preview
Luigi’s Mansion 3

Met nog twee weken te gaan, komt de release van Luigi’s Mansion 3 steeds dichterbij. Op Halloween verschijnt de game exclusief voor de Nintendo Switch en dat is natuurlijk omdat spoken centraal staan in het spel. Wij hebben het spel al even liggen en mogen vandaag onze eerste indrukken met jullie delen.

Wat vanaf het begin duidelijk is, is dat het spel als thema weliswaar spoken heeft en ook nog eens op Halloween verschijnt, maar op een zeer klein moment na niet eng is. Sterker nog, het zit vol met humor. Natuurlijk zorgen de klunzige en onhandige momentjes van Luigi hiervoor, maar ook de hele entourage rondom de spoken die zich allemaal op hun eigen manier gedragen.

Wie nog nooit een Luigi’s Mansion-game heeft gespeeld, zal toch vanaf het begin geboeid zijn. Alhoewel er zeker wel referenties zijn naar de eerdere twee delen, word je mede dankzij een soort van tutorial aan de hand genomen. Het voelt niet te geforceerd, maar is wel heel welkom als je de franchise nog nooit hebt gespeeld.

De puzzels vormen het belangrijkste spelelement in Luigi’s Mansion 3. Kamer na kamer, verdieping na verdieping (en niet op logische volgorde) ga je op jacht naar spoken, liftknoppen en je vrienden. Dit komt overal terug. Niet alleen wanneer je bijvoorbeeld een sleutel zoekt, maar zelfs wanneer je een eindbaas wilt verslaan. Ook hiervoor moet je geregeld even nadenken. Als je er echt niet uitkomt, is het spel er altijd om je subtiele hints te geven.

De nieuwe functies van je “stofzuiger”, de Poltergust G-00, zorgen ervoor dat de puzzels meer dan ooit gevarieerd aanvoelen. Een ontstopper die je kunt afschieten om vervolgens grote items te verplaatsen door dit ding weer op te zuigen geeft je nieuwe manieren om bepaalde obstakels te overwinnen. Hetzelfde geldt voor Gooigi, Luigi in slijmvorm. Hij kan door hekken, poorten en putjes om zo op plekken te komen waar je anders nooit was gekomen. Een absoluut leuke en innovatieve toevoeging in het spel.

Naast het puzzelen zijn de gevechten die je voert een belangrijk deel van de gameplay en ook dit is goed en leuk uitgewerkt. Als een echte Ghostbuster moet je de spoken eerst verschrikken om ze vervolgens op te zuigen. Natuurlijk lukt dit niet altijd even makkelijk en komen er extra elementen bij kijken om het spook toch te verslaan. Zelfs wanneer er meerdere spoken zijn, is het belangrijk de juiste tactiek te hanteren en niet blind te beginnen. Alleen dan weet je het vaak te redden.

Audiovisueel is het spel overigens echt een pareltje. Binnen de stijl valt het natuurlijk niet te vergelijken met games als The Legend of Zelda: Breath of the Wild, maar het is toch fantastisch qua graphics, muziek en geluidjes. Vooral in combinatie met de grappige stem en zinnetjes van Luigi voelt het spel als een heerlijk warm bad en niet als een kil spook.

We moeten nog een stuk van Luigi’s Mansion 3 spelen om een definitief oordeel te kunnen vellen, maar voorlopig voelt het spel zeer goed aan. Humor, afwisselende gameplay, mooie graphics en toffe audio worden in bijna perfecte balans afgewisseld en maken het spel vermoedelijk een ‘must have’. Overigens zijn we nog niet met de multiplayer aan de slag geweest. Deze bespreken we dus pas in onze review later deze maand.