review
Monster Hunter World: Iceborne

Anderhalf jaar na de release van World kunnen fans nu aan de slag met Monster Hunter World: Iceborne. Deze grote DLC voegt de uitdagende ‘Master Rank’ toe en introduceert bovendien een hoop nieuwe monsters. Maar is het ook alles waar de fans naar vragen?

Monster Hunter World: Iceborne is de eerste en laatste betaalde DLC voor Monster Hunter World. Het verhaal begint direct na het einde van het hoofdspel als monsters vreemd gedrag beginnen te vertonen. Na wat onderzoek vinden onderzoekers een nieuw gebied waar deze gekke verschijnselen mee verbonden lijken te zijn. Ook is een mysterieus wezen gesignaleerd dat op Legiana’s lijkt te jagen. De commissie bouwt met spoed een basis in het nieuwe gebied waar het grootste gedeelte van het verhaal zich af zal spelen.

Het verhaal van Iceborne is eigenlijk een excuus om de verscheidene nieuwe monsters te introduceren, maar dat doet het wel uitstekend. Het nieuwe gebied is prachtig en de cutscenes zijn adembenemend. Elke keer dat iets voor het eerst in beeld komt, krijgen spelers eerst een video te zien waarin ze meteen een goed beeld krijgen van waar ze mee te maken hebben. Het is alleen jammer dat er geen optie is om deze cutscenes over te slaan. Ongeacht hoe goed de beelden zijn uitgewerkt, er zijn altijd mensen die gewoon door willen gaan met de missie, zeker in een game waarin het verhaal eigenlijk niet zo belangrijk is. De optie was in ieder geval welkom geweest.

Dat cutscenes nog steeds niet overgeslagen kunnen worden, betekent ook dat het probleem met multiplayer niet opgelost is. Het is namelijk pas mogelijk een vriend uit te nodigen voor een sessie als eerst alle cutscenes in een missie bekeken zijn. Ook mag je vriend pas meedoen met een missie als hij de cutscene zelf al gezien heeft. Dit betekent dat spelers eerst apart moeten beginnen aan een quest tot ze alle cutscenes (die niet altijd aan het begin plaatsvinden) gezien hebben. Daarna moet iemand van de groep de rest uitnodigen en wachten tot zij hun eigen sessie verlaten. Het is dus aardig onhandig. Gelukkig is dit alleen een probleem in de verhaalmodus en is dat maar een fractie van het spel.

Ook de nieuwe basis, Seliana genaamd, is schitterend. Witte sneeuw bedekt de straten, maar je loopt alle gebouwen zo in en uit. Het is een stuk kleiner dan Astera, maar dat is alleen maar handig. Alle faciliteiten waar fans eerst flink voor moesten rennen, zijn nu in een handomdraai bereikt. Handig, want voor elke jacht moet je je voorbereiden. Ook verdien je nu langzaam ‘steam,’ wat je kan spenderen aan een nieuwe minigame. Dit is een leuke afwisseling van de brute gevechten die het grootste gedeelte van de game zullen beslaan.

Bovendien is er een nieuw huis in Seliana en dat huis is juist weer gigantisch. Je kan je huis flink aanpassen door overal huisdieren te plaatsen, maar ook door de muren en meubelen te vervangen. Hier kan je helemaal in los gaan tot alles er perfect uit ziet. Fans die gewoon willen jagen, hoeven zich echter geen zorgen te maken: het huis kan volledig genegeerd worden. Tenslotte is de hub van Seliana ook flink verbeterd. Net zoals in de basis zijn alle faciliteiten snel te bereiken. Bovendien zijn er allemaal plekken waar je kunt ouwehoeren met je katachtige metgezel. Als het vrolijke beestje speelt in het water, brengt het met gemak een brede glimlach op het gezicht van de meeste spelers.

Qua gameplay is er natuurlijk ook een hoop nieuw. Allereerst wordt de clutch claw geïntroduceerd. Dit is een toevoeging aan de slinger waarmee je een monster vast kan grijpen. Vervolgens kan je  twee dingen doen: een aanval uitvoeren of je slinger ontladen van alle ammunitie. De aanval zal een zwakke plek creëren waar monsters gevoeliger zijn voor alle aanvallen. Schiet iemand echter al zijn ammo op het beest, dan zal het monster plots voorwaarts rennen en omvallen. Dit geeft jagers de kans een tijdje veilig aan te vallen. Mocht het monster bovendien onderweg tegen een muur opbotsen, dan zal de klap een flinke hap uit zijn levenspunten nemen.

Ook hebben alle wapens nieuwe vaardigheden gekregen. Dat betekent dat alle veteranen weer lekker kunnen experimenteren met bekende wapens en dat wapens die men nog niet geprobeerd heeft nog meer gave opties hebben. Bovendien kan iedereen, ongeacht welk wapen hij gebruikt, nu ook de slinger gebruiken zonder eerst zijn wapen op te hoeven bergen. Dit maakt het spel een stuk dynamischer. Bovendien wordt de slinger, die voorheen voornamelijk werd gebruikt werd om een rotsblok te laten vallen of om monsters te verblinden met een flits, nu meer gebruikt als een wapen waar iedereen snel toegang toe heeft.

Deze gameplay-toevoegingen geven fans meer opties en ze maken het spel een stuk sneller, maar ze zijn niet exclusief voor mensen met de uitbreiding. Iedereen die World bezit kan er gebruik van maken na een gratis update. Dit betekent dat het hoofdspel een stukje gemakkelijk wordt. Als fans beginnen met de nieuwe uitbreiding, zullen ze echter merken dat dit met goede reden is. De nieuwe Master Rank in Iceborne is geen geintje. Alle bestaande monsters slaan harder en leven langer. Daarnaast hebben ze ook een paar nieuwe aanvallen gekregen, maar dat is niet waar de échte pret begint.

Er keren namelijk een hoop populaire vijanden van eerdere delen terug. Veteranen zullen erg blij zijn met de toevoegingen die de uitbreiding heeft. Deze gevaarlijke wezens hebben meer dan een nieuw likje verf gekregen. World is nog altijd een levend ecosysteem en dat wordt gereflecteerd in de nieuwe monsters. Ze reageren op hun omgeving en vechten met elkaar. Deze gevechten zijn, naast een uitstekende kans om iemand anders jouw werk voor je te laten doen, gaaf om naar te kijken.

Bovendien zijn er een hoop alternatieve vormen van bestaande monsters. Veel van de wezens die in World werden geïntroduceerd, hebben nieuwe variaties gekregen. Dit betekent niet alleen een ander kleurtje, maar geheel andere aanvallen en soms een ander element. Coral Pukei-Pukei, bijvoorbeeld, gebruikt nu water om zijn prooi aan te vallen. Het kan water spugen, maar veel opvallender is het als het zijn kop in het water steekt en het vervolgens zijn staart als een hogedrukspuit gebruikt.

Daarnaast is er ook een handjevol volledig nieuwe monsters. Al deze toevoegingen zijn uitdagend, maar vooral ook verfrissend om mee te vechten. Ze geven een nieuwe draai aan de bekende gameplay en dagen ervaren spelers opnieuw uit. Bovendien wordt de inhoud van het basisspel met de introductie van al deze monsters ruim verdubbeld met deze uitbreiding. Aangezien dat is waar World toch wat tekort schoot is dat uitstekend. Tenslotte zal Capcom, net zoals met het hoofdspel, Iceborne nog een jaar lang onderhouden met gratis updates en events.

Dat er een nieuwe moeilijkheidsgraad en monsters zijn betekent ook dat er nieuwe wapens en uitrustingsstukken zijn. Er is een gigantische lijst aan pantsers en sommigen zien er echt gaaf uit. Ook de wapens zijn flink opgeleukt. Waar World voornamelijk bij een simpelere stijl aan wapens bleef durfde Capcom in Monster Hunter World: Iceborne wat vaker een risico te nemen. De ontwerpen zijn veel meer gevarieerd en dit was een prima keuze. Fans zijn nu veel meer in staat hun stijl uit te drukken in de game.

Monster Hunter World: Iceborne is een uitstekende uitbreiding met zoveel content dat het eigenlijk gewoon een volledige game is. Er zijn tientallen nieuwe monsters die allemaal prachtig zijn vormgegeven en bovendien uitstekend tot leven zijn gebracht. Naast wat problemen voor vrienden die samen het verhaal door willen spelen en het gebrek aan de optie om cutscenes over te slaan is deze uitbreiding precies wat de Nieuwe Wereld nodig had.

Speel Monster Hunter World: Iceborne nu op PlayStation 4 en Xbox One. Een releasedatum voor pc is nog niet bekend.