review
Neighbours Back From Hell
Conclusie
Neighbours Back From Hell is een leuke game als je graag valstrikken zet om je vervelende buurman voor eens en voor altijd een lesje te leren. Er zit echter weinig diepgang of variatie in om het lang leuk te houden.Neighbours Back From Hell is een puzzelgame die een situatie toont waar velen weleens mee in aanraking zijn gekomen: vervelende buren. De game die origineel in 2003 uitkwam, heeft een remaster gekregen met daarin een visuele upgrade en nieuwe gameplay. Wij speelden de game op de Nintendo Switch, je leest er alles over in deze review.
Hoofdpersoon Woody is een doodgewone burger in Neighbours Back From Hell, wiens rustige leven ruw wordt verstoord door zijn vervelende buurman, Mr Rottweiler. Rottweiler is een typische vervelende buurman die de rust van Woody verstoort en een vreselijke kledingstijl heeft. Woody heeft dan ook een persoonlijke missie om het leven van zijn buur zuur te maken door een reeks grappen die worden opgenomen door een filmploeg. De game speelt zich dan ook vanuit het perspectief van televisieserie waar ieder level een episode is vol met valstrikken die Rottweiler en zijn panterzwembroek compleet voor schut zetten.
Al deze valstrikken moeten van tevoren worden opgezet en daar komt het puzzelelement bij kijken. Overal zijn voorwerpen verspreid die verzameld en gebruikt kunnen worden om een valkuil voor te bereiden. Verwacht geen ingenieuze puzzels of echte breinbrekers, want de meeste valstrikken liggen vrij voor de hand en er worden vrij veel hints gegeven wat er moet gebeuren. Een ander aspect van de gameplay is een licht stealth-element, immers moet Woody ervoor zorgen dat zijn buurman hem niet ziet. Mocht dit wel gebeuren kan hij een aantal klappen van Rottweiler verwachten en wanneer dit te vaak is gebeurd, is het game over. Het is dus belangrijk om de buurman te ontwijken, maar dit is niet al te moeilijk aangezien deze een vast patroon heeft van acties. Daarnaast wordt in het scherm getoond naar welk object de buurman op het moment onderweg is. Naarmate de game vordert, zullen de levels iets meer uitdaging bevatten zoals de hond van de buurman die rondloopt.
Om ieder level af te sluiten, moeten een minimum aantal grappen worden uitgevoerd. Wie echter voor de complete ervaring wil gaan, kan de maximale score verdienen, hoewel dit wel een goede voorbereiding vergt om alle grappen en valstrikken succesvol uit te voeren. Na een aantal levels verandert het thema van de omgeving, zoals het huis van Rottweiler, een cruise en een tempel in Mexico. De valstrikken verschillen ook, maar de game voelt verder niet bijzonder gevarieerd. Het concept om wraak te nemen op je asociale buurman is grappig, maar na een paar levels is de plezier er alweer af. Na een tijdje begint de game erg repetitief te worden en biedt ook weinig uitdaging in de puzzels. Op een gegeven moment wordt het ook wel erg vervelend om constant hetzelfde irritante lachje van Woody te horen en de buurman die iedere keer op dezelfde manier flipt.
Neighbours Back From Hell is voldoende voor enkele uren vermaak, maar wellicht is het ook maar goed dat de game niet al te lang duurt. Het spel is vooral leuk voor diegene die van het concept houdt om een hele reeks valstrikken klaar te zetten en toe te kijken hoe iemand genadeloos voor schut wordt gezet. Echter zit er weinig diepgang of variatie in de game. Het is dan ook niet bijzonder geschikt voor lange speelsessies of wanneer je toe bent aan wat uitdaging.