Doorgaan naar artikel
Final Fantasy X/X-2 Switch-versie
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

De Final Fantasy X/X-2 Switch-versie doet niets nieuws ten opzichte van de PlayStation 4- en pc-versie van een tijd terug. Echter is het in vergelijking met het origineel wel flink opgepoetst op grafisch vlak zodat het weer een hele tijd mee kan. Final Fantasy X was baanbrekend voor zijn tijd en het verhaal, de muziek en de gameplay staan nog steeds als een huis. Final Fantasy X-2 kunnen we vooral aanraden voor de leuke en gevarieerde gameplay.

We zeggen het al sinds september 2018, toen in een Nintendo Direct alle plannen bekend werden gemaakt, maar 2019 is een uitstekend jaar voor fans van Final Fantasy. In de afgelopen maanden zijn zowel Final Fantasy VII als Final Fantasy IX naar de Xbox One en de Nintendo Switch gebracht. Ook is een oude Wii-game opnieuw uitgebracht in de vorm van Chocobo’s Mystery Dungeon EVERY BUDDY! en is Final Fantasy XV definitief afgesloten met de komst van Episode Ardyn, de laatste DLC-aflevering. Ook is onze superster Tidus naar de Xbox One en Nintendo Switch gekomen en in deze review bespreken we daarom de Final Fantasy X/X-2 Switch-versie.

Final Fantasy X/X-2 HD Remaster is niet alleen een behoorlijke mond vol, maar het betreft ook een groot pakket. Ook qua opslagruimte, want de gehele bundel zal zo’n 26GB in beslagen nemen. Mocht je dus geen extra MicroSD-kaartje hebben voor je Switch met flink wat opslagruimte, wees dan gewaarschuwd.

Voor wie het niet weet, Final Fantasy X was een behoorlijke big deal in 2001. De openingsscène zag er spectaculair uit en gamers wisten niet wat ze overkwam. Het was de eerste traditionele RPG die op zo’n wijze een cinematisch verhaal neer wist te zetten, misschien wel het eerste spel ongeacht het genre. Alle belangrijke dialogen waren ingesproken door stemacteurs, wat ongekend was voor een game van deze schaal. Daarnaast was het ook een typische Final Fantasy: actie in gevechten vond beurtelings plaats en het verhaal begon o zo onschuldig, maar groeide al snel uit tot epische proporties.

Als we het spel opstarten, merken we al snel dat we met dezelfde versie te maken hebben die op de PlayStation 4 en pc is verschenen een aantal jaren terug. Er is ondersteuning voor widescreen, in tegenstelling tot de ports van VII en IX, en de graphics hebben een behoorlijk redelijke poetsbeurt gekregen. Het ziet er niet uit als een AAA-game van vandaag de dag, maar het kan zeker meegaan met de tijd. De openingsscène weet nog steeds indruk te wekken, al speelt de nostalgie misschien een beetje een rol.

Final Fantasy X vertelt het verhaal van Tidus, superster van Blitzball (een verzonnen sport, een soort onderwater-rugby/handbal/voetbal), die door een groot monster genaamd Sin opgeslokt wordt en opeens wakker lijkt te worden in een vreemde wereld. Hier komt hij Yuna tegen, een Summoner die een pelgrimstocht om het grote kwaad van de wereld, Sin, te verslaan. Op het eerste gezicht is het verhaal enorm cliché en iets dat we al honderden keren eerder hebben gezien in games, maar het heeft best een aantal intrigerende aspecten als je je erin gaat verdiepen. Zo is er het liefdesverhaal tussen Tidus & Yuna dat op onschuldige wijze wordt verteld, maar veel belangrijker is hoe georganiseerde religie een grote rol speelt in de wereld en hoe verschillende personages en culturen hiermee omgaan.

Ook is het voortgangssysteem, in de vorm van de Sphere Grid, een van de creatievere manieren om je personage te verbeteren en je kan je teamleden behoorlijk naar wens aanpassen zonder geketend te zijn aan vastgestelde klassen. De gameplay van Final Fantasy X staat nog steeds, zelfs na achttien jaar en tientallen playthroughs, als een huis.

Final Fantasy X HD-gameplay

Final Fantasy X-2 vertelt een veel luchtiger verhaal en dat is, na het zware Final Fantasy X, niet door iedereen in dank afgenomen. Het gaat om Yuna en twee vrouwelijke compagnons die ‘Sphere Hunters’ zijn geworden en de wereld overgaan om deze schatten te vinden. Het verhaal van dit deel kunnen we wat meer voor lief nemen, maar de gameplay mag er wezen. Het vertrouwt op de ouderwetse systemen van Final Fantasy om van beroep te kunnen veranderen. Zo begint Yuna als Dancer, maar kan ze veranderen in een Black Mage, Thief en ga zo maar door. Dit systeem werkt goed en de gevechten zijn interessant, wat tot gevolg heeft dat het leuk is om verschillende combinaties van beroepen binnen je team te blijven proberen.

Zoals gezegd zien de HD Remasters er goed uit. Daarnaast kan je ook nog kiezen tussen de originele soundtrack of de orkestrale versie, wat een leuke extra toevoeging is. Als handigheidje kan je ook nog eens met een druk op de knop je hele team genezen buiten gevechten om (dit verbruikt wel manapunten van je genezer of anders potions). Voor de rest is er niet zo veel extra’s en dat is eigenlijk ook niet erg. Het is overigens ook niet de eerste keer dat we deze avonturen onderweg kunnen spelen, aangezien het eerder ook al beschikbaar was op de PS Vita. Echter is het scherm van de Nintendo Switch toch wel een stukje groter en beter, dus het voelt nu bijna alsof je de PlayStation 4-versie aan het spelen bent op je handheld-console.

Final Fantasy X-2 Switch

De ports van VII en IX waren precies dat: ports. de Final Fantasy X/X-2 HD Remaster is net een niveautje hoger en de grafische verbeteringen zorgen ervoor dat iedereen van deze games kan genieten op alle moderne platformen. Met name Final Fantasy X was in zijn tijd baanbrekend, maar door de enorm sterke, traditionele JRPG-gameplay is het vandaag de dag nog steeds smullen geblazen.

Final Fantasy X/X-2 HD Remaster is voor deze review gespeeld op de Nintendo Switch. De bundel is beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.