Doorgaan naar artikel
World of Warships: Legends
Erwin Voorn
Erwin Voorn
Eindredacteur
Profiel

Conclusie

World of Warships: Legends is goed op weg om een goede multiplayer-game te worden. Het ziet er prima uit en de battles zijn leuk en bieden behoorlijk wat tactische mogelijkheden.

Wargaming is druk bezig met de consoleversie van World of Warships en de game komt al over een aantal weken uit. Eerder was er dan ook een tweede closed beta van World of Warships: Legends. Voor ons een mooie manier om kennis te maken met de online zeeslagen. Of deze kennismaking beviel, lees je in deze preview.

Alvorens we player-vs-player-gevechten (pvp) kunnen uitvoeren, moeten we eerst even een aantal potjes tegen de AI spelen. Zodoende leren we de spelmechanieken een beetje kennen. World of Warships: Legends heeft een behoorlijk aantal verschillende oorlogsschepen om uit te kiezen, allemaal uit de periode 1900 – 1946. Je begint simpel met drie Tier I-cruisers uit drie verschillende landen: de VS, Groot-Brittannië en Japan. Gaandeweg ontgrendel je steeds hogere niveau boten die logischerwijs steeds beter en krachtiger worden. Naast cruisers bevat de game ook destroyers en battleships. De drie type schepen hebben ieder zo hun eigen voor- en nadelen, wat voor voldoende tactische mogelijkheden zorgt.

Nadat je een schip hebt geselecteerd en het matchmaking-systeem zijn werk heeft gedaan, word je op een map geplaatst met maximaal zeventien andere spelers. Er zijn altijd twee teams, dus je speelt dan minimaal één-tegen-één en maximaal negen-tegen-negen. We zijn vijf verschillende maps tegengekomen die grotendeels op elkaar leken, alleen de locatie is anders. Zo speel je bijvoorbeeld in een poolgebied en ook een mediterraans-gebied. In feite is het één groot stuk zee met daarin een aantal eilandjes verwerkt. De eilandjes zorgen voor de nodige tactiek, want je kan er bijvoorbeeld achter verschuilen en een hinderlaag opzetten. Het draait uiteindelijk om de actie op zee, dus hoe de eilanden eruitzien is eigenlijk van ondergeschikt belang. Ondanks dat het op elkaar lijkt, ziet het er allemaal prima uit.

Er zijn twee modi: Capture the Base en Domination. Bij de eerste kan je de basis van de tegenstander veroveren en in Domination heb je drie of vier controlepunten die je kan beheersen. We zeggen bewust ‘kan’, want er is nog een tweede mogelijkheid om het potje te winnen. Dat bereik je simpelweg door alle vijandelijke schepen naar de bodem van de zee te laten zinken. Tijdens elk gevecht merkten we dat iedereen zich focuste op het uitschakelen van de andere boten. Het is ook gewoon een stuk leuker om die schepen te vernietigen, dan op de juiste plek te varen en een balkje vol te zien lopen.

Aan het einde van een potje krijg je een aantal credits en ervaringspunten. Je krijgt altijd wat, maar hoe beter je prestaties, hoe meer je zult krijgen. De credits heb je nodig om upgrades voor je schepen te betalen als ook nieuwe boten te kunnen kopen. Met de ervaringspunten kun je weer nieuwe oorlogsschepen ontgrendelen en ook de verschillende admiraals in rang te laten stijgen. Elk land vertegenwoordigt drie admiraals die elk een verscheidenheid aan bonussen toevoegen. Ook hier zit de nodige tactiek in: je kunt de admiraal kiezen op basis van de statistieken van het schip en je speelstijl.

Op technisch vlak zijn we eigenlijk geen problemen tegengekomen. De potjes verliepen lekker soepel. Alles bij elkaar zijn de eerste uren in World of Warships: Legends uitermate plezierig geweest. De battles zijn leuk en er zijn voldoende tactische mogelijkheden. De drie typen schepen hebben elk hun eigen speelstijl en lijken redelijk in balans te zijn. De besturing van de boten is in het begin wat onwennig, maar werkt verder goed. Je zal er vooral bij stil moeten staan dat dit oorlogsschepen zijn en geen speedbootjes. Het duurt dan ook even voordat ze op snelheid zijn en ook de draaicirkel van al die boten is dus niet geweldig.

World of Warships: Legends verschijnt op 16 april 2019 voor de Playstation 4 en Xbox One.