Doorgaan naar artikel
Final Fantasy XII Switch-versie
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Final Fantasy XII was een van de beste RPG's op de PlayStation 2, maar heeft helaas altijd te weinig aandacht gekregen vanwege de ongelukkige releaseperiode. De Switch-versie heeft vlotte laadtijden en ziet er desondanks net zo goed uit als de PlayStation 4-versie. De toegevoegde gameplayfeatures hebben een onverwacht grote impact op de speelervaring en daardoor is dit de beste versie van de game tot nu toe.

Morgen komt Final Fantasy XII: The Zodiac Age naar de Xbox One en Nintendo Switch. Dit nadat we de afgelopen twee maanden al flink hebben kunnen genieten van het nodige geweld omtrent Final Fantasy. Later deze week volgt nog ons oordeel over de port van de Final Fantasy X/X-2 HD Remaster, maar eerst nemen we een kijkje naar de Final Fantasy XII Switch-versie.

Omdat we al een boel van de Final Fantasy-ports hebben besproken en we inmiddels het riedeltje wel kennen, beginnen we ditmaal snel over de kwaliteiten van de port om dat uit de weg geruimd te hebben. De game ziet er prima uit op Nintendo’s handheld-console en, net zoals bij de andere delen, merk je zo goed als geen verschil met de PlayStation 4-versie. Alhoewel Final Fantasy XII grote levels bevat, zijn deze ingedeeld in kleinere sublevels wat ervoor zorgt dat, alhoewel er redelijk wat laadschermen zijn, van sublevel naar sublevel het laden bijna nooit meer dan een seconde duurt. Daarnaast kan je nu kiezen uit Japanse en Engelse audio, iets dat geen optie was in de remasters van X/X-2 en ook is de orkestrale versie van de soundtrack bijzonder imponerend.

Qua gameplay zien we vaak niet veel meer bij de ports dan een mogelijkheid om de gameplay te versnellen of cheats om supersterk te worden. Bij de Xbox- en Switch-versies van XII krijgen we echter een paar mooie extra’s. Allereerst kan men nu per personage drie Gambit-lijsten aanstellen. Wat het Gambit-systeem inhoudt en waarom dit een big deal is, zullen we later bespreken. Verder kan je ook de zogeheten ‘License Boards’ van je personages resetten en opnieuw instellen. Het License Board is wat bepaalt wat voor ‘job’ (klasse) een personage heeft en afhankelijk hiervan kan de gameplay enorm veranderen. Zo moet je voor Vaan al in het begin van het spel uit een groot aantal jobs kiezen en je License Board invullen, zonder echt te weten hoe alles werkt. De mogelijkheid hebben om dit later naar wens aan te passen, is hierdoor een mooie toevoeging. Daarnaast is er ook nog de optie New Game+ toegevoegd, al lijkt dit niet zo’n meerwaarde te hebben voor een titel als deze aangezien het allemaal juist draait om de voortgang die je maakt.

Final Fantasy XII Switch-gameplay

Final Fantasy XII: The Zodiac Age vertelt het verhaal van een grote oorlog tussen twee grote koninkrijken en een klein, onafhankelijk koninkrijk dat tussen de twee grootmachten in ligt en daarom slachtoffer wordt van de oorlog. De prinses van dit koninkrijkje, Dalmasca, start daarom een rebellengroepering en ontmoet wannabe-luchtpiraat Vaan. Klinkt bekend? Klinkt als iets in een sterrenstelsel hier ver, ver vandaan? Final Fantasy XII heeft gek genoeg veel weg van Star Wars en niet alleen qua verhaal, zo zijn er ook onderdelen van de soundtrack die zo een variatie op de Imperial March hadden kunnen zijn.

Gelukkig doet de game voor de rest vooral zijn eigen ding. Sterker nog, de gameplay was een behoorlijke shock voor fans van de reeks. Voor het eerst bestuurde je niet beurt voor beurt elk lid van je team, maar slechts één personage en je kon zelfs vrij rondlopen in een gevecht! Hoe werkt dit dan? Het is vrij simpel: voor elk teamlid maak je een Gambit-lijst aan. Een Gambit bestaat uit een boel ‘als, dan’-redeneringen waarmee je als een soort programmeur het gedrag van de AI bepaalt.

Final Fantasy XII Switch Gambit

In de bovenstaande lijst gaat de AI alle redeneringen af. Als er een vliegende vijand is, dan geeft Balthier er de hoogste prioriteit aan om deze aan te vallen met zijn pistool. Is dit niet het geval, dan kijkt hij of er een teamgenoot is met minder dan 30% levenspunten en als dat zo is, gebruikt hij zijn sterkste geneesspreuk. De AI werkt de hele lijst af en zo kan je vrij uitgebreid je teamgenoten besturen zonder ze daadwerkelijk bevelen te geven. Je kan voor elk teamlid een andere Gambit-lijst maken die toegespitst is op zijn/haar klasse en rol binnen het team. De Gambits kunnen ook behoorlijk uitgebreid worden, met wel twaalf ‘als, dan’-redeneringen voor hele specifieke situaties. Dit voelt helemaal in het begin misschien als een beetje gepruts, maar het wordt een tweede natuur en het voelt heerlijk als je een goede samenstelling weet te maken en daardoor korte metten maakt met je tegenstanders. Je eigen personage bestuur je natuurlijk wel gewoon zelf en geef je in realtime bevelen.

Nu snap je wellicht ook waarom het een big deal is dat je nu voor elk personage drie Gambit-lijsten samen kan stellen, zodat je rekening kan houden met verschillende situaties en snel kan wisselen, in plaats van dat je continu je hele lijst opnieuw moet bouwen als je een andere situatie tegenkomt. Dit heeft een grotere impact dan je je misschien voor kan stellen en hierdoor begint het een stuk meer te lijken op het goed werkende Paradigm-systeem uit Final Fantasy XIII.

Final Fantasy XII Switch-combat

Daarnaast voelt Final Fantasy XII ook wat diepgaander dan sommige andere delen als het gaat om de voortgang van je personages. Dit komt door het License Board-systeem dat eigenlijk voelt als een mix tussen het Sphere Grid-systeem van Final Fantasy X en het Mirage Board-systeem van World of Final Fantasy. Je hebt echt het gevoel dat jij je teamleden opbouwt hoe jij dat wilt en je niet vast zit aan vooraf bepaalde statistieken of aanvallen.

We zouden zo nog een paar pagina’s vol kunnen schrijven over dit juweeltje, want dat is het. Final Fantasy XII kwam in Europa enkele weken voor de release van de PlayStation 3 nog eventjes uit op de PlayStation 2 en heeft daarom enorm weinig aandacht gekregen. Echter is het zonder twijfel een van de sterkste RPG’s die de console ooit gekend heeft en dat zegt een hoop. De Final Fantasy XII Switch-versie is een waardige toevoeging vanwege de mogelijkheid het spel overal mee naartoe te nemen en de extra gameplayfeatures die een enorm positieve invloed hebben. Verder heeft deze versie zelfs op de Nintendo Switch nooit last van performance-problemen en doet het absoluut niet onder voor de PlayStation 4-variant. Het enige platform met een ander voordeel is de pc-versie van vorig jaar, omdat die op 60FPS draait.

Final Fantasy XII: The Zodiac Age is voor deze review gespeeld op de Nintendo Switch. De game is beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.