Doorgaan naar artikel
Mafia 2: Definitive Edition
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

In de basis is Mafia 2: Definitive Edition nog steeds een goede game. De talrijke framerate-issues en glitches halen de ervaring echter bijna helemaal onderuit.

Toen niet al te lang geleden werd aangekondigd dat de twee eerste Mafia-games naar de huidige generatie consoles zouden komen, ging de meeste aandacht duidelijk uit naar de remake van het eerste deel. Deze krijgt namelijk een uitgebreide behandeling om het spel up-to-date te krijgen met de huidige standaarden. Voor het tweede deel heeft men ervoor gekozen om alleen wat poetswerkzaamheden te doen, wat als voordeel heeft dat deze inmiddels ook al te koop is. Hoe pakt Mafia 2: Definitive Edition uit en is het de moeite waard om de game opnieuw te beleven?

Mafia 2 blijft nog steeds een uitstekende game. Het sfeervolle Empire Bay, duidelijk geïnspireerd door New York van net na de oorlog, blijft een toffe omgeving en ook het verhaal is na al die jaren nog prima te noemen. Je kruipt in de huid van Vito, een jonge overvaller, die nadat hij opgepakt is naar Europa wordt gestuurd om te helpen met vechten aan het front in Sicilië. Nadat hij gewond terugkeert, komt hij al snel weer in contact met zijn oude vrienden en begint zijn verhaal in de Mafia.

Hoewel de game qua opzet op een openwereld-spel lijkt, is het dat in de praktijk niet. Je wordt keurig van missie naar missie geleid en tijdens het uitvoeren daarvan heb je beperkte vrijheid om bijvoorbeeld je auto te pimpen of wapens te kopen. Op zich is dat niet erg, want het houdt de vaart lekker in het verhaal, maar voor wie denkt in een GTA dat zich afspeelt in de jaren 50 terecht te komen, kan het wat tegenvallen.

Waar de game wel zijn leeftijd laat zien, is op het gebied van animaties en ook de modellen van de personages. Inmiddels zijn we dusdanig verwend dat meteen in het oog springt dat de bewegingen behoorlijk houterig zijn en ook de personages zelf komen duidelijk uit een andere generatie. Dit is overigens iets waar je je alleen in het begin even overheen moet zetten, want al gauw neemt het verhaal je mee en maak je je niet meer druk om dit soort zaken.

Waar we ons wel druk over maken is de kwaliteit van de remaster, want deze valt kort samengevat behoorlijk tegen. Op zich profiteert het spel wel van de hogere resolutie en toevoeging van HDR. Het maakt niet dat het er bij de tijds uitziet, maar zeker goed en scherp genoeg. Wel balen we enorm van de hoeveelheid glitches en framerate-issues die er zijn. Wij speelden Mafia 2: Definitive Edition op een PlayStation 4 Pro, maar we hebben zelden een stabiele framerate gezien. Daarnaast zitten er gewoon enorm veel kleine en grote fouten in de game die in sommige gevallen de ervaring compleet onderuit halen. Denk daarbij aan haperende animaties, maar ook auto’s die gewoon door het wegdek vallen. De game is gewoon verre van af.

Een speciale vermelding is er ook nog voor het gigantische 2K-logo rechtsbovenin je scherm, wanneer je ervoor kiest om geen 2K-account te registreren. Dit zorgt er af en toe zelfs voor dat je cruciale informatie mist in je scherm. Het is te zot voor woorden dat een uitgever op deze manier probeert af te dwingen een account aan te maken.

In de kern is Mafia 2: Definitive Edition nog steeds de moeite waard om te beleven: zowel de omgeving als het verhaal zijn van uitstekende kwaliteit en ook grafisch wordt er duidelijk geprofiteerd van de verbeteringen. Helaas is de remaster zo slecht uitgevoerd dat het eigenlijk de hele ervaring bijna teniet doet en het is maar de vraag of alle ellende middels patches is op te lossen.

Wij speelden Mafia 2: Definitive Edition op de PlayStation 4. De game is daarnaast verkrijgbaar voor Xbox One en pc.