review
Catherine: Full Body
Conclusie
Hoewel de puzzels een beetje in herhaling vallen, neemt dat niet weg dat ze vermakelijk en uitdagend zijn. Bovendien ligt de kracht van Catherine: Full Body veel meer in het mysterieuze verhaal dat uitstekend geschreven is en spelers ook doet nadenken over hoe zij tegen relaties aankijken. De toevoeging van Rin is een uitstekende reden voor ervaren spelers om nog eens terug te keren.Binnenkort is Catherine: Full Body te spelen op PlayStation 4. Spelers die nog twijfelen hebben echter geluk: onze review mag een paar dagen eerder online. Ben jij benieuwd naar de game en naar wat voor nieuws de remake toevoegt? Lees dan snel verder.
In Catherine nemen spelers de rol aan van Vincent. Hij is een alledaagse man van 32 die net een nieuwe baan heeft, maar eigenlijk een beetje moe is van het leven. Door omstandigheden moet hij kiezen tussen twee vrouwen. Aan de ene kant is er Katherine, een jeugdvriendin met wie hij al jaren samen is en wie hem pusht om een aanzoek te doen. Aan de andere kant staat Catherine, een mysterieuze en aantrekkelijke vrouw met wie hij blijkbaar vreemd is gegaan (hij herinnert zich er niet veel van). Ondertussen wordt hij geteisterd door vreemde nachtmerries waarin hij moet klimmen om te overleven. Deze dromen lijken gekoppeld te zijn aan een onverklaarbare epidemie waarin vele mannen overlijden in hun slaap.
Full Body is een remake die een derde liefdesinteresse toevoegt voor Vincent: Rin. Zij lopen elkaar letterlijk tegen het lijf terwijl het meisje aan het vluchten is van een stalker. Met meer geluk dan wijsheid weet hij haar te beschermen, maar het arme kind is al haar herinneringen kwijt. Ze weet alleen nog dat ze graag piano wil spelen. Gelukkig kan Rin bij een bar werken als pianist en kan ze het lege appartement naast dat van Vincent gebruiken tot ze weer weet waar ze woont.
Als dit je allemaal wat vreemd en complex in de oren klinkt, ligt dat niet aan jou. De relatieproblemen daargelaten neemt het verhaal van Catherine: Full Body wat rare en verwarrende wendingen. Laat dit je echter niet afschrikken. De vreemde elementen zorgen voor een air van mysterie en spelers zullen zich net zoals Vincent lang afvragen wat er nou allemaal aan de hand is. Deze mysterie grijpt je en houdt je vast. Je wilt weten wat er nou eigenlijk allemaal aan de hand is en waarom dit Vincent overkomt.
Bovendien blijkt al gauw dat de relatieproblemen zijn waar de game écht om draait en dat zijn dingen waar veel mensen aan kunnen relateren. Alle personages hebben hun eigen problemen die zich langzaam maar zeker uiten. Iedereen die wel eens iemand aantrekkelijk heeft gevonden, zal zichzelf kunnen vinden in een van de personages. Zodoende krijgen spelers ook de kans een goed naar zichzelf te kijken. Dit komt verder naar boven in de vragen die je af en toe moet beantwoorden. Ook is het verhaal uitstekend geschreven en moet je luisteren naar de problemen van wildvreemden.
De gesprekken met NPC’s spelen hier een belangrijke rol in, maar net zo belangrijk zijn de anime-cutscenes. Deze worden spaarzaam ingezet, maar ze zijn schitterend. Ook zijn ze, mits het spel in het Japans wordt gezet, uitstekend geacteerd. Denk echter niet dat dit is waar het acteerwerk ophoudt. Alle gesprekken zijn volledig ingesproken. Het enige nadeel is dat de ondertiteling soms wegvalt. Dat is geen probleem voor fans die geen problemen hebben met het matige Engelstalige acteerwerk, of voor fans die Japans verstaan. Maar omdat het acteerwerk in het Japans zoveel beter is en het merendeel van de wereld geen Japans verstaat, kan het toch storen. Gelukkig gebeurt dit eigenlijk uitsluitend op momenten die van weinig belang zijn en komt het niet al te vaak voor.
De toevoeging van Rin voegt meer verhaal toe. Spelers die Catherine voor het eerst spelen zullen haar gewoon accepteren als een deel van het spel. Haar verhaal is intrigerend, maar als ze er niet was, zou de game nog steeds prima werken. Voor Catherine-veteranen is zij echter de reden om terug te komen. Het spel heeft namelijk een volledig nieuw verhaallijn gekregen inclusief een alternatief einde. De originele verhaallijnen zijn nog steeds aanwezig en ook de oude eindes zijn nog intact, dus alles met betrekking tot Rin is extra. Atlus heeft dit echter niet als excuus gebruikt om de kantjes er vanaf te lopen, want de kwaliteit is uitstekend. Rin krijgt langzaam haar herinneringen terug en die onthullen verrassende geheimen.
De gameplay heeft twee kanten. ’s Nachts moeten spelers puzzelen om zo gauw mogelijk naar boven te klimmen. Dit doen zij door blokken te verschuiven om een pad naar boven te creëren. De blokken hebben bovendien verschillende eigenschappen die spelers kunnen helpen, maar ze veel vaker zullen hinderen. Overdag is het mogelijk met verschillende personages te spreken in de bar. Zo leert men over de achtergronden van de personages. Deze gesprekken geven de spelers geen voordelen, maar het kan de loop van het verhaal wel beïnvloeden. Als een personage niet genoeg wordt aangemoedigd, kan het zijn dat hij alle hoop verliest en sterft tijdens een nachtmerrie. Ook geeft het betekenis aan het verder nogal abstracte puzzelwerk.
Dat de puzzels abstract zijn, betekent echter niet dat ze saai zijn: ze kunnen flink uitdagend worden en soms zal je even vast komen te zitten. Dat kan frustrerend zijn, maar dan klikt het en kom je weer een stukje verder. Dit geeft een erg goed gevoel. Ook geeft de optie om zetten terug te draaien men de kans rond te spelen en te experimenteren. Dit is uitstekend, want het is altijd leuk nieuwe manieren te vinden om verder te komen. Het nadeel is echter wel dat de puzzels wat eentonig zijn. Er zijn weliswaar verschillende soorten blokken die de gameplay wat meer afwisseling geven, maar dat neemt niet weg dat het in zijn kern steeds hetzelfde is. Gelukkig weten de personages en het verhaal je aandacht erbij te houden.
Full Body heeft ook de ‘remix’-functie toegevoegd. Deze verandert de puzzels en maakt ze uitdagender. Voor spelers die het spel voor het eerst spelen is dit niet echt interessant. Voor mensen die het origineel hebben gespeeld en spelers die een ander einde willen bereiken is het echter een uitstekende toevoeging. Het zorgt voor de nodige afwisseling die de puzzels net even wat minder eentonig maakt.
Catherine: Full Body is een puzzel-game die vermakelijk en uitdagend is, maar de puzzels worden wel langzaamaan wat eentonig. Gelukkig is het verhaal uitstekend geschreven en zijn de personages allemaal intrigerend om gesprekken mee te voeren. Ook weet het mysterie van de nachtmerries je mee te slepen. Daar komt bij dat ze ook wel echt moeilijker zijn dan de normale uitdagingen die voorgeschoteld worden, wat erg welkom is voor iemand die het spel al eens heeft uitgespeeld.
Catherine: Full Body is voor deze review gespeeld op de PlayStation 4. Het spel is uitsluitend op dit platform verkrijgbaar vanaf 3 september.