Doorgaan naar artikel
Disintegration
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Disintegration is zeker een interessante game, maar het is nog heel erg lastig om te voorspellen hoe het uiteindelijke product zal zijn. De campagne zal een zeer belangrijk onderdeel worden en daar hebben we helaas nog niets van gezien. Het is in ieder geval een titel om de komende tijd in de gaten te houden.

De Halo-franchise is een klein beetje in de vergetelheid geraakt. De serie was mateloos populair in de tijd dat Bungie nog verantwoordelijk was voor de spellen. In die tijd was Marcus Lehto Creative Art Director bij het Amerikaanse bedrijf en onder andere dankzij hem hebben wij enorm kunnen genieten van de eerste paar Halo-games. Inmiddels heeft Lehto zijn eigen bedrijf opgericht en samen met ervaren mensen uit de industrie, en nieuwe talenten, werken ze aan Disintegration. Bij de aankondiging hadden we nog de stille hoop dat het spel een soort Halo 2.0 zou worden, maar dat is het zeker niet. Wat het wel is, kun je hieronder lezen.

Disintegration speelt zich af in de nabije toekomst, waarin de mensheid op het punt van uitsterven staat. In een laatste poging om te overleven, laten verschillende mensen hun brein overzetten in een robotarmatuur; dit proces wordt integration genoemd. Een grote groep is hier absoluut niet blij mee en wil zo snel mogelijk weer menselijk worden. Een andere groep, de Rayonne, is enorm blij met deze nieuwe vorm en ze willen dat iedereen dezelfde behandeling ondergaat. Hierdoor ontstaat er een strijd tussen de twee kampen en dat vormt de basis voor Disintegration.

Disintegration is alles behalve een standaard first-person shooter. Als speler kruip je in de huid van Romer Shoal, leider van de Outlaws, de groep die strijdt tegen de Rayonne. Romer is een piloot van een zogenaamde Gravcycle, een zwevend toestel dat eerst gebruikt werd voor reddingsmissies, maar nu omgebouwd is tot wapen. Als speler voer je het bevel over een klein groepje dat zich vlak onder je op de grond bevindt. Dit is precies wat Disintegration anders maakt dan andere first-person shooters. Je zult naast het schieten namelijk ook nog je grondtroepen moeten aansturen, wat het ook weer een soort van real-time strategy maakt. De combinatie is zeker interessant, maar het was vooral heel erg wennen in het begin.

Tijdens onze speelsessie mochten we aan de slag met een van de multiplayer-modi. In Retrieval is het de bedoeling dat je een radioactief element van de ene kant naar de andere kant probeert te brengen en je tegenstander zal dit proberen te voorkomen. Het is dus eigenlijk een soort Capture the Flag, maar dan zonder vlaggen. In Retrieval neem je het tegen elkaar op in teams van vijf en iedereen bestuurt een Gravcycle en stuurt drie man op de grond aan. De map die wij mochten spelen, was niet heel erg groot en daardoor ontstond binnen de kortste keren een flink vuurgevecht. Omdat de besturing in het begin ook niet helemaal duidelijk was, kregen we daardoor maar weinig tijd om echt te wennen aan onze Gravcycle. Op het laatst werd het allemaal iets duidelijker en kregen we pas echt door dat je niet zomaar schietend op je vijand af kunt gaan. Je zult gebruik moeten maken van je team en ook in de buurt moeten blijven om ze bescherming te bieden. De grondtroepen zullen uit zichzelf aanvallen, maar je kunt ook speciale aanvallen uitvoeren. Zo kun je bommen laten vallen op je tegenstander of raketten afvoeren op een vijandelijke Gravcycle.

Hoewel de speelsessie te kort was om het echt goed onder de knie te krijgen, werd al wel duidelijk dat Disintegration een interessante ervaring kan bieden. Het vereist namelijk snelheid en precisie voor het schieten en flink wat denkwerk voor het juist inzetten van je troepen. Retrieval was waarschijnlijk nog de meest eenvoudige multiplayer-modus die het spel te bieden heeft, dus wij zijn vooral benieuwd waar V1 Interactive nog mee gaat komen.

Disintegration

Waar we nog veel meer naar uitkijken, is de campagne van Disintegration, want daar hebben we nog helemaal niks van gezien. Tijdens de presentatie werd wel aangegeven dat het verhaal een heel belangrijk onderdeel zal zijn hiervan en in ons interview met Marcus Lehto werd dit nog eens bevestigd. Maar als we zien wat de leden van het team in het verleden hebben gemaakt, zijn wij niet bang dat het ook deze keer weer erg goed zal zijn.

Disintegration is niet een standaard first-person shooter en het is ook zeker geen Halo 2.0. Onze speelsessie was helaas veel te kort om echt een oordeel te kunnen vellen over het spel, maar we zien wel dat de combinatie van FPS en RTS een zeer interessante combinatie is die weleens heel goed uit zou kunnen pakken. Wij blijven deze game in ieder geval heel erg goed in de gaten houden de komende tijd.

Disintegration moet ergens in 2020 verschijnen voor PlayStation 4, Xbox One en pc.