preview
DungeonTop Early Access
Conclusie
DungeonTop is nu al een degelijke game, maar de variatie ontbreekt nog een beetje. Als hier gedurende de Early Access aan gewerkt wordt, dan zit het wel snor met deze titel.De afgelopen jaren is er geen tekort geweest aan roguelike-titels voor indie-liefhebbers. Een steeds vaker voorkomender fenomeen is de roguelike-deckbuilder. Verreweg het beroemdste voorbeeld hiervan, en de reden dat we het steeds vaker beginnen te zien, is Slay the Spire. Er zijn veel geweldige titels verschenen rondom dit concept, maar ook genoeg slappe aftreksels. De DungeonTop Early Access is inmiddels uit en we gaan bekijken waar op het spectrum dit spel zich bevindt.
DungeonTop begint met een lekker korte tutorial tegen een simpele vijand. Je leert simpelweg dat je kaarten kan gebruiken en hiermee over een speelveld kan bewegen en vijanden aan kan vallen. Na een minuut of twee is de tutorial voorbij en kan je aan een echte playthrough beginnen en spelenderwijs verder leren. Dit is een uitstekende keuze en zorgt er vooral voor dat je snel in de game zelf zit en niet eindeloos bezig bent met uitleg.
In DungeonTop kies je een held. Momenteel zijn er alleen nog de krijger en de tovenaar, maar we weten dat er meer aan gaan komen. Vervolgens kies je een factie waar je trouw aan bent, wat weer verandert wat voor kaarten er in je deck zitten. Met je personage en met je deck kaarten kom je in een soort bordspel-scenario terecht. Je moet je een weg door kerkers vechten. Dit doe je door van kamer naar kamer te gaan. In een kamer staat je vervolgens iets te wachten en dit kan van alles zijn. Denk aan een vijand die je moet bevechten, een schat die voor het grijpen ligt, of een smid die je kaarten kan verbeteren. Het is mooi vormgegeven, maar fans van het genre zullen meteen al doorhebben dat dit verdacht veel klinkt als de opzet van de voortgang in Slay The Spire en dat is het ook. Het is eigenlijk een bordspel-weergave van Slay The Spires voortgangsysteem, maar daar is op zich niets mis mee. Wel is het erg jammer dat het daarom al snel voelt als een boel dingen die je al een keer gezien hebt. “Hier zal ik wel mijn kaarten kunnen upgraden, net als in Slay The Spire.” “Hier zal ik wel mijn levenspunten kunnen herstellen, net als in Slay The Spire.” Ga zo maar door.
Waar het spel unieker wordt, is wanneer je een gevecht begint. In plaats van dat je simpelweg kaarten speelt die bijvoorbeeld de levenspunten van je tegenstander wegnemen of jezelf verdedigen, vindt ook het gevecht meer plaats op een bordspel. Op een rooster bestaande uit vierkanten wordt jouw held geplaatst tegen een monster. Vervolgens kan je per beurt een vierkantje opschuiven en aanvallen. Dit is natuurlijk op zichzelf niet zo interessant en dat is waar de kaarten om de hoek komen kijken. De meeste kaarten zullen namelijk troepen zijn die je op het slagveld neer kan zetten. Dit leidt tot een strategisch heen en weer tussen jou en je tegenstander, waarbij je verschillende kaarten (of troepen) met verschillende bonussen wilt inzetten bij verschillende omstandigheden. Dit is waar het spel voor het eerst echt als een frisse ervaring voelt en niet als de zoveelste Slay The Spire-kloon.
In het begin is dit allemaal vrij simpel, maar gelukkig verandert dit al snel. Voor je het weet kom je vijanden tegen die behoorlijk smerige dingen doen en haast oneerlijk voelen. Opeens neemt iemand twee van je kaarten over voor twee beurten, of kan die van heel veel vakjes weg je al aanvallen. Vanaf dit moment komt ook echt het roguelike-element naar voren: je zal doodgaan en wanneer je dat doet neem je mee wat je geleerd hebt van deze tegenstanders om het de volgende keer beter te doen. Met goud dat je verzamelt tijdens je speelsessies, kan je ook nieuwe kaarten vrijspelen voor je starterdeck en zodanig gaan niet al je potjes hetzelfde aanvoelen, voor eventjes althans.
Op zich is de flow van de game prima en merk je alleen echt dat het een Early Access-titel is aan bepaalde onderdelen van de inhoud. Een derde held om uit te kiezen zou welkom zijn, evenals meer facties en gewoonweg meer verschillende kaarten met allemaal andere effecten en bonussen. Veel van de kaarten waar je momenteel uit kan kiezen, zijn simpele variaties van zichzelf. DungeonTop is nu al een zeer degelijke roguelike-deckbuilder, maar wordt vrij snel eentonig. Als hier aan gewerkt wordt, dan kan DungeonTop zich wat ons betreft meten met de beste games van het genre.