Doorgaan naar artikel
Bravely Default II
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

In een jaar waar we eigenlijk veel nextgen-geweld hadden verwacht, zou Bravely Default II op de Nintendo Switch stiekem wel eens de absolute topper kunnen worden.

Bravely Default was een van de beste JRPG’s (Japanse RPG’s) van de afgelopen twintig jaar, maar omdat de game alleen voor de Nintendo 3DS was verschenen, hebben veel mensen hem gemist. Het is dan ook relatief onbekend dat het razendpopulaire Octopath Traveler, dat voor de Switch en later ook pc verscheen, een directe reactie van Square Enix was op hun succes met Bravely Default. We hebben het begin van Bravely Default II alvast mogen spelen en laten je weten of het de fakkel weer met succes over lijkt te nemen.

Als eerste valt op dat Bravely Default II er voor het overgrote deel wonderschoon uitziet. De diorama-achtige stijl die we stiekem al kende van de vorige Bravely-delen en die weer verbeterd is door Octopath is nu weer iets aangepast. De pixel-art is namelijk ingeruild voor een modernere stijl en dat komt de game in 99% van de gevallen ten goede. Diorama’s zien er prachtig uit en in elk dorpje kan je even uitzoomen om een prachtig overzicht te krijgen. Monsters lijken haast van klei gemaakt en alhoewel het in het begin misschien een beetje apart oogt, smelten de twee stijlen heerlijk samen: Bravely Default II is een lust voor het oog. In 1% van de gevallen lijken bepaalde details helaas haast een beetje wazig, alsof het onscherp in beeld staat. Gelukkig is dit niet al te vaak het geval en zal je in je eerste uurtjes vooral genieten van hoe oogstrelend mooi de game is.

De gevechten in Bravely Default II zijn op het eerste gezicht zo traditioneel als maar zou kunnen in een JRPG. Ieder personage krijgt zijn eigen beurt en vervolgens kan je hem of haar een actie uit laten voeren. Waar de game behoorlijk anders wordt, is het zogeheten Bravely Default-systeem. Met een Default-actie verdedig je voor een beurt en spaar je actiepunten op. Met Brave kan je deze actiepunten inleveren om meerdere beurten achter elkaar te nemen en zo kan je defensief en agressief spelen op de juiste momenten afwisselen. Je kan zelfs punten lenen, maar daarna moet je ook meerdere beurten achter elkaar wachten terwijl je ze weer beetje bij beetje herstelt. De grootste tactiek van het spel zit hem dus in het juist kiezen van wanneer je je beurten neemt en hoe je deze gebruikt. Did systeem werkte goed in de eerdere delen en doet dat nu nog steeds.

Als je vijanden met zogheten Asterisks verslaat in een Asterisk Boss Battle, dan krijg je hun Asterisk en speel je hun klasse vrij, of zoals het in een JRPG heet: hun Job. Elk personage in je team kan elke Job spelen en hier komt een van de grote aantrekkingskrachten van de game naar boven. Je zal continu nieuwe rollen vrijspelen en hiermee steeds de dynamiek van je team veranderen. In de eerste paar uur zijn er nog maar een paar Jobs die je tot je beschikking hebt, maar we hebben hoge verwachtingen voor de toekomst.

De muziek van de eerste Bravely Default vormde een van de hoogtepunten in de JRPG-geschiedenis. Muzikant Revo was toen nog relatief onbekend, maar verzorgde met zijn band Sound Horizon de fenomenale soundtrack voor de eerste game. Sindsdien is hij in Japan enorm geliefd voor zijn werk voor Bravely, maar ook voor het maken van muziek voor Attack on Titan, waaronder het wereldwijd bekende openingslied. Het feit dat Revo ontbrak in Bravely Second was een gigantisch gemis en een van de beste aspecten van de eerste paar uur van Bravely Default II is dan ook zonder twijfel dat Revo en Sound Horizon weer terug zijn. Regelmatig moest de controller even weggelegd worden om de muziek gewoon te laten spelen en er echt van te genieten. Het laatste spel dat ons dat heeft laten doen was, je raadt het al, de eerste Bravely.

De personages zullen waarschijnlijk het meest controversiële onderdeel van de game blijken. Dit is omdat ze lekker gek zijn vergeleken met je gemiddelde JRPG-personages. In één gesprek kom je een Schotse geleerde tegen die alleen maar bier wil drinken, een overdreven domme Australiër die continu wil vechten en een kalme, nette, Française. Ze hebben allemaal hun charme wel, maar je moet het daarom niet altijd al te serieus nemen en we gokken dat sommige mensen zich hier niet overheen zullen kunnen zetten.

De eerste paar uur van Bravely Default II zijn erg veelbelovend. Omgevingen zijn mooi, personages zijn charmant, gevechten zijn pittig en interessant en het is tot nu toe misschien wel de beste soundtrack die we in twintig jaar hebben gehoord. De grootste vraag voor de rest van het spel zal zijn of alle nieuwe Jobs die je kan vrijspelen wel interessant zijn en of gevechten niet eentonig worden na verloop van tijd. Check over zo’n twee weken vooral NWTV om in de review te lezen of Bravely Default II de verwachtingen waar weet te maken!

Bravely Default II verschijnt 26 februari exclusief voor de Nintendo Switch.