review
PlayStation 5

Het voelt eigenlijk een beetje gek aan, zeker voor ons Nederlanders. Het duurt nog dertien dagen tot de PlayStation 5 verschijnt en toch hebben we nu al een review. Sterker nog: we hebben ondertussen ruim een week de console kunnen proberen en Spider-Man: Miles Morales en Astro’s Playroom zelfs uitgespeeld. We hebben dus meer dan voldoende indrukken om je te kunnen vertellen of jij de PlayStation 5 in huis moet halen.

Aangezien het eerste wat je ziet natuurlijk het uiterlijk is en deze bij de PlayStation 5 zeker niet onomstreden is, beginnen we hier mee. Of je de PS5 nu mooi vindt of niet, groot is hij sowieso. Dit gaf wat praktische bezwaren, zeker in het begin. Want hij paste bijvoorbeeld niet in onze televisiekast en dit zal voor veel mensen gelden. Aan de andere kant is dit ook het eerste waar we ons overheen kunnen zetten. De afmetingen zijn er om, zoals later in de review ook blijkt, een enorme powermachine te huisvesten en zorgt ook nog een voor de vermoedelijk meest stille PlayStation ooit. En dan nog even over het uiterlijk. De afgelopen dagen zijn we er iedere dag een beetje meer van gaan houden. Het blijft natuurlijk smaak, maar zo extreem als we in eerste instantie dachten over het uiterlijk van de console, doen we allang niet meer.

Laten we dan doorgaan naar de binnenkant en natuurlijk trappen we af met de snelheid van de console. Bijna alle (of misschien zelfs wel alle) presentaties benadrukte Sony dat het echte paradepaardje van de PS5 de SSD is: de nieuwe harde schijf (wat technisch geen harde schijf is natuurlijk) waarop de games staan opgeslagen. En het werd ons direct duidelijk dat er geen woord over gelogen is. Voor de vergelijking hebben we de PS4 er nog even naast gezet, maar dit verschil is bijna dag en nacht. In de twee games die we gespeeld hebben waren er nagenoeg geen laadtijden meer. Ook niet in Spider-Man: Miles Morales. Binnen een seconde of tien ben je na het opstarten al aan het spelen. En tijdens het spelen waren er zelfs helemaal geen laadtijden.

Dit gaat dan ook misschien wel de meest bepalende factor worden als het aankomt op wat er verbeterd is. Tenminste, dat is als het aankomt op de vergelijking met de PlayStation 4. Dat de console snel is merk je al bij het opstarten. Wederom binnen enkele seconden zit je in het menu waar je je spellen kunt kiezen. Ook deze heeft een volledige rework gehad, maar voelt nog altijd aan als een echt PlayStation-menu. Dat is natuurlijk vooral een gevoel en niet iets wat echt te toetsen is. Over het gebruik van apps en de store mogen we op dit moment nog niets zeggen, dus daar zullen we het voor nu bij moeten laten.

Als we gaan kijken naar het grafische aspect, dan is de PlayStation 5 ook weer een vooruitgang. De games die we hebben gespeeld laten echter nog niet de echte grafische kracht zien die de PS5 gaat hebben. Spider-Man: Miles Morales is natuurlijk een openwereld-game en daardoor lever je wat in op graphics. Wat wel opvalt is dat je de hele stad kunt overzien en ook op grotere afstand leven ziet. En in de cutscenes zie je wel echt al die kracht. Vooral ray-tracing voegt echt iets toe aan de game. De reflecties en lichteffecten worden een stuk realistischer. Zoals bekend lever je daarvoor wel in op je resolutie. Zeer storend is het niet, maar het zal voorlopig echt even kiezen worden.

Wat Sony heel goed heeft gedaan deze nieuwe generatie, is het ontwikkelen en nu dus uitbrengen van de DualSense-controller. Wat een enorme stap vooruit is dit. Om maar een echte oneliner erin te slingeren: de DualSense-controller alleen al maakt de PlayStation 5 next-gen! En dat merk je vooral aan de vier zeer duidelijke verbeteringen. Om te beginnen de buitenkant. Sony heeft een weliswaar nog altijd herkenbaar uiterlijk gekozen, maar de vorm wijkt voor het eerst echt af van de originele PlayStation 1-controller. En dat komt de controller ten goede. Hij is een stuk ergonomischer en ligt dus veel beter in de hand.

Daarnaast zijn er drie technische verbeteringen. Te beginnen met 3D-audio. De DualShock 4-controller had reeds een speakertje, maar hier kwam incidenteel wat geluid uit. Dit was zelfs zo zeldzaam dat je er zelfs van schok als het gebeurde. Nu wordt het geluid veel beter gecombineerd met het geluid van de televisie en geeft het een echt dolby-gevoel. Als tweede is er de haptische feedback. Spelers die een Nintendo Switch hebben, hebben al eens ervaren dat HD rumble op een veel subtielere manier kan laten voelen wat er gebeurt. Je kunt in sommige spelen als het ware voelen hoe knikkers door de controller rollen. Dit is ook het geval bij de DualSense-controller en dat zorgt er bijvoorbeeld voor dat de controller je nog meer in de games zuigt.

Als laatste is zijn er de adaptive triggers. En die vormen misschien wel de meest geniale verbetering. De triggers zijn niet altijd even makkelijk in te drukken, maar kunnen bijvoorbeeld ook tegendruk geven bij bepaalde acties. Zo hebben we bijvoorbeeld kunnen boogschieten, waarbij de triggers het spannen van de boog nabootsen. Dit voelde levensecht, net als bijvoorbeeld het schieten met een geweer. Wie ooit echt geschoten heeft, zal voelen dat het overhalen van de trigger zeer realistisch is. Een kleine onder voorbehoud moeten we voor al deze functies wel maken. In Astro’s Playroom wordt hier zeer uitgebreid gebruik van gemaakt, maar het is aan de ontwikkelaars om ze ook in andere spellen te stoppen. In bijvoorbeeld Spider-Man: Miles Morales was het al een stuk minder aanwezig, alhoewel het nog steeds wel merkbaar was.

Alle (bijna alleen maar) plussen en minnen bij elkaar opgeteld is de PlayStation 5 een enorme krachtpatser, die ons de komende generatie heel veel plezier gaat laten beleven. Snellere (en vaak zelfs geen) laadtijden, heel veel grafische pracht, maar vooral ook de nieuwe controller maken van de PlayStation 5 een console die next-gen ademt, is en uitstraalt!