review
AO Tennis 2

De jaren van de sterke tennisgames liggen met Top Spin en Virtua Tennis al weer even achter ons. Uitgever Bigben zag de kans schoon om in het gat te springen en liet eerst ontwikkelaar Big Ant Studios AO Tennis maken en een jaar later was het de beurt aan ontwikkelaar Breakpoint Studio, die met Tennis World Tour op de proppen kwam. Beide wisten geen onuitwisbare indruk achter te laten. Dit jaar is Big Ant Studios terug met AO Tennis 2. Weten ze dit keer wel te overtuigen? Je leest het in deze review.

Wat een rare naam lijkt het toch, maar de AO in de titelnaam staat gewoon voor Australian Open. Deze game focust zich dan ook deels op de Grand Slam die eind deze maand weer gaat beginnen. Het eerste dat opvalt is dat er vrij weinig bekende namen aanwezig zijn. Spelers als Rafael Nadal, Stanislav Wawrinka, Angelique Kerber en lokale heldin Ash Barty zijn van de partij, maar andere toppers als Roger Federer, Novak Djokovic en Serena Williams schitteren in afwezigheid. Dit zal ongetwijfeld komen doordat de ontwikkelaar met een bescheiden budget moet werken, maar voor de echte tennisfans zal dit toch wel als een gemis voelen.

De meest uitgebreide modus in AO tennis 2 is de carrièremodus. Je kunt kiezen om met een topper de Grand Slams proberen te winnen of een eigen speler te creëren en als rookie je opwachting maken in de Futures-toernooien, en later natuurlijk de Challengers-, World- en Grand Slam-toernooien. De rookie-variant is het meest interessante, omdat hier een soort verhalend element in verwerkt zit. Je maakt kennis met je manager die je de weg zal wijzen in de harde wereld van topsport. Al snel begin je aan je eerste wedstrijd en daar gaat het fout.

Het tennissen an sich werkt prima, maar de game is behoorlijk ongebalanceerd. Om games, sets en uiteindelijk wedstrijden te winnen zul je het timen van je slag en het plaatsen van de bal goed onder de knie moeten hebben. Als rookie zijn je kwaliteiten nog niet zo denderend, waardoor een iets minder goed getimede slag het verschil is tussen de bal in of uit. Nu is er niets mis met wat uitdaging, maar het probleem is dat je tegenstanders erg sterk zijn en er geen mogelijkheid is om de AI van de tegenstander aan te passen. Soms kregen we het idee dat we de rally aan het winnen waren, maar dan kwam onze opponent ineens met een snoeiharde forehand die niet te retourneren was. Ook lijkt het wel alsof je tegenstander steeds sterker wordt naarmate de rally vordert en dan ineens met schitterende slagen komt, terwijl deze daarvoor alleen maar slagen uitvoert die eenvoudig te retourneren zijn. En daar komt nog bovenop dat je opponenten veel betere ratings hebben, waardoor je eigenlijk alleen maar tegen een muur aanloopt.

De game heeft wel diverse moeilijkheidsniveaus, maar die hebben alleen betrekking op hoe makkelijk of moeilijk het is om de slag goed te timen. De makkelijkste zorgt er zelfs voor dat je helemaal niet hoeft te timen en de bal alleen maar hoeft te plaatsen, maar hier zit weer een groot nadeel aan vast. Alle slagen worden dan op volle kracht gespeeld, waardoor je speler al snel helemaal uitgeput is. Je hebt wel de mogelijkheid om een medische time-out te vragen om je energiepijl weer aan te vullen, maar dit kan je ook maar een beperkt aantal keer doen. En aangezien elk toernooi aardig wat wedstrijden heeft, is de laagste moeilijkheidsgraad dus ook geen optie. Het instapniveau ligt dan ook behoorlijk hoog en daar komt nog een steile leercurve overheen.

Dan maar eens proberen hoe het loopt als we met Rafael Nadal gaan spelen. De wedstrijden tegen de mindere goden winnen we zonder ook maar een game te verliezen, maar naarmate we tegen sterkere opponenten moeten spelen, begint het toch weer behoorlijk lastig te worden. Nadal is op elk vlak erg goed en je hoeft slagen dan ook iets minder goed te timen om de bal toch ‘in’ te laten ploffen. Deze Spanjaard is dan ook de beste manier om het timen van slagen en het plaatsen van ballen onder de knie te krijgen, maar je mist dan wel het gevoel dat je echt aan de weg aan het timmeren bent als opkomende tennisprof.

Een ander merkwaardig punt zijn de blessures. Tijdens de partijen kregen wij, of onze opponent, meerdere keren te maken met problemen aan de pols of de knie. Soms wel zes keer in één partij. Na een paar seconden speel je dan gewoon weer verder alsof er niets aan de hand is. We hebben nog niet echt kunnen ontdekken of dit nou wel of geen invloed heeft op het verdere verloop van de wedstrijd. Soms leek het van wel, maar op andere momenten ook totaal niet.

Het is jammer dat de game zo frustrerend kan zijn, want de carrièremodus lijkt verder heel leuk in elkaar te steken. Je zal zelf je schema in elkaar moeten flansen. Speel je een toernooi, kies je voor een training of toch maar een rustweek. De toernooien liggen verspreid over de hele wereld, dus je moet ook rekening houden met de reistijd en de vermoeidheid van het reizen. Rust nemen is dus soms noodzaak. Je kan verschillende mensen in dienst nemen om deze vermoeidheid, als ook andere zaken, te verminderen of te verbeteren. Bij goede prestaties kan je nieuwe sponsordeals krijgen, waarmee je weer wat meer geld in het laatje brengt. Dan zijn er nog de momenten waarop je de pers te woord moet staan. De antwoorden die je geeft hebben dan weer invloed op hoe de pers en de fans naar je kijken. Tijdens wedstrijden heb je ook nog de mogelijkheid om na elk gespeelde punt een positieve of negatieve reactie te geven. Zo kan je bijvoorbeeld boos op jezelf worden na een ongeforceerde fout of juist de tegenstander een compliment geven na een geweldig gemaakt punt. Ook deze reacties hebben weer invloed op hoe anderen naar je kijken.

AO Tennis 2 heeft een interessante carrièremodus die helaas verpest wordt door een te hoog instapniveau, steile leercurve en het gebrek aan het aanpassen van de AI van je opponenten. Hou je van een pittige uitdaging, dan zal je hiervan smullen. Wil je de game liever op een wat rustiger tempo spelen, zonder te moeten ploeteren, dan ga je geen leuke tijd beleven met deze game. Voor de echte tennisfans zal het tevens balen zijn dat er maar een handjevol bekende namen aanwezig zijn.

AO Tennis 2 is voor deze review gespeeld op de Xbox One. De game is verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.