review
Berenpark

Hou jij van beren? Hou je van parken? Heb je altijd al zelf eentje willen bouwen? Dat kan, met Berenpark. Dit tile-laying-bordspel mochten wij van 999 Games gaan spelen. Wij gingen aan de slag en hebben van beren geleerd. Hier is onze review!

In Berenpark, of Bärenpark zoals het in de rest van de wereld heet, zijn spelers de baas over een park met een berenthema. Het is nog slechts een leeg stuk grond, maar het ligt vol potentie! Na wat constructie wordt het al gauw een heuse attractie met vier soorten beren. Of drie, want koala’s zijn technisch gezien geen beren. Dat erkent het spelregelboekje echter uitstekend, met een knipoogje.

Het tableau wordt gedurende het spel aangenaam chaotisch, met mooie afbeeldingen die niets wegnemen van de informatie die je moet hebben om het spel te spelen. De wc’s zijn wat minder, omdat de helft van die tegels aardige hutjes zijn en de andere helft van die blauwe containers die je wel eens ziet op festivals of bouwterreinen. Niet iets dat je wil zien in een park. Maar goed, dat is een kleine ergernis in een verder mooi vormgegeven spel.

Mocht dit thema jou niet zo aanspreken, niet gevreesd. Het mogen dan wel beren zijn op de tegels, maar het hadden net zo goed dinosaurussen, vissen of grote katten kunnen zijn. De afbeeldingen zijn aangenaam om naar te kijken, maar het spel doet verder niets specifieks met beren. In zijn aard is Berenpark gewoon een tile-laying-spel. Het is eigenlijk aardig abstract, en het komt neer op puzzelen met wat strategie. Spelers proberen zo goed mogelijk hun bord te vullen met tegels die zoveel mogelijk punten waard zijn.

Het spel heeft een vergelijkbaar genoegen met games zoals Tetris. Je bent lekker aan het puzzelen waar alles past tot het park perfect is en dat geeft een bevredigend gevoel. Het is leuk om te draaien en te denken waar dit stukje perfect zou passen. Of juist om van tevoren alles perfect te plannen. En als een tableaustuk af is, beloont het spel je ook nog eens met een berenstandbeeld, die je lekker op dat ene lege vakje mag plaatsen voor aardig wat bonuspunten!

Daarbij gebruikt Berenpark een leuk, maar ook simpel systeem. Spelers ontvangen namelijk aan het einde van hun beurt nieuwe tegels afhankelijk van de vakjes die ze bedekt hebben op hun tableau. Daarvoor vinden ze een afbeelding op het tableau, onder hun tegel. Diezelfde afbeelding vindt men op de voorraadbord in het midden van de tafel. Zodoende is het gemakkelijk uit te vogelen wat je ontvangt van jouw zet. Gemakkelijk om te zien, met weinig ruimte voor verwarring. 

Maar als het slechts een puzzelspel was zou dit niet genoeg zijn. Waarom zou je dan niet gewoon alleen spelen? Hier komt de strategie om de hoek kijken. Ten eerste hebben tegels verschillende waardes. Groene tegels zijn niets waard, ze worden enkel gebruikt om het tableau te vullen. Dan heb je de berentegels, die zijn gestapeld. De bovenste tegel is veel punten waard, maar naarmate de stapel van grootte afneemt worden de tegels ook minder waardevol. Ook heb je de grote tegels, die veel punten waard zijn én een groot gebied bedekken, maar wel erg onhandig gevormd zijn. Tenslotte zijn er de speciale doelen, die bonuspunten opleveren als je op een bepaalde manier gebouwd hebt. Die doelen zijn elk potje anders, waardoor je speelstijl steeds net een beetje aangepast wordt.

Daarnaast keert het ontvangen van tegels hier weer terug. Het systeem is erg gemakkelijk om te begrijpen, maar het staat ook strategisch denken toe. Je maakt namelijk niet alleen de overweging van welke tegels je waar wil plaatsen, maar ook wanneer je ze wil ontvangen. Misschien dat die panda nog veel punten waard is, maar kan je een tableautegel perfect vullen met een gobibeer. Daarbij kun je spieken bij je tegenstanders om te kijken wat zij de komende beurten gaan doen. Door voorzichtig te plannen, en met goede timing, kun je je punten maximaliseren. Tegelijkertijd kan je dit ook volledig negeren en gewoon lekker je eigen gang gaan. Als resultaat is Berenpark een spel dat gewaardeerd kan worden door de gehele familie.

Natuurlijk is niet alles perfect. Het meest zure aspect van Berenpark is passen. Het kan gebeuren dat je, door een slechte planning of gewoon pech, geen tegel op je tableau kan plaatsen. Dan leg je die beurt niets op je tableau, maar ontvang je aan het einde van de beurt wel een groene tegel. Een beurt missen voelt dus erg zuur, en dan komt daar nog eens bovenop dat de volgende beurt ook geen punten op gaat leveren. Toegegeven, dit probleem zal niet vaak voorkomen. Zeker als je nadenkt over de tegels die je pakt op het moment dat je ze binnen krijgt. Maar de paar keer dat het gebeurt kan het de pret wel flink bederven.

Berenpark is een leuk bordspel voor de hele familie. Het is geschikt voor mensen die gewoon lekker hun eigen ding willen doen, maar ook voor strategen die alles tot in de puntjes uit willen denken. De vormgeving is grotendeels uitstekend, terwijl het thema ook los genoeg verbonden is met het spel dat je het volledig kan negeren als je niets hebt met beren. Dit komt ook omdat het speelplezier biedt op twee verschillende vlakken.

Ben je benieuwd naar de uitbreiding, Berenpark: De Grizzly’s zijn Los!? Kom dan volgende week terug!