review
Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald

Wanneer de levensgevaarlijke Gellert Grindelwald ontsnapt uit de handen van het Magical Congress, krijgt Newt Scamander (Eddie Redmayne, The Theory of Everything) de opdracht van Albus Dumbledore (Jude Law, Sherlock Holmes) om Credence Barebone op te sporen in Parijs. Hij zou wel eens Corvus Lestrange kunnen zijn, de enige die instaat wordt geacht om Dumbledore te vermoorden. Tegelijkertijd begint Grindelwald aan het verzamelen van volgers voor zijn radicale opvattingen over de verhoudingen tussen Dreuzels en de magische wereld. Hoe dit alles afloopt is te zien in Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, dat sinds kort te verkrijgen is op 4K, blu-ray en DVD.

Omdat we de personages inmiddels kennen, kan het introducerende deel worden overgeslagen en dat brengt de vaart er meteen goed in. Dat maakt wel dat het meteen vanaf het begin opletten is geblazen, want er gebeurt gewoon ontzettend veel in deze film. Zoveel dat we onszelf af en toe afvroegen wat er nu precies aan de hand was. Wat wel leuk is, is dat we praktisch alle personages uit de vorige film weer terugzien en we dus ook te weten komen hoe het verder met ze gaat.

Foto: Warner Bros.

De toon van The Crimes of Grindelwald is een stuk duisterder dan het eerste deel en dat doet de beleving goed. Grindelwald voelt als een gevaarlijke schurk, die dankzij zijn politieke agenda ook een stuk levensechter voelt dan bijvoorbeeld Voldemort uit de Harry Potter-reeks. Zijn volgers zijn overtuigd van zijn ideeën, terwijl Voldemort vooral volgers had die uit angst bij hem bleven. Het maakt van The Crimes of Grindelwald ook een actuelere film, gezien het feit dat we nu natuurlijk ook zitten opgescheept met een aantal politici met ideeën die ons toch op zijn minst achter de oren doen krabben.

Om nog even terug te vallen op de Harry Potter-reeks; ditmaal wordt ook Hogwarts, of Zweinstein, aangedaan en dat geeft een warm gevoel. Het is fijn om weer de vertrouwde school te zien waar velen van ons mee zijn opgegroeid. Voor het verhaal doet het verder niet zoveel, maar het zorgt er wel voor dat de Harry Potter-vibe weer ruimschoots aanwezig is.

Als de aftiteling over het scherm rolt, blijkt wel dat we hier hebben te maken met een aanzet voor een volgende reeks films. Daardoor blijven we wel met een ietwat onbevredigd gevoel achter, omdat de film niet echt een afgesloten einde kent. Aan de andere kant maakt het ons wel erg nieuwsgierig naar wat nog komen gaat.

Voor Harry Potter-fans is het weer smullen geblazen van de vele herkenning en het is fijn om te zien dat de reeks ook een flinke verdieping krijgt met dit nieuwe deel. Helaas is de opzet wel wat rommelig, waardoor het soms lastig om bij te houden wat er allemaal gebeurt. Samen met het losse einde, zorgt het er toch voor dat we niet helemaal bevredigd zijn. Dat neemt niet weg dat het voor liefhebbers een niet te missen filmavontuur is.