review
Gris

In december 2018 werden Switch-, pc- en Mac-eigenaren verblijd met de prachtige platformer Gris. Helaas bleven de andere console-eigenaren teleurgesteld achter, maar voor PlayStation 4-gamers komt daar nu verandering in. Het spel is namelijk sinds het einde van het zojuist afgelopen jaar ook verschenen voor dat platform. Maakt Gris een jaar na verschijning opnieuw indruk?

De PlayStation 4-versie van Gris is exact dezelfde als degene die eerder op andere platformen verscheen. Mocht je de game dus al eerder hebben aangeschaft, dan is er eigenlijk geen reden om dat nogmaals te doen. Heb je echter nog niet eerder van Gris mogen proeven, dan is er eigenlijk geen enkele reden om hem nu niet meteen aan te schaffen.

Gelijk bij het starten van de game zie je al meteen dat je met iets bijzonders te maken hebt. De prachtige handgetekende pasteltinten en pianomuziek komen je tegemoet en geven een Journey-achtige sfeer af. Wanneer je vervolgens daadwerkelijk gaat spelen, word je binnen no-time helemaal in het spel gezogen.

Gris draait om een gelijknamige vrouw die wakker wordt in de handpalmen van een kapot vrouwelijk standbeeld. Wanneer ze hier uit probeert te geraken, breken ook de palmen die haar vasthouden en ze valt naar beneden in een kleurloze wereld. Als speler moet je Gris helpen om uit het diepe dal te komen.

Wie verwacht hier een grote uitdaging aan te gaan, komt bedrogen uit; Gris is namelijk allesbehalve lastig, iets waar de makers bewust voor hebben gekozen. Ze wilden dat hun spel een soort therapeutische werking zou hebben op spelers en dat is ze gelukt. Dat betekent overigens niet dat er niet gepuzzeld hoeft te worden, want er zijn wel degelijk een aantal toffe puzzels in het spel verwerkt die meestal om draaien om het leren kennen van een bepaald mechanisme en patronen herkennen. Zoals gezegd zijn ze niet lastig, maar ze voorkomen wel dat Gris een als Walking Simulator vermomde platformer wordt.

Gaandeweg doe je ook de nodige vaardigheden op, zoals bijvoorbeeld het meevliegen met vogels of het veranderen in een baksteen om zo de puzzels in je omgeving op te lossen. Deze elementen heb je nodig om weerstand te kunnen bieden tegen de wind of platformen te bereiken waar je eerder niet bij kon. De vaardigheden zorgen voor afwisseling en zorgen er ook voor dat het ontdekken van de wereld niet saai wordt.

Zoals gezegd ziet Gris er geweldig uit en gelukkig klinkt het minstens even goed. Elk deel van de spelwereld heeft zijn eigen overheersende kleur die vaak nog vermengd worden met de kleur van een aangrenzend deel. Het resultaat is verbluffend en we hebben regelmatig met open mond staan kijken naar wat we op ons scherm te zien kregen. Het spel kent overigens geen HDR-ondersteuning, maar dat mis je eigenlijk geen seconde. De handgetekende werelden en figuren zijn ontzettend stijlvol en doen regelmatig denken aan de befaamde animatiestudio Ghibli.

Ook muzikaal gezien gooit Gris hoge ogen. De soundtrack van Berlinist is prachtig en gevoelig en stuwt de toch al indrukwekkende sfeer naar een nog hoger niveau.

Gris is een unieke beleving die laat zien wat voor mogelijkheden games als medium kunnen hebben. De plaatjes die het spel op je scherm tovert zijn ongekend mooi en samen met de prachtige muziek is het iets dat je gewoon beleefd moet hebben.

Voor deze review speelden wij Gris op de PlayStation 4, het spel is ook verkrijgbaar voor Nintendo Switch, pc, Mac en iOS.