review
Nyctophobia

De meeste bordspellen zijn vrij standaard in hun opbouw en bedenken een nieuwe regel of insteek. Sommige bordspellen zet een speler tegenover de rest, zoals bij DOOM en dat is ook zo voor Nyctophobia. De twist die dit spel inbrengt, is dat de overige spelers compleet blind zijn en slechts de alleenstaande speler het bord mag bekijken. Dit klonk ons wat vreemd in de oren, maar wekte wel onze interesse. Hoe leuk is Nyctophobia om te doen als je niks ziet tijdens het spel? Lees hier onze review.

Foto: Pandasaurus Games

Volgens het verhaal zijn tot vier spelers verdwaald in het bos en is er een jager die ze op de hielen zit. Het spelconcept is als volgt: een speler is de jager, deze mag het spelbord zien en bouwt deze op zoals in het spelboekje. De andere spelers krijgen dit bord niet te zien, door middel van een geblindeerde bril of het sluiten van de ogen, tot het spel is afgelopen. Zij weten wel welk speelstuk zij zijn en elke ronde is het aan de jager om hun hand naar hun pion te begeleiden. In hun beurt mag een prooi, zoals Nyctophobia de blinde spelers noemt, twee stappen zetten en daarna nog een keuze maken tussen een aantal acties. Zij moeten namelijk de auto vinden op het speelbord en als een speler hier inzit, moeten de prooien samen een hele ronde overleven tot de hulptroepen er zijn. Het is aan de jager om dit te voorkomen door slachtoffers te maken.

Het enige wat de prooi kan doen is lopen door het bos, op zoek naar de auto. Na elke stap die zij zetten mogen zij namelijk de vier richtingen om hun heen aftasten. Staat de jager een vakje naast hun, dan vindt er een aanval plaats. Afhankelijk van een aantal voorwaarden wint de prooi of de jager. Het is intens spannend om blind te moeten aftasten in de hoop dat de jager je niet in de nek hijgt. Uit dit perspectief is het een bijzonder spel omdat je dit volledig op gevoel doet, wat zou betekenen dat mensen die blind zijn Nyctophobia ook kunnen spelen, mits de jager wel kan kijken. Na tien minuten spelen is het wel enigszins vermoeiend om constant tegen de blinderende bril aan te kijken. Je kunt beter je ogen dicht doen, maar ook dit wekt enige vermoeidheid, aangezien je op geen enkel moment je ogen mag openen, tenzij je dit meldt aan de jager en deze het bord kan bedekken. Ietwat onhandig concept voor een bordspel dat langer dan vijf minuten duurt, maar het is wel enorm tof als je doorzet. Wij vonden het intens spannend om soms risico’s te nemen, terwijl de jager om de hoek kon staan, aangezien je zelf moet voelen of deze voor je neus staat. Hou er wel rekening mee dat hoe meer mensen meedoen, hoe langer de potjes duren.

Foto: Pandasaurus Games

Als jager is het spel ook spannend, want jouw snode plannetje is voor de rest volkomen onzichtbaar. De krankzinnige glimlach, intense blik en gestoorde gezichtsuitdrukking zullen niet overkomen bij jouw slachtoffers, waardoor je zo krankzinnig kunt zijn als je wilt. Het spel moedigt je eigenlijk juist aan om je tegenstanders te laten schrikken door ineens iets in hun oor te fluisteren of geluiden te maken. Jij kunt je op het spelbord ook bewegen, maar moet je aan een aantal regels houden. Als een prooi zich heeft verstopt, mag je deze niet benaderen, maar als iemand een foutje heeft gemaakt, zoals door een steen de verkeerde kant te gooien of door de bomen te springen, dan maken ze herrie en daar mag je dan direct op afgaan. Het is jouw doel om op een plek naast de prooi te gaan staan, zodat er een gevecht ontstaat. Als dezelfde speler twee keer heeft verloren, dan is deze dood en verliezen de slachtoffers het spel.

Er zijn verschillende manieren om Nyctophobia te spelen, want als beginner gooi je een heleboel regels het raam uit zodat iedereen kan wennen aan de speelstijl van het bordspel. Later, als je besluit alle regels toe te passen, krijg je de keuze tussen twee soorten jagers en krijgen de prooien ieder ook unieke vaardigheden. Zo hou je het spel toch fris en voelt het meer in stijl met klassieke horrorfilms waar er constant onveiligheid heerst. Na het afwerken van de scenario’s, en als je het spel meerdere keren hebt gespeeld met dezelfde mensen, begint het wel wat saaier te worden. Je begint namelijk door te krijgen wat handige keuzes zijn, waar voorwerpen waarschijnlijk zullen staan en meer van dat soort foefjes, waardoor het spel minder interessant wordt. Ook kan een prooi erg makkelijk zijn/haar ogen opendoen en is het concept van het spel direct foetsie. Je moet dus wel spelers hebben die bereid zijn langere tijd hun ogen dicht te doen en fanatiek mee willen spelen.

Dit kat-en-muis-spel is een intense ervaring, zowel als jager als prooi. Nyctophobia heeft een aantal variaties en scenario’s, zodat je het spel vele malen kunt doen. Toch is het geen spel om heel vaak achter elkaar te doen in korte tijd, vooral omdat het erg saai kan zijn als je vaker de prooi speelt, aangezien je niks mag zien. Toch is dit bordspel een uniek concept en erg tof om af en toe uit de kast te trekken voor een avondje rillen. De spanning die je voelt als prooi terwijl je blind het spelbord aftast is enorm, maar dat geldt ook voor de jager. Je hoopt keer op keer dat de prooien fouten maken en als ze dat bijna doen, zit je op het puntje van je stoel. Nyctophobia is hierdoor een unieke combinatie en misschien wel een van de weinige bordspellen die blinden ook zouden kunnen spelen.

Foto: Joost Klein Middelink