review
Figment

Het brein is een ingewikkeld iets. We weten waarschijnlijk nog niet de helft van waar het toe in staat is en er wordt nog zoveel onderzoek gedaan naar de manier waarop onze hersenen omgaan met traumatische ervaringen. De muzikale action-adventure game Figment neemt je mee op reis in een kleurrijke en vrolijke wereld die het brein voorstelt. Een beetje zoals in de Disney Pixar-film Inside Out, die zich ook in het hoofd afspeelt.

Figment laat je in de huid van Dusty kruipen. Ooit was Dusty de ‘moed van het brein’ die het opnam tegen nachtmerries. Tegenwoordig is hij eerder een cynisch karakter dat zijn dagen slijt op de veranda van zijn kleurrijke woning, denkend dat het brein hem niet meer nodig heeft. Wanneer zijn vogelvriendje Piper hem erop wijst dat nieuwe nachtmerries en trauma’s hun weg naar het brein weten te vinden, raapt Dusty toch zijn zwaard en al zijn moed weer bijeen en gaat hij opnieuw de strijd aan tegen het kwaad.

Om de nachtmerries en trauma’s terug te dringen, bezoek je verschillende gebieden in een surrealistische en muzikale wereld, los je puzzels op en versla je nachtmerries die zich in onheilspellende gedaanten aan je laten zien. De vele puzzels die Figment rijk is, zijn niet extreem complex, maar wel erg vermakelijk om op te lossen. Voorbeelden hiervan zijn het vinden van batterijen om liften in werking te zetten en schakels die omgezet moeten worden om bruggetjes uit te rollen.

Het verslaan van vijanden bestaat eigen voornamelijk uit het hakken met je zwaardje, waarbij de knop indrukken een normale aanval is en het inhouden van de knop voor meer schade bij de vijand zorgt. Ook bieden de vijanden die je voorgeschoteld krijgt over het algemeen niet heel veel uitdaging. Dat zorgt er jammer genoeg voor dat de game op dit vlak redelijk snel repetitief aan gaat voelen. Niet heel storend, maar hier had eventueel wat meer variatie in mogen zitten.

Gelukkig hoeft Figment het niet hebben van het vechtsysteem, maar gooit deze titel vooral hoge ogen met de grafische stijl, de muziekkeuze en de verhaallijn. Het verhaal is een stuk grimmiger dan de schitterende, sprookjesachtige omgevingen doen vermoeden. De game gaat namelijk over depressie en onverwerkte trauma’s die zich als een soort van plaag in het brein nestelen en verspreiden. Gaandeweg zal de game hierdoor ook steeds grimmiger aanvoelen, zowel door de achtergrondmuziek als door de visuele vormgeving. Door het verzamelen van stukjes ‘herinnering’, die je meestal vrijspeelt door het oplossen van puzzels, wordt de reden hiervan je steeds duidelijker en blijkt de schattig ogende game een diepere boodschap te hebben.

Figment is voor deze review gespeeld op de PlayStation 4 en verscheen eerder al op de Nintendo Switch en PC.