review
Relative Insanity (Nederlandstalige versie)
Conclusie
Relative Insanity werkt gewoon niet goed in het Nederlands. Er zijn uitdrukkingen letterlijk vertaald uit het Engels, waardoor er uitspraken zijn die in onze taal volledig onbekend zijn. Enige kennis van Engelse uitspraken is dus noodzakelijk en zelfs dan werken de situaties slecht. Er komen vrijwel altijd ongemakkelijke situaties uit en ook al gaat daar het spel om, er zit slechts af en toe een oprecht grappig scenario bij. De rest van de tijd is het erg saai om te spelen, omdat de meeste situaties erg geforceerd zijn. Er zijn vele malen betere kaartspellen in dit genre om te spelen, dus verdoe je tijd niet.Partyspellen zijn steeds populairder onder bordspel-liefhebbers, en regelmatig komt daarom een Nederlandstalige versie uit van een spel, zoals Exploding Kittens. Zo ook bij Relative Insanity, waarbij je situaties over familieleden aanvult met zinnen in je hand, zodat er een vreemde of grappige situatie ontstaat. Lees hier of dit kaartspel ook gezien kan worden als familiespel.
Het concept achter het spel is dat diegene die aan de beurt is een rode kaart van de stapel trekt, de situatie erop hardop voorleest en dat andere spelers een kaart neerleggen waarvan zij vinden dat het goed past. Dit lijkt enorm op spellen zoals Cards Against Humanity en vertrouwt er op dat spelers zelf bepalen of iets grappig is of niet. In dit spel zijn alle situaties gebaseerd op familieomstandigheden, in de hoop dat je grappige scenario’s maakt waar mensen zich in kunnen herkennen. Denk aan uitspraken zoals “Toen oma haar bh uitdeed, riep pa…”, “Toen de kinderen van mijn zus buiten speelden, zei oma over haar jongste…” of “Toen ik langs de kamer van mijn zus liep, hoorde ik…”. Het is dan aan de spelers om slechte, grappige of ongemakkelijke situaties te creëren met antwoorden zoals “Ik weet niet hoe je het erin hebt gekregen!”, “Haal die slang eruit!” en “Ik wed dat de gordijnen niet bij het tapijt passen”.
Wij weten niet hoe het met jullie zit, maar voor ons klonken dit meteen al als situaties die niet erg relevant of grappig zijn. Na een uur gespeeld te hebben, lijken willekeurige familieleden in de meest vreemde situaties geforceerd te worden. Ook zonder de toevoeging van een oom, oma of zus, blijven ze vreemd. Doordat de situaties erg situationeel zijn, voelden wij zelden alsof dit ons aansprak of van toepassing was op ons. De ene keer dat we een situatie hadden die wel sloeg op een van ons, waren de antwoorden enigszins relevant voor ons. Deze momenten zijn best grappig en het is leuk als je je broer, zus, stiefvader of verre oom die ongemakkelijke situatie kan laten herinneren. Helaas zijn die momenten schaars en komt Relative Insanity niet goed van de grond.
Foto: Joost Klein Middelink
De kaartjes zijn ook relatief onhandig ingedeeld. De kaartjes zijn staand, waardoor de lay-out van de zinnen wat smal is. Als ze gedraaid waren, kon de tekst duidelijker gemaakt worden, eventueel met een groter lettertype. Nu wordt bij bijna elk kaartje ruim 50% van het oppervlakte niet gebruikt. In onze ogen is dat erg onhandig bedacht en had dit veel praktischer ingedeeld kunnen worden. Daarbij zijn sommige situaties en antwoorden rechtstreeks vertaald uit het Engels, waardoor ze niet goed overkomen. Zodoende slaan een hoop antwoorden de plank flink mis, waardoor het humor-element totaal mist, omdat wij een dergelijke uitdrukking niet in het Nederlands hebben of dat deze geheel anders wordt gebruikt.
Al met al wilt Relative Insanity een hoop humor onder familieleden of vrienden brengen, maar slaat daar finaal de plank mee mis. Doordat vertalingen niet altijd goed overkomen en omdat situaties erg geforceerd aanvoelen, zijn de situaties eerder ongemakkelijk dan grappig. Er zijn een hoop andere kaartspellen die meer humor en plezier brengen dan dit spel, dus tenzij je oprecht op zoek bent naar een spel dat zich focust op slechte situaties van familieleden, zouden wij Relative Insanity niet aanraden.
Foto: Joost Klein Middelink
