review
Trine 4: The Nightmare Prince

Trine is een reeks van puzzelplatform-games die zich voor de oudgedienden het best laten vergelijken met The Lost Vikings van Blizzard Entertainment. Trine 1 en 2 waren enorm succesvol, maar met het derde deel hadden de makers hun roots een beetje verloochend en was een groot deel van het spel zelfs in 3D. Fans waren teleurgesteld en daarom is het doel van Trine 4 om weer iets meer ‘back to basics’ te gaan. Of dat goed gelukt is, lees je in deze review.

Trine 4 heeft voor de mensen die het nog niet kennen een vrij interessant gameplayconcept. Je gaat op pad met drie verschillende helden: een oude tovenaar, een wat kleine en dikkige ridder en een dief die goed met pijl-en-boog overweg kan. Ze hebben allemaal verschillende vaardigheden die je zal moeten gebruiken om puzzels op te lossen. Zo kan de tovenaar een doos tevoorschijn toveren (waar je bijvoorbeeld op kan gaan springen om zo hogere plekken te bereiken) of zware voorwerpen laten zweven. De ridder kan weer dingen kapotslaan met zijn zwaard of licht reflecteren met zijn schild. Ten slotte kan de dief met haar pijl-en-boog dingen vanaf een afstand kapot schieten en ook twee punten verbinden met een touw, waar je vervolgens overheen kan lopen.

Dit is eigenlijk de basis van het spel: je doorloopt 2D-levels op zoek naar een prins, een prins wiens nachtmerries werkelijkheid worden. Je leert gaandeweg ook nieuwe vaardigheden voor alle personages. Deze nieuwe vaardigheden dienen ervoor om puzzels op verschillende manieren op te lossen en zo ook meer variatie in het spel te brengen. Dit werkt op momenten aardig, maar toch slaat de eentonigheid iets te vaak toe in Trine 4.

Als je een level begint, wordt vaak een nieuw principe toegevoegd. Dit is dan ofwel een nieuwe vaardigheid, of een nieuw soort obstakel. Echter wordt dit vervolgens wat vaak binnen een level herhaald en begint elk level zo halverwege wel wat saai te worden. Dit zorgt er ook voor dat het vaak allemaal niet zo uitdagend is. Verreweg de beste stukjes van Trine 4 zijn de verborgen voorwerpen die je kan vinden. Deze zijn vaak verschuild achter een puzzel die op een hele specifieke manier opgelost moet worden en die puzzels kunnen je echt even aan het denken zetten. Op deze momenten kan je echt zien hoe leuk het is om alle drie de personages goed samen te moeten laten werken, wat ons alleen maar meer doet realiseren hoe jammer het is dat dit verder in het spel niet genoeg gebeurt.

Zoals we in onze inleiding vertelden, ging Frozenbyte wat te ver met Trine 3 en herkenden veel fans hun geliefde Trine niet meer. Echter kunnen we wel stellen dat de studio met deeltje vier het allemaal wel heel erg op veilig speelt. De wat simpele levels (op de verborgen voorwerpen na), de enorme herhaling van obstakels en ook de nieuw toegevoegde gevechten. Onze prins kan vervelende monsters oproepen en zo’n twee tot drie keer per level krijg je als gevolg daarvan een klein gevecht. Dit is allemaal echter zo triviaal als het spammen van de aanvalsknop van bijvoorbeeld de ridder, meer hoef je er niet over na te denken. Dit voelt hierdoor als een vrij saai onderdeel. Misschien dat Frozenbyte te bang is geweest om hier meer mee te doen, maar de gevechten hadden even goed niet kunnen bestaan.

Trine 4: The Nightmare Prince heeft verder best een lekker tempo en de werelden zien er aangenaam kleurrijk uit, waardoor het geheel erg uitnodigend is. Het is allemaal best aardig als je gewoon op je dooie gemakje van wat gepuzzel en geplatform wilt genieten. We kunnen ons echter niet voorstellen dat de wat doorgewinterde speler binnen dit genre genoeg geprikkeld wordt om door te willen blijven spelen tot het einde. Met Trine 3 is Frozenbyte veel te ver doorgedraaid en heeft het allemaal onnodige elementen aan de franchise toegevoegd. Met Trine 4 speelt de ontwikkelaar het allemaal wel weer erg veilig.

Trine 4: The Nightmare Prince is voor deze review gespeeld voor de Nintendo Switch. De game is ook beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.