review
Tennis World Tour 2

Tennis World Tour 2 is het vervolg op het weinig succesvolle Tennis World Tour, een game die geteisterd werd door problemen en fouten. Er was dus flink wat werk aan de winkel om een betere game te leveren en er is zelfs een nieuwe studio aan het roer gezet. We bekijken het resultaat.

We doken als grote tennisfans vol goede hoop Tennis World Tour 2 in, al helemaal met de beloftes dat zo goed geluisterd werd naar alle kritiek op het eerste deel en dat dit echt een goedmakertje zou worden. Het duurde maar vijf minuten voordat we doorhadden dat het allemaal slechts een illusie was. Als je gameplay vergelijkt tussen Tennis World Tour en Tennis World Tour 2, heb je nauwelijks het gevoel dat er echte vooruitgang is geboekt. Op bepaalde vlakken wel, zoals animaties en belichting, maar op andere lijkt het zelfs wel of het achteruit is gegaan. Het gekreun van spelers is niet aan te horen, vindt op ongepaste momenten plaats en stadions zijn volledig levenloos.

Je begint met de tutorial, waarbij een gezichtsloze coach (slechts een afbeelding) je wat dingen uitlegt en een machine ballen op je gooit. Het is saai en je bent erop uitgekeken nog voordat je de helft van de lessen hebt voltooid. Het helpt ook niet dat het je de dingen helemaal niet goed leert doen. Zo moet je in een bepaalde les de timing van een slag goed leren, maar zolang je de bal naar de andere kant van het net slaat, telt het als een succesvolle poging en gaat het door naar de volgende les. Dit gebeurt zelfs als er groot in beeld “te laat” staat en je het dus helemaal niet onder de knie hebt.

Ga je vervolgens je eigen speler aanmaken voor de carrière-modus, dan is de kans maar klein dat je tevreden bent met het resultaat. Het aantal mogelijkheden is minuscuul en we vragen ons vooral of waarom je niet gewoon met een bekende speler aan de slag gaat in de carrière-modus. Iets anders dan een enorme standaardlook haal je er maar moeilijk uit. De modus zelf is ook niet veel anders dan het spelen van wat wedstrijden op volgorde en eventueel het voltooien van trainingen om bonussen te vergaren.

Tennis World Tour 2 is wel vooruitgegaan op het gevoel van het tennis zelf. Met name als je eenmaal wat aan de aparte timing gewend bent, voelen rally’s heerlijk. Gaat het je dus puur om de essentie van het tennissen en kan de aankleding je geen ene moer schelen, dan is Tennis World Tour 2 beter dan zijn voorganger. Maar zelfs dan zijn er genoeg problemen als je een purist bent. Bepaalde schoten die veel langzamer zouden moeten zijn, gaan harder dan een snoeiharde topspin, om maar iets te noemen.

Geef je ook maar enigszins om alles eromheen, sla de game dan zeker over. Er zijn te veel mankementen om echt te genieten. Bereid je je voor om de bal te slaan, maar gaat de bal uit? Dan maakt je speler geen beweging (aangezien dit niet nodig is), maar hoor je wel luid gekreun. Je hoort continu precies hetzelfde opgenomen geschreeuw als de bal uit gaat en we zijn er zelfs vrij zeker van dat dit dezelfde opname is als die van de eerste Tennis World Tour. Het commentaar dat in het eerste deel zat is volledig weggehaald. het is een kale, saaie belevenis. Stadions zijn niet levendig, er is geen commentaar, het gekreun is buitenproportioneel en vaak ongepast. Verder voegen de kaarten die je in kan zetten voor bonussen niets toe en zijn de verschillende spelmodi van geen toegevoegde waarde. We snappen dat we niet met het budget van een FIFA of een NBA 2K21 te maken hebben, maar dit is wel het andere uiterste.

Tennis World Tour 2 is voor deze review gespeeld op pc. De game is beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.