Doorgaan naar artikel
Stela
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Stela is absoluut aan te raden aan fans van onder andere Limbo, Inside en Little Nightmares. De puzzels zijn niet heel erg uitdagend, maar het sfeertje is heerlijk.

SkyBox Labs is een ontwikkelaar die veel samenwerkt met Microsoft. We kennen ze onder andere van de remaster van Age of Mythology: Extended Edition en hun werk aan Project Spark. Op dit moment zijn ze samen met 343 Industries bezig met de ontwikkeling van Halo Infinite. Waarschijnlijk geldt dat niet voor het hele team, of ze waren even toe aan iets anders, want ze komen nu ook met Stela voor Xbox One, Apple Arcade en pc. Wij gingen voor jullie met deze puzzel-platformer aan de slag. Weet het zich te meten met gelijksoortige games als Limbo en Inside? Wij zochten het voor jullie uit.

In Stela speel je als een vrouw en bevind je je in de laatste dagen van een mysterieuze oude wereld. De besturing is vrij simpel, want naast rennen kun je alleen nog springen en voorwerpen optillen en verschuiven. Ook kun je hendels omzetten en aan wielen draaien. Het zorgt ervoor dat Stela ook vrij eenvoudig is om op te pakken. Wanneer je dezelfde soort spellen hebt gespeeld, moet het al helemaal geen probleem vormen. Het enige punt van kritiek bij de besturing zit in het springen, want dit lijkt een kleine vertraging met zich mee te brengen, waardoor je zeker in het begin te laat op de knop zult drukken en gewoon naar beneden zult vallen. Gelukkig valt hier mee te leven en zul je vooral even moeten wennen.

Stela heeft voor het grootste gedeelte een vrij donkere sfeer. Dat zijn ook vooral de stukken waarbij je zult moeten proberen geen aandacht te trekken van je vijanden. Zo zijn er in het begin veel kevers die je het leven zuur maken en verderop kom je onder andere lange, enge wezens tegen die wel wat op mensen lijken. Met name die laatste tegenstanders weten je af en toe het nodige kippenvel te bezorgen. Dit is niet alleen te danken aan de prachtige graphics, want dat mag gezegd worden, maar komt ook vooral door de bijbehorende muziek. Stela kent naast de donkere levels ook wat meer kleurrijke stukken en ook dan ziet het er allemaal prachtig uit. De muziek zal zich daarop aanpassen en het geeft je een soort van innerlijke rust.

Dit spel moet het ook vooral hebben van de ervaring en niet van de enorme uitdaging, want dat is iets dat Stela je niet zal bieden. De puzzels zijn vaak eenvoudig en het komt vaak neer op het verschuiven van een kist, het draaien aan een wiel of het omzetten van een hendel. Hoewel het weinig uitdaging biedt, is het ook weer geen vervelende klus om te doen. Het zorgt er vooral voor dat de focus meer op de sfeer komt te liggen en dat is ook waar het in uitblinkt.

Er is nog wel een punt van kritiek waar we niet omheen kunnen en dat is de verschrikkelijke vertaling. Het lijkt erop dat hier geen geld meer voor was en dat de ontwikkelaar Google Translate heeft ingezet om kosten te besparen. Bij het menu begint het al en krijg je de melding ‘Drukt je op een willekeurige knop’ om de oren. Ook de bijbehorende achievements, wij gingen met de Xbox-versie aan de slag, zaten vol met fouten. Mocht je het spel ooit uitspelen, dan krijg je de prachtige melding: ‘Beëindige de spel zonder dood te gaan’. Dit leverde misschien nog wel net iets meer kippenvel op dan de lange, enge wezens.

Stela weet net zo’n bijzondere sfeer neer te zetten als Limbo, Inside en Little Nightmares. De levels waarin je uit handen moet blijven van de lange monsters zorgen voor de nodige spanning. Ook de muziek past zich perfect aan op de situatie en maakt van het geheel een bijzondere ervaring. De puzzels zijn wel wat te makkelijk en zetten je hersenen nooit heel erg aan het werk. Voor de vertaling was blijkbaar geen geld meer, want de kleine beetjes die vertaald moesten worden, zijn verschrikkelijk. Gelukkig is daar mee te leven en is Stela echt een aanrader als je houdt van games in dit genre.