preview
Etherborn

Altered Matter is een kleine studio van slechts vier man in Barcelona. Hun eerste project is Etherborn, een puzzelgame waarvoor ze een prototype hadden gemaakt voor hun Master in Game Design. Na hun afstuderen, besloot dit groepje dat ze een bijzonder genoeg concept hadden om mee door te gaan. Inmiddels, vijf jaar later, hebben wij alvast de eerste paar levels van het spel kunnen spelen. Of het de moeite waard is in de gaten te houden, lees je in onze preview.

In Etherborn draaien puzzels voor het overgrote deel om het navigeren door een level. Hierbij is verreweg het belangrijkste aspect dat je de zwaartekracht kan veranderen. Door om een omgebogen rand te lopen, draait de zwaartekracht met je mee. Hierdoor kan je de wereld in 360 graden bewandelen en je zult dit ook zeker moeten doen om levels te halen. De uitdaging zit hem in bepaalde bollen die verspreid zijn over een level. Deze moet je oppakken en kan je vervolgens in een mechanisme stoppen om bijvoorbeeld een brug te creëren, waardoor je weer verder kan gaan.

Het begint allemaal heel makkelijk en zodra je begint te klagen dat het té makkelijk is, wordt het al snel een stuk ingewikkelder en neem je snel je woorden terug. We hebben tot nu toe de eerste drie levels kunnen spelen en dit vereiste al het nodige nadenkwerk, dus als de nog komende zeven levels op een vergelijkbare manier in niveau blijven stijgen, kan het nog flink ingewikkeld gaan worden.

Iets dat opvalt zodra je beelden van Etherborn ziet, is de audiovisuele vormgeving. De puzzels spelen zich af in kleurrijke en abstracte werelden. Dit in combinatie met de mystieke muziek zorgt ervoor dat je volledig tot rust komt wanneer je het spel speelt. Het lopen door de wereld is door de presentatie een waar genot. Het enige wat voor frustratie zorgt, is de besturing. Het is soms vrij irritant om recht te lopen en je personage beweegt lang niet altijd zoals je wilt, waardoor je regelmatig uit de spelwereld valt zonder dat het voelt als je eigen schuld. Gelukkig zorgt het nooit voor meer dan tien seconden vertraging, dus laten we er niet te moeilijk over doen.

De verhaalvertelling van Etherborn is ons grootste twijfelpuntje. Het spel probeert heel zwaar te doen alsof de mensheid de wereld aan het verpesten is en alsof de mensheid eigenlijk geen enkele significantie heeft. Er is niets mis met een zware boodschap in een game, maar het gebeurt in Etherborn, althans tot nu toe, veel te gemakkelijk. Een vreemde stem vertelt je een boel dingen en eigenlijk gebruiken de ontwikkelaars zoveel mogelijk zinnen die heel diep klinken, maar in werkelijkheid geen betekenis hebben. Dingen zoals: ‘De mensheid zal nooit zijn wat het niet kan worden.’ Het klinkt op het eerste gezicht heel chique, maar als je erover na gaat denken, kom je erachter dat het geen betekenis heeft. We hopen dat de volledige game ons meer te bieden zal hebben dan inhoudsloze boodschappen die zogenaamd filosofisch moeten zijn.

Toch hebben de eerste paar levels van Etherborn een goede indruk op ons achtergelaten. Het veranderen van de zwaartekracht werkt erg goed en met name vanwege de audiovisuele vormgeving raak je zodanig in een trance, dat het spel heerlijk rustgevend werkt. We zijn erg benieuwd hoe uitdagend de nog te komen levels gaan worden!