review
Tiny Towns
Conclusie
Tiny Towns heeft fantastische meeples die leuk zijn om op je bord te leggen en ook nog eens fijn aanvoelen. Ook is het puzzelen erg vermakelijk. Wel raden we aan zonder de grondstofkaarten te spelen.Binnenkort is Tiny Towns eindelijk in Nederland te verkrijgen. Tijdens de NWTV-Awards verkozen onze lezers dit spel tot het beste voor beginners van 2019, dus het kan goed zijn dat je er al van gehoord hebt. De mensen die er nog twijfelen hebben geluk, want wij kregen namelijk de kans dit charmante bordspelletje uit te proberen voor het in de winkels ligt. Ben jij benieuwd? Lees dan gauw verder.
Tiny Towns is een aangenaam spelletje dat met het hele gezin gespeeld kan worden. De regels zijn simpel en het spel is zo uitgelegd. Zeker als je speelt met de grondstofkaarten is er erg weinig complexiteit. Deze kunnen handig zijn voor het eerste potje als er wat onervaren spelers of jonge kinderen meedoen. Met een groepje waarbij iedereen al een beetje bordspelervaring raden wij de grondstofkaarten echter af.
In Tiny Towns zijn spelers de burgemeester van een nieuw dorp dat nog helemaal leeg is. Aan jullie de taak om het een heus paradijs te maken. De inwoners zullen natuurlijk het beste dorpje kiezen, dus het doel is om jouw dorp zo mooi mogelijk te maken. Waar Tiny Towns een overmaat aan heeft is charme. De gebouwen hebben allemaal leuke meeples en ook het startspelerfiche is een hamermeeple. Bovendien zijn de afbeeldingen van de gebouwen op de kaarten erg schattig. Hierdoor zal een spelersbord al gauw transformeren van een simpel 4×4 grid in een gezellig dorpje dat leuk is om te aanschouwen. En dat maakt het bouwen ook een stuk leuker.
In Tiny Towns worden een aantal kaarten open op tafel gelegd. Dat zijn de mogelijke gebouwen die gedurende het spel gebouwd kunnen worden. Spelers leggen elke beurt een blokje op hun bord. Als je eenmaal het juiste patroon met de juiste kleuren aan blokjes bij elkaar hebt verzameld zullen ze spontaan samensmelten tot een gebouw. Zo is er weer ruimte vrij gekomen om nieuwe blokjes te plaatsen, die vervolgens weer kunnen veranderen in gebouwen, enzovoorts. Zodra iemand geen blokjes meer kan plaatsen moet hij stoppen. Als iedereen gestopt is eindigt het spel, waarna iedereen zijn punten kan gaan tellen. De persoon met de meeste punten wint!
Het spel is erg simpel. De bovenstaande uitleg is al bijna genoeg om Tiny Towns gewoon te gaan spelen. Alle info over de gebouwen staat op de gebouwkaarten, die allemaal op een simpele en begrijpelijke manier geschreven zijn. Dit, samen met de vormgeving, zorgen ervoor dat het spel erg uitnodigend is. Je kan het gemakkelijk even uitproberen. Dit wordt nog eens versterkt doordat potjes maar een halfuurtje duren. Zelfs als iemand even vastloopt en erg lang nadenkt over een paar zetten zal een potje Tiny Towns niet veel meer dan drie kwartier, misschien een uur van je tijd innemen. Het is daarom erg gemakkelijk om tussendoor te spelen, of om gauw meerdere potjes achter elkaar aan te doen.
Dat betekent echter niet dat het spel simpel is. Spelers die Tiny Towns willen winnen moeten vooruitdenken en plannen. Het zal regelmatig voorkomen dat iemand spijt krijgt van een blokje die hij een aantal rondes geleden geplaatst heeft. En dat is juist wat het zo leuk maakt. Het is bovendien zo gemaakt dat je niet alles tot in de nopjes uit kan denken. Spelers hebben maar zoveel controle over welke blokjes ze mogen gaan plaatsen, dus als je iets specifieks zoekt kan je er soms lang op wachten. Probeert iemand echter een plan te hebben voor elk mogelijk blokje, dan komt zijn bord gauw vol te zitten. En mocht je geen zin hebben hier lang over na te denken, dan kan je ook gewoon maar wat doen. Aan het einde van het spel heb je dan waarschijnlijk niet gewonnen, maar je bordje ziet er nog steeds leuk uit!
Daar moeten we wel bij zeggen dat een beetje controle wel belangrijk is. Tiny Towns komt met twee modi, waarvan wij er een eigenlijk sterk afraden. Spelers kunnen spelen met grondstofkaarten, die elke beurt volledig zullen bepalen welk blokje er op het bord geplaatst moet worden. Het alternatief is dat spelers met de klok mee beurten nemen. In jouw beurt roep je een kleur, die iedereen vervolgens op zijn bord moet plaatsen.
Als je speelt met de kaarten hebben spelers helemaal geen controle over de blokjes. Als gevolg transformeert Tiny Towns van een competitief spel naar 2-6 spelers die elk dezelfde puzzel aan het spelen zijn. Wat de rest aan het doen is heeft geen invloed op jou, waardoor tegenstanders eigenlijk geen interesse in elkaar hebben. Het roepen van de grondstoffen is een heel ander verhaal. Ten eerste zal je eens in de zoveel beurten altijd het perfecte blokje krijgen. Bovendien laat het spelers ook de borden van hun tegenstanders beïnvloeden. Het is zelfs mogelijk een beetje gemeen te zijn. Ligt bruin voor iemand alleen maar in de weg, dan is het misschien wel grappig om in jouw beurt bruin te roepen!
Tiny Towns heeft wel twee belangrijke nadelen. Ten eerste is er niets dat spelers ervan tegen houdt hun tegenstanders precies na te bouwen. Als je elke beurt jouw blokje op precies dezelfde plek neerlegt als je tegenstander zal het spel altijd eindigen in gelijk spel. Vooral kinderen zullen dit af en toe proberen. Een potje als dit leidt vooral naar frustratie voor de speler die oprecht probeert te winnen. Ten tweede is het spel erg onvriendelijk voor spelers die kleurenblind zijn. Als je niet het verschil tussen twee blokjes kan zien is het spel eigenlijk meteen onspeelbaar.
Daar tegenover staan de gebouwkaarten. Elk type gebouw heeft vier verschillende kaarten die het patroon, de nodige blokjes en het effect van het gebouw bepalen. Hierdoor zal elk potje anders zijn, wat een erg aangename afwisseling is. Voor je eerste potje is er een standaardopstelling met de meest simpele versie van elke kaart, maar daarna raden wij aan de kaarten te schudden en willekeurig een per soort op tafel te leggen.
Tiny Towns is, met zijn simpele regels, korte speelduur en charmante vormgeving erg uitnodigend om even een potje te spelen of het spel even te proberen. Daarentegen is het wel mogelijk flink vooruit te plannen, ondanks dat je je ook kan vermaken zonder dat te doen. Hierdoor is het een spel dat eigenlijk geschikt is voor het hele gezin. Het wordt wel aanzienlijk moeilijker te spelen voor mensen met kleurenblindheid en spelers kunnen ook gaan zieken door hun tegenstanders precies na te bouwen. Maar naast deze problemen is het spel uitstekend!
Tiny Towns kan vanaf 14 maart besteld worden bij White Goblin Games.