review
Remothered: Broken Porcelain

Remothered is een driedelige serie die ooit begon met een verhaal in het hoofd van Chris Darril en uiteindelijk vorm kreeg in een videogame. Het idee van Darril is om horror te combineren met realistische survival. Hoewel horror vaak allesbehalve realistisch is, is Remothered zodanig gemaakt dat de game de speler uitdaagt na te denken of de gebeurtenissen wel werkelijk gebeurd zijn zoals we ze beleven. Of is alles slechts een illusie? Na de uitgave van Remothered: Tormented Fathers in 2018, mogen we eindelijk aan de slag met Remothered: Broken Porcelain. Lees er alles over in deze review.

In Tormented Fathers leerden we Rosemary Reed kennen, die het huis van Richard Felton onderzoekt naar zijn vermiste dochter Celeste Felton. In het huis wordt ze geconfronteerd met gruwelijke gebeurtenissen zoals een doorgedraaide Richard die zijn vrouw heeft vermoord, maar uiteindelijk bezeten blijkt door zijn persoonlijke verzorger Gloria. Gloria blijkt op haar beurt een overlevende non te zijn uit een afgebrand klooster, waar Richard bij betrokken was. In Remothered zijn er twee verschillende verhaallijnen: een in de toekomst en een in het verleden. In de eerste is Rosemary Reed nog steeds op zoek naar Celeste en in de andere leren we Jennifer kennen, een buitensporige tiener die voor haar gedrag moet werken in het Ashmann Hotel. Nadat Jennifer samen met haar vriendin Lindsey (Linn) een nare streek heeft uitgehaald, merkt ze op dat eigenaar Stefano Ashmann en hoofd Andrea compleet zijn doorgedraaid en haar proberen aan te vallen. In een poging om samen met Linn te ontsnappen, wordt Jennifer blootgesteld aan gruwelijke taferelen die uiteindelijk op een manier verbonden zijn met de vermissing van Celeste.

Het eerste deel wist een sterk verhaal op te bouwen dat vol met plottwisten zat en op het einde veel vragen open liet. Onze verwachtingen voor dit deel waren dan ook hoog omdat we weer op een net zo sterk verhaal hoopten. Helaas komt Remothered: Broken Porcelain in de verste verte niet in de buurt van wat het eerste deel wel bood. Sommige vragen worden beantwoord en er zit wederom een twist in het verhaal, maar het is vooral enorm verwarrend. Sommige personages krijgen zo weinig aandacht dat deze net zo goed niet toegevoegd konden worden en bepaalde elementen in het verhaal lijken totaal niet bij te dragen aan de game. Dit is ook terug te merken in de gameplay omdat de game erg weinig lijkt te bieden. Met een rustig tempo kan deze namelijk makkelijk in 3-4 uur uitgespeeld worden.

Een ander punt wat tot grote ergernis leidt, is de staat waarin Broken Porcelain op het moment van schrijven verkeert. De game zit ontzettend vol met bugs en ziet er niet af uit. Regelmatig positioneert de camera zich verkeerd, loopt compleet vast of laat zelfs een ander segment van de game zien. Daarnaast worden sommige events niet geactiveerd of zijn objecten niet goed ingeladen, zoals een van de momenten waarin we een brandblusser gebruiken om een vijand uit te schakelen. Echter, is het lastig wanneer alleen de schaduw van de brandblusser zichtbaar is.

Een van de andere zaken die de game onaf doet lijken, zijn de beperkte set voicelines die willekeurig worden afgespeeld. Dat leidt tot vreemde situaties waarin Jenn een vijand probeert uit te schakelen maar ondertussen jammert dat ze niets zal zeggen als ze haar laten gaan. De gameplay voelt allesbehalve intuïtief doordat er gewoon te weinig wordt uitgelegd aan de speler. Zo kan Jenn vijanden uitschakelen door ze van achter te besluipen met een wapen. Echter, lijken ze je altijd direct te ontdekken, hoe stilletjes je ook bent. Zelfs als het lukt werkt het systeem niet, wat tot enorme frustraties leidt. Er zit tot slot een craftingsysteem in waarmee wapens en afleidingen gemaakt kunnen worden, hoewel dit ook niets toevoegt aan de game. Kortom, het lijkt erop alsof de ontwikkelaars zoveel mogelijk ideeën probeerden te verwerken, maar vrijwel niets is voltooid.

Het is jammer dat de game tot zoveel frustraties leidt omdat er meer dan genoeg potentie zit voor een goede horrorgame. Het Ashmann-hotel bevat precies de grimmige sfeer die een verlaten hotel zou opwekken en de slecht verlichte gangen zorgen ervoor dat je altijd in de onzekerheid zit wat er om de hoek op je wacht. Vechten is amper een optie, dus de vele kasten en banken waar je je onder kunt verbergen zijn erg welkom. Het is een uitdaging om stiekem weg te sluipen en dat kan door slim achter de meubels te verbergen. We hadden dan ook graag gezien dat het Ashmann Hotel groter en meer plekken bood om te verkennen. Daarnaast heeft Jenn een bijzondere kracht waarmee ze een mot kan besturen, iets wat handig is om vijanden af te leiden of om puzzels op te lossen. Maar ook dit element lijkt onaf en had nog zoveel meer kunnen toevoegen aan de game.

Remothered: Broken Porcelain verkeert op dit moment in een staat waarin het onvoltooid overkomt en bovenal niet waardig aan de voorganger. Dat is erg jammer, want de sfeer en de setting bieden een prima basis, maar het wordt er niet beter op. Het feit dat de vele bugs zorgen voor ontbrekende delen of zelfs een crash, geeft een hoop ergernis waardoor het niet aantrekkelijk is om door te spelen. Zelfs wanneer deze verholpen zouden worden, is het niet voldoende: men probeert te veel in een te korte game te stoppen zonder het volledig goed te implementeren. Broken Porcelain is dan ook geen aanrader, tenzij je per se wil weten wat er gebeurde na deel 1.