review
Grandia HD Collection

Gameklassiekers leven weer helemaal op in de gamewereld met mini-consoles, maar ook remakes van oude games. Klassiekers zoals Link’s Awakening keren terug naar nieuwe consoles. Ook voor fans van oude rpg’s is er goed nieuws, want Grandia HD Collection is nu te spelen op de Switch. Deze bundel verzamelt beide delen van de Grandia-serie en neemt spelers mee op een reis naar een magische wereld en 1997! Maar hoe goed is de game verouderd?

Met Grandia HD Collection verzamelt Game Arts Co. de HD-remasters van Grandia en Grandia 2. Dat zijn klassieke rpg’s van eind jaren 90 die nu een ware cultklassiekers zijn geworden. De verhalen van de twee games hebben echter niets met elkaar te maken.

In Grandia focust het verhaal zich op Justin, een kind en zelfbenoemde avonturier. Hoewel hij leeft in een tijd waarin ‘alles is ontdekt’ en avonturiers niet meer serieus worden genomen, blijft Justin positief. Dan ontdekt hij dat de steen die zijn vader ooit gevonden had écht magisch is en opent hij er een geheime deur mee. Een mysterieuze vrouw vraagt hem om een verloren volk te vinden en zo begint het avontuur.

Het verhaal is geheel opgebouwd rondom het gevoel van avontuur en Justins enthousiasme is daar een belangrijke drijfveer voor. Zijn positieve houding, die hij ondanks alles weet te behouden, werkt aanstekelijk. Het slaagt erin spelers mee te slepen en te investeren in de game. Ook wekt het spel een bepaalde warmte op door alle vrolijke personages. Dit maakt Grandia erg aangenaam en prettig om te spelen. Bovendien zijn sommige cutscenes ouderwetse anime-beelden, wat met de nieuwe Japanse audio, uitstekend werkt. Helaas is het acteerwerk erg spaarzaam ingezet. Eigenlijk wordt er alleen tijdens deze cutscenes gesproken, daarbuiten gaan gesprekken via tekstballonnen. Jammer, want het acteerwerk draagt zijn steentje bij aan de sfeer.

Visueel is Grandia wat opgepoetst. De game combineert sprites met 3D-achtergronden en beide zijn verbeterd om er mooier uit te zien. Vooral de sprites zien er fantastisch uit. De vrolijke kleuren en simpele, doch vermakelijke, figuren helpen de toon van de game te zetten. Dit neemt echter niet weg dat Grandia erg oud is en dat is te zien. Wie niet houdt van een retro-look zal moeite hebben met het uiterlijk van deze game.

De gameplay is onveranderd gebleven. Gevechten gaan beurtelings, maar met een draai waarin je kan wachten met je actie. Voer je het op het juiste moment uit, dan onderbreek je de actie van de vijand er ook mee, zodoende wordt het spel iets strategischer. Dit is leuk, maar de game is dusdanig gemakkelijk dat deze strategische gameplay alleen naar boven komt in sommige baasgevechten. Voor de rest is een gevecht strategisch aanpakken geheel overbodig.

Bij avontuur hoort verkennen en dat is zeker aanwezig. Fans die houden van rondneuzen, zullen in alle hoeken van het spel kistjes en andere dingen vinden. Dat is leuk, maar de vormgeving van de gebieden hinderen het verkennen wel. Het is namelijk moeilijk af te leiden waar je bent en vooral of je ergens al bent geweest. Dit is erg frustrerend en kan soms flink wat wegnemen van het speelplezier.

Grandia 2 neemt afscheid van deze vrolijke toon en geeft een veel duisterdere draai aan het verhaal. Het is nog steeds een avontuur, maar de vreugde is wat meer naar achteren gedreven. Hoofdpersonage Ryudo geeft eigenlijk alleen om zichzelf en hij heeft een hekel aan religie en gelovigen. Als hij de opdracht krijgt een bezeten meisje te begeleiden naar de Paus zodat die een exorcisme uit kan voeren, doet hij dat alleen omdat hij betaald krijgt.

Dat de game minder vrolijk is, betekent echter niet dat het niet net zo meeslepend is. Het verhaal is uitstekend geschreven en, hoewel het vol met jrpg-clichés zit, slaagt het erin spelers te intrigeren met een interessant plot. Het is alsof Grandia mee is gegroeid met het publiek van toen en Grandia 2 zich richt op volwassenen.

Het uiterlijk van Grandia 2 is ook flink veranderd. De sprites zijn ingeleverd voor 3D-modellen met polygonen. Om eerlijk te zijn is deze stijl een stuk minder goed verouderd. Waar de sprites nog een zekere charme hebben, zou je de modellen eerder ‘oud’ dan ‘retro’ noemen. Gamers van de nieuwste generatie zullen zeker moeite hebben met de uiterlijk van deze game.

Gelukkig weten de oudere gamers onder ons dat het niet gaat om het uiterlijk maar om de inhoud van de game. De gameplay in Grandia 2 is zeker vooruit gegaan. Het onderliggende systeem is hetzelfde, maar in hard-modus is er veel meer reden om na te denken over je volgende zet. Ook is het levelsysteem verbeterd, waar personages in Grandia herhaaldelijk dezelfde soort aanval of magie moesten gebruiken om nieuwe vaardigheden te leren, worden deze nu gekocht met verschillende soorten munten. Deze munten worden door de gehele groep verdiend tijdens gevechten, wat betekent dat spelers zich veel minder zorgen hoeven te maken over welke aanvallen ze gebruiken.

Ook het verkennen is ietwat verbeterd. De gebieden zijn nog steeds wat onoverzichtelijk, maar je weg vinden is al wel een stuk gemakkelijker ten opzichte van de eerste Grandia. Bovendien zullen de groepsleden in de achtergrond met elkaar in gesprek gaan, wat verdwalen een stuk minder vervelend maakt omdat de gesprekken leuk zijn om te volgen.

Grandia HD Collection brengt twee oude, maar uitstekende, games terug naar het heden. Beide spellen zijn visueel opgepoetst en retro-gamers zullen het zeker kunnen waarderen. Bovendien blijven het gewoon topspellen. Jongere spelers die er geen gevoel van nostalgie van krijgen, zullen er echter niet veel baat bij hebben. Zeker Grandia 2 is niet zo goed verouderd. De blokkerige personages zullen vandaag de dag nauwelijks nog als personages herkend worden.

Wij speelden Grandia HD Collection op de Nintendo Switch. De game is exclusief verkrijgbaar voor dit platform.