review
Marvel’s Avengers

Na een eerste speelsessie tijdens Gamescom vorig jaar en recent nog de beta, ligt Marvel’s Avengers eindelijk in de winkels. Tijdens de laatste beta liet de game zien potentie te hebben, maar waren er ook zeker twijfels over de implementatie van het vechtsysteem en de wat beperkte loot. Weet de uiteindelijke game deze twijfels weg te nemen?

Het eerste deel van Marvel’s Avengers zal voor iedereen de singleplayer-campagne zijn. Middels een duidelijke waarschuwing laten de ontwikkelaars weten dat de multiplayer behoorlijke spoilers bevat voor de campagne en dat het raadzaam is deze te spelen. Het zou ook zonde zijn dit niet te doen, want dit is ook het beste deel van de game.

In de campagne volgen we Kamala Kahn, een tienermeisje dat idolaat is van de Avengers. Tijdens A-Day, het evenement waar de aanwezigheid van de superhelden wordt gevierd, kan ze dan ook haar hart ophalen. Tijdens het demonstreren van een nieuwe technologie gaat er echter iets faliekant mis en dat heeft desastreuze gevolgen voor superhelden. Deze worden namelijk verboden en de mysterieuze organisatie AIM zorgt ervoor dat mensen met speciale krachten worden opgespoord en opgeruimd. Ze lijken het beste voor te hebben met de mensheid, maar Kamala vindt bewijs dat de Avengers erin zijn geluisd. Aan haar de zware taak om de superhelden weer samen te brengen en deze grote dreiging te weerstaan. Het verhaal zal uiteindelijk geen Oscars winnen, maar voldoet genoeg om je de gehele campagne van ongeveer twaalf uur geboeid te houden. Bijzondere vermelding is daarbij voor Kamala, dat een bijzonder sympathiek personage blijkt te zijn die de wat vlakke overige Avengers duidelijk in de schaduw stelt.

Tijdens het spelen valt meteen op dat Marvel’s Avengers van dezelfde studio komt die ook verantwoordelijk was voor de laatste Tomb Raider-games. De platform-elementen, gevechtssituaties en quicktime-events lijken rechtstreeks uit de avonturen van Lara weggelopen. Gelukkig waren die Tomb Raider-games meer dan in orde en datzelfde geldt dan ook voor de gameplay van Avengers. Wel voelt het alsof je alles al wel eens eerder hebt gedaan.

Wat tof is gedaan zijn de verschillen tussen de superhelden. Waar de Hulk vooral erg onbenullig is en het van brute kracht moet hebben, moet je als Black Widow of Captain America het veel meer van behendigheid hebben. Iron Man en Thor kunnen daarnaast vanuit de lucht aanvallen. De afwisseling in speelstijlen is erg tof gedaan en het zorgt ervoor dat het spel gevarieerd blijft. De campagne zorgt er ook voor dat je elke Avenger onder de knie krijgt en je zo goed voorbereid aan de multiplayer kunt beginnen.

De multiplayer van Marvel’s Avengers is bijzonder ambitieus in de markt gezet; het moet namelijk vergelijkbaar met Destiny een game as a service worden, waarbij er continu nieuwe content en loot wordt toegevoegd die spelers aan het spel gekluisterd moet houden (en waar nodig natuurlijk wat extra geld investeren). Of dit gaat lukken betwijfelen wij momenteel echter, want van het multiplayer-component zijn we wat minder onder de indruk dan van het verhaal.

Het eerste probleem zijn de missies, die eigenlijk altijd een beetje op hetzelfde neerkomen: ga naar een bepaald gebied en haal daar iets op, bescherm iets, of vernietig iets. Ondertussen wordt je lastiggevallen door het AIM-leger van robots die je samen met je vrienden vakkundig naar de andere wereld moet helpen. Het voelt vooral als veel van hetzelfde en de lol moet je dan ook vooral halen uit het feit dat je met je vrienden grote groepen vijanden kan verslaan en dat al samenwerkend doet. Ondertussen verdien je hiermee skill points waarmee je de vaardighedenboom van je superhelden kunt uitbreiden. Daarnaast is er op elke locatie loot te vinden.

De loot is momenteel wat ons betreft het grootste euvel. De kracht van goede loot is dat je dingen verzamelt en daarbij af en toe op iets unieks stuit. In Destiny is dat dan ook goed te zien aan het uiterlijk van je personage, waar ook het vinden van exclusieve wapens erg tof is. In Avengers merk je hier helaas maar weinig van. De loot heeft eigenlijk geen invloed op het uiterlijk van de personages en dat is jammer. De manier om je Avenger er anders uit te laten zien is door middel van vrij te spelen kostuums, maar dit heeft lang niet zoveel effect als zichtbare en merkbare verschillen in uitrusting. Dat is namelijk een ander probleem van de loot: je merkt er zo weinig van. Je bent wel beter beschermd tegen bepaalde aanvallen of je brengt juist meer schade toe, maar het is niet zo dat je veel verschil voelt, waardoor het uitrusten van je Avenger eigenlijk op niets meer terechtkomt dan overal maar de beste voorwerpen selecteren.

Bovenstaande klinkt negatief, maar neemt niet weg dat er zeker wel lol te beleven valt met ook de multiplayer. Het vechten in teamverband houdt je wel even geboeid en binnenkort komt de eerste extra content er alweer aan. Om echter een game te worden die de komende jaren de aandacht vast moet houden, moeten Square Enix en Crystal Dynamics nog wel wat werk verzetten.

Alleen voor de campagne is het al wel de moeite waard om Marvel’s Avengers in huis te halen. Het verhaal boeit en ook de gameplay is prima in orde. De multiplayer voldoet momenteel, maar is nog verre van een modus die je regelmatig zal doen terugkeren naar de game. Daarvoor is met name het loot-onderdeel nog te matig uitgewerkt. Dat wil overigens niet zeggen dat het niet kan komen, want ook Destiny werd pas na een paar uitbreidingen definitief in de armen gesloten.

Wij speelden Marvel’s Avengers op de PlayStation 4. De game is daarnaast verkrijgbaar voor Xbox One en pc en in een later stadium voor PlayStation 5 en Xbox Series X.