dat het spannend gaat worden, past de muziek zich hierop ook aan dus eigenlijk hoef je niet heel gespannen te zijn. Toch weet de game het bijna de hele tijd voor elkaar te krijgen.

Wat betreft gameplay is er niet zo gek veel veranderd. De mogelijkheden zijn nog steeds redelijk beperkt. Mono kan lopen, rennen, springen en dingen vastpakken. Het grote verschil met de vorige game, is dat je regelmatig samen moet werken met Six. Dit gebeurt eigenlijk volledig automatisch, maar af en toe moet je nog wel even naar de juiste plek lopen of Six wenken. Hoewel het qua gameplay dus niet heel erg anders is geworden, lijken de mogelijkheden wel wat ruimer te zijn. Zo kan Mono hogere plekken bereiken door de hulp van Six of kun je een ladder laten zakken om de ander omhoog te helpen.

De puzzels zijn van hetzelfde niveau als het eerste deel. Dat betekent dat het nooit heel erg moeilijk is, maar dat je met enige regelmaat wel even goed moet nadenken over de oplossing. Zeker nu je nog een extra personage hebt die je eventueel kan helpen. Wanneer een puzzel onmogelijk lijkt, dan helpt het vaak om maar even wat te proberen en komt de oplossing meestal vanzelf. Alles is uiteindelijk te doen zonder een video op YouTube te raadplegen.

Naast de puzzels zitten er ook nog stukken in waarin je weg moet rennen voor bepaalde gevaren. Dit zijn de stukken die iets minder fijn zijn om te doen. Dit heeft te maken met de besturing en de diepte van de levels die niet altijd even goed in te schatten is. Hierdoor komt het regelmatig voor dat je vast blijft zitten achter een stuk hout en gepakt wordt door je achtervolger. Na een paar keer proberen, lukt het alsnog wel maar het voelt niet altijd even eerlijk.

Little Nightmares II is een bijzonder geslaagd tweede deel in de franchise. Het verhaal is misschien wat aan de vage kant, maar de mooie donkere beelden in combinatie met de prachtige muziek weten het mooi over te brengen. Wat betreft gameplay is het voor een groot deel gelijk gebleven, maar met z’n tweeën is wel leuker dan alleen. Het enige stuk waar we wat commentaar op hebben, zijn de stukken waarin je moet wegrennen en aangewezen bent op je reflexen en platformkunsten. Deze kunnen wat frustreren vanwege het moeilijk inschatten van diepte en de besturing die niet altijd direct reageert. Voor de rest is Little Nightmares II een must-have voor iedereen die het eerste deel heeft gespeeld en fans van puzzelplatformers.