review
Watch Dogs: Legion

Iedereen kent de historie van de Watch Dogs-reeks wel. De eerste game werd met veel bombarie aangekondigd, maar bleek uiteindelijk behoorlijk tegen te vallen. Gelukkig wist de serie zich te herpakken met een uitstekend tweede deel, wat ervoor zorgde dat Ubisoft ook toekomst zag in een derde. Dit derde deel, getiteld Watch Dogs: Legion, ligt nu in de winkels en wij keken voor je of de game de stijgende lijn weet door te trekken.

De game speelt zich dit keer af in een toekomstig Londen dat onder hevige surveillance staat van Albion, een particuliere organisatie die de handhaving verzorgt in de stad. Daarnaast is er ook nog de criminele Clan Kelley die er de nodige duistere zaken op na houdt. Ondertussen heeft hackersorganisatie DedSec haar eigen problemen vanwege een serie aanslagen waarvan zij de schuld krijgen, maar waar eigenlijk het mysterieuze Zero Day achter zit. Er is dus genoeg werk aan de winkel voor jou en je groepje hackers.

De grootste vernieuwing waar Ubisoft indruk mee wil maken is het feit dat er geen echt hoofdpersonage is, maar dat elke NPC (non-player character, die term wordt nu dus losjes gebruikt) in de stad gerekruteerd kan worden als lid van jouw collectief. Aan het begin kies je een personage uit, maar daarna is het aan jou om je groep uit te breiden met talentvolle individuen. Dit is zeker in het begin behoorlijk indrukwekkend: je kunt iedereen die rondloopt in de stad scannen, beoordelen en benaderen om lid te worden. Ieder heeft zo zijn eigen problemen en door ze de helpende hand te bieden, sluiten ze zich aan bij je groep.

Wel blijkt na een tijdje dat lang niet iedereen interessant is om toe te voegen en je zult je uiteindelijk gaan focussen op het kleine aantal dat duidelijk meerwaarde biedt. De missies bij deze personages zijn dan ook wat spannender dan wanneer je een willekeurige dame of heer op straat benadert. Vaak beslaan deze meerdere stappen en zul je eerst een manier moeten vinden om met hen in contact te komen. Het systeem is behoorlijk uitgebreid en je kunt een hoop tijd steken in het perfectioneren van je team.

Het leuke is dat wanneer een van de personages sterft, deze ook definitief tot een einde komt (mits je voor deze instelling kiest aan het begin, anders worden ze gearresteerd en ben je ze tijdelijk kwijt). Het zorgt ervoor dat je goed moet afwegen wie je inzet op welk moment.

Het geen echt hoofdpersonage hebben kent echter ook een keerzijde, want het zorgt er namelijk voor dat je niet echt een emotionele band opbouwt met je hackers. Ze hebben weinig tot geen achtergrond en je leert ze ook niet beter kennen gedurende de game. Dat is jammer, want de kracht van een goed verhaal zit hem toch eigenlijk altijd in de personages die het ten uitvoer brengen. Hierdoor mist ook het verhaal de impact die het, zeker gezien de thema’s in de game, wel zou kunnen hebben.

Gelukkig is er wel ontzettend veel te doen in het Londen van Watch Dogs: Legion. Allereerst zijn er natuurlijk de missies die het verhaal verder stuwen. Dit zijn ook de meest uitdagende en toffe missies. Wel komt het vaak op hetzelfde neer: zorg dat je binnenkomt in een bepaald gebied en download daar informatie van een terminal of steel documenten, wat op den duur wel wat repetitief wordt. Je hebt echter alle vrijheid om dit te doen zoals jij wilt en zeker wanneer je de nodige extraatjes hebt vrijgespeeld, is het een waar feest om je al sluipend en hackend door een omgeving te verplaatsen. Je kunt de wachters afleiden om ze vervolgens uit te schakelen, maar je kunt er ook met een spinrobot voorbij sluipen. Je kunt camera’s en drones overnemen om alvast de omgeving te verkennen voor je naar binnen sluipt, terwijl je ondertussen de geparkeerde auto’s op hol doet slaan. En als je het kun je ook met getrokken wapens naar binnen rennen, al stimuleert het spel een wat tactischere aanpak. Het uiteindelijk bereiken van je doel met alle snufjes die je tot je beschikking hebt, geeft een bijzonder voldaan gevoel.

Daarnaast zijn er natuurlijk de vele missies rondom het uitbreiden van je team en kun je verschillende gebieden infiltreren om daar tech-points op te halen, die er weer voor zorgen dat je je team van de broodnodige upgrades kunt voorzien. Ook kun je je tijd verdoen door je team van nieuwe outfits te voorzien in kledingzaken of met hobby’s als bier drinken in de pub, darten en voetballen. Een ander onderdeel van de gameplay is je reputatie in de verschillende wijken te verbeteren door mensen te helpen en aan te tonen dat Albion toch niet zo zuiver is als dat mensen denken.

Het gebeurde zelfs dat een van onze teamgenoten werd ontvoerd door Albion, waardoor we in een plotselinge reddingsmissie verzeild raakten. Gelukkig hadden we iemand van hun organisatie in onze gelederen die dankzij zijn bekende uniform zonder al te veel argwaan zo naar binnen liep. Er is uiteindelijk meer dan genoeg te doen in Watch Dogs: Legion om je lange tijd zoet te houden.

Helaas heeft de AI wel wat problemen die de uitdaging voor een deel wegnemen. Zo zijn de verschillende wachters niet bepaald snugger en alert. Een explosie of op hol geslagen auto in de buurt laat de alarmbellen maar even afgaan, maar als de wachters niet binnen vijf seconden de verantwoordelijke hebben gevonden, gaan ze alweer over tot de orde van de dag. Ook in het verkeer kun je er een gigantische zooi van maken en daarna binnen twee blokken alweer van je achtervolgers verlost zijn. Het haalt de beleving bij vlagen wel uit het spel en zorgt ervoor dat je nooit echt voorzichtig hoeft te zijn.

Op grafisch vlak ziet Londen er over het algemeen prima uit. De vele landmarks die je kunt vinden zijn fraai nagemaakt en daarnaast voorzien van een dystopisch sausje. Ook de wijkjes waarin je rondrijdt voelen typisch Engels, al valt het detailniveau daar helaas met enige regelmaat wel tegen. Als we naar de animaties kijken, dan voelen die toch wat ondermaats. Zeker qua gezichten zijn we recentelijk behoorlijk verwend geraakt met titels als Mafia: Definitive Edition en The Last of Us 2, wat nu nog meer laat opvallen dat Ubisoft hier de volgende generatie nog wel het een en ander te winnen heeft.

Watch Dogs: Legion is een titel waarmee je je zeker een flinke tijd kunt vermaken, al is het zeker geen game waar je het over een jaar nog steeds over zal hebben. De manier waarop je iedereen in de spelwereld voor je team kunt laten werken is zeker in het begin indrukwekkend en er is meer dan genoeg te doen. Op andere vlakken laat de game net iets te veel steekjes vallen om memorabel te worden.

Wij speelden Watch Dogs: Legion op de Xbox One. De game is ook verkrijgbaar voor de PlayStation 4, pc en Google Stadia. Ook zal er een gratis update uitkomen die het spel zal verbeteren op de nieuwe generatie consoles.