review
BPM: Bullets Per Minute

Muziekspellen waren zo’n tien jaar geleden ongelooflijk populair met als grootste voorbeelden Guitar Hero en Rock Band. Verder is het genre vooral heel erg niche geworden met culthits als Osu en DJMAX. Heel af en toe komen er bijzondere games uit die het ritmische aspect van een muziekspel willen combineren met een heel ander genre. Crypt of the Necrodancer is hier een goed voorbeeld van en dit spel kreeg zelfs een Zelda-spinoff genaamd Cadence of Hyrule. BPM: Bullets Per Minute pakt het allemaal wat meer hardcore aan en combineert snoeiharde metal met een firstperson-shooter. Wij zijn gaan kijken hoe dat uitpakt.

Het principe is enorm simpel: BPM bestaat uit verschillende kamers met daarin vijanden of juist een winkel om spullen te kopen voor de reis. Versla je de eindbaas, dan ga je naar de volgende wereld. Ga je dood, dan begin je weer helemaal opnieuw. Het addertje onder het gras is dat er een snoeiharde rock-/metal-soundtrack speelt en je alleen kan schieten, springen, dingen ontwijken en zelfs herladen op de beat (of juist precies op de offbeat). Schiet je met verkeerde timing, dan gebeurt er simpelweg niets, maar als je een kamer foutloos doet door alle monsters te doden zonder geraakt te worden en zonder dingen verkeerd te timen, dan is de beloning die je krijgt groter. Denk aan meer gouden munten, sleutels om kistjes open te maken of het terugverdienen van levenspunten.

Het is in het begin allemaal erg pittig om aan te wennen en het spel straft je snel af als je fouten maakt. Een paar keer geraakt worden en je bent dood, waarna je weer opnieuw mag beginnen. Wanneer het goed loopt, is het een ongekende sensatie die je in geen ander schietspel terug kan vinden. Nee, zelfs niet in een perfect uitgevoerd stukje in Doom geeft het zoveel genoegdoening. Het ritme van het schieten, lopen, ontwijken en springen met de heerlijke soundtrack, terwijl elk geluidje dat uit je pistool komt ook bijdraagt aan de muziek, zelfs tot aan het herladen van je geweer aan toe, is fantastisch. De gameplay en de soundtrack komen samen tot een prachtige harmonie en het geluidsdesign verdient alle lof.

Ondertussen ontgrendel je allemaal upgrades en speel je steeds nieuwe geweren vrij, die weer met een andere flow en een ander ritme komen. Zo wordt het niet snel saai en heb je genoeg om naar uit te blijven kijken. Ook kan je nieuwe personages ontgrendelen om als te spelen met andere vaardigheden en beginwapens, maar je zal eerst het spel een keertje uit moeten spelen om die te kunnen gebruiken.

BPM is heerlijk, maar het is bruut en het straft je keihard af. Het is daarom moeilijk om zomaar aan iedere fan van het concept aan te raden. Zelfs op Easy (met het eerste personage kan je alleen uit Easy en Hard kiezen) zal je echt vaak doodgaan voordat het allemaal daadwerkelijk “makkelijk” wordt. Als er dan een minpuntje moet zijn, dan is het de wat steile leercurve. Vind je dat niet erg en lijkt het concept je wel tof? Geef het dan zeker een kans, want het is een unieke ervaring die steengoed uitgevoerd is.

BPM: Bullets Per Minute is exclusief verkrijgbaar voor pc.