nieuws
Het Einde Nabij: Buitenaardse Invasie
De Maya kalender loopt op 21 december 2012 af. Volgens sommige zal dat ook het einde van de mensheid betekenen. In de rubriek Het Einde Nabij onderzoekt Nieuwerwets aan de hand van drie thema-films welk mogelijk einde ons staat te wachten. Met deze keer: de buitenaardse invasie.
Het geloof in buitenaards leven is geen recent verschijnsel. In veel religies is er al sprake van mythologische plaatsen waar ander leven is, maar het was de uitvinding van de telescoop die onze ideeën vormden over mogelijke ruimtewezens. Carl Sagan en Stephen Hawking weten zeker dat er leven elders is. Het thema blijft fascineren, maar ook beangstigen. Regisseurs spelen vaak in op de angst van een eventuele invasie.
Independence Day (Emmerich, 1996)
Boven de grote wereldsteden komen uit het niets enorme ruimteschepen. De inzittenden zoeken geen contact. Onzeker over de aanpak en de bedoelingen zijn mensen enthousiast, maar ook bang. De reden voor hun komst wordt al snel duidelijk wanneer enorme kanonnen de steden met de grond gelijk maken. Een bond gezelschap komt samen in Area 51 om gezamenlijk een laatste slag toe te brengen met de hoop de invasie te stoppen.
War of the Worlds (Spielberg, 2005)
Deze film is één van vele bewerkingen van het boek door H.G. Wells. De meest memorabele bewerking blijft het hoorspel door Orwell uitgezonden op radio. Duizenden luisteraars zaten in angst, onwetend dat het journaal die over een buitenaardse invasie berichtte in werkelijkheid fictief waren. Deze film heeft niet een dusdanig effect gehad, maar levert wel een redelijke uniek perspectief op de invasie. Dit maal is het niet de overheid die gevolgd wordt, maar een familie die enkel bezig is met overleven.
Battle: Los Angeles (Liebesman, 2011)
Een buitenaardse invasie-film die een groep soldaten volgt in het heetst van de strijd. Het lijkt daarmee op een Tweede Wereldoorlog-film. De achtergrondinformatie wordt als bekend verondersteld en behoeft geen extra uitleg. Er komen buitenaardse wezens om ons aan te vallen, het hoe en wat wordt niet onderzocht: het zijn immers buitenaardse wezens, dus ze zullen wel slecht zijn. Het resultaat is een film met een hoog tempo en doordrenkt met adrenaline.
De argumenten voor het bestaan van buitenaards leven stapelen zich op. Nicolaus Copernicus toonde aan dat er niets speciaal is aan de aarde: het is niet het middelpunt van de kosmos en er zijn tal van andere sterren met planeten. Door de grote oneindigheid aan mogelijkheden wordt de kans groot geacht dat we niet alleen zijn. Toch is de kans gering dat wij ooit met ander intelligent leven in contact zullen komen door de immense afstanden. Als Einstein het bij het juiste eind heeft dat de snelheid van het licht het snelst mogelijk is, en wij dat weten te behalen, dan is de dichtstbijzijnde ster nog steeds 30 jaar reizen van ons vandaan en die ster heeft geen leefbare planeten. De aarde bevindt zich daarnaast aan de randen van onze melkweg, waar de afstanden nog groter zijn. Uiteindelijk verwoordt cabaretier en amateur-filosoof Theo Maassen het nog het beste: Als ze [ruimtewezens] slimmer zijn dan wij vinden ze ons wel, als ze dommer zijn, hoef ik er niks mee te maken hebben. De kans is uitzonderlijk klein, tenzij wij de natuurwetten niet hebben begrepen en zij slimmer zijn dan wij ons zelfs maar kunnen voorstellen.