review
The Messenger

Een halfjaar na de release op Nintendo Switch en pc is The Messenger nu ook uit op PlayStation 4. Hoog tijd dus voor een review. Kan deze koerier alle obstakels overtreffen en onze harten stelen, of sturen we de brief weer retour?

De wereld is overgenomen door demonen en er zijn nog maar weinig mensen over. Op een dag valt de demonenkoning het dorp aan waar ons hoofdpersonage woont en na een kort gevecht schiet de mysterieuze ‘westerse held’ de machteloze dorpelingen te hulp. Hij weet de demon te verdrijven en geeft het hoofdpersonage, die vanaf nu de koerier genoemd zal worden, de belangrijke en heilige taak een scrol te bezorgen aan de top van de berg. De koerier moet door gevaarlijke landen reizen en hordes monsters van zich af slaan om zijn taak te volbrengen. Maar misschien kan hij zo de mensheid redden.

Het verhaal van The Messenger is niet bijzonder diep of meeslepend, maar dat wordt gecompenseerd met de vele verwijzingen naar iconische videogames van een flinke tijd terug. Nostalgie druipt aan alle kanten van deze game af en als je zelf oud genoeg bent, weet je precies waar we het over hebben. De grafische stijl en muziek zijn erg retro en het is precies wat men verwacht van zo’n spel.

Voor de mensen van na die tijd is er ook de nodige humor. De winkeleigenaar heeft duidelijk geen zin in zijn baan en probeert de koerier zo snel mogelijk de deur uit te krijgen. Wel heeft hij steeds een leuk verhaaltje, dat keer op keer een onverwachte twist heeft. De demon die de koerier steeds redt van de dood maakt de speler steeds belachelijk en zit vol sarcasme. Vind je dat niet leuk? Ga dan niet dood!

The Messenger is een actie-avontuur-game die op een gegeven moment omslaat in een metroidvania. Deze laatste term, die een samentrekking is tussen Metroid en Castlevania, verwijst naar een subgenre waarin spelers via de wereldmap naar verschillende delen van de game terug kunnen keren. Ook worden paden geblokkeerd door deuren en andere obstakels die spelers op het moment van ontdekken nog niet kunnen overkomen. Een modern voorbeeld van een metroidvania is Hollow Knight. 

Deze obstakels kunnen later overwonnen worden door upgrades die spelers spelenderwijs zullen verkrijgen. Aan het begin kan men enkel lopen, springen en aanvallen met het zwaard. Al gauw krijgt de koerier echter klauwen waarmee hij zich kan vastklampen aan muren. Gaandeweg kunnen spelers steeds meer en wordt de koerier steeds cooler om mee te spelen. De eerdergenoemde nostalgie komt ook hier weer terug. De vaardigheden die verkregen worden zullen veel ervaren spelers bekend aanvoelen en dat is niet gek. Aan de andere kant is te merken dat de kwaliteit van de gameplay niet is opgeofferd voor de nostalgie.

Naast het opwekken van een nostalgisch gevoel doet de gameplay namelijk ook iets anders. Het is actievol en uitdagend. Laat die sarcastische demon, die overigens Quarble heet, je niet voor de gek houden; als je af en toe faalt betekent dat niet dat je slecht bent in het spel. Spelers moeten soms echt even hun best doen om door die ene kamer te geraken, of om een baasgevecht eindelijk te overwinnen. Die baasgevechten zijn trouwens allemaal leuk en frustrerend op een goede manier. Als het dan eenmaal lukt, geeft het een belonend gevoel.

Toch is de game niet perfect en dat zit hem een beetje in de nostalgie. Een nadeel van al die verwijzingen naar het verleden en de retro-gameplay en muziek is namelijk dat de game soms wat ouderwets aanvoelt. Dat is niet erg voor de veteranen, maar de jongere generatie zal zo nu en dan toch het gevoel krijgen dat het spel in het verleden behoort. Dat er in The Messenger af en toe een grap gemaakt wordt over gebreken in oude games is leuk, maar dat neemt niet weg dat het gebreken zijn die evengoed in deze game zitten. Het vaste patroon van elk level is bijvoorbeeld net iets té vast. Ook het plot lijkt soms toch een beetje gammel, maar dit gevoel steekt slechts af en toe de kop op in een game die verder uitstekend is.

The Messenger is pure nostalgie in de vorm van een videogame. De muziek, grafische stijl en gameplay werken allemaal samen om veteranen terug te brengen naar de eerste keer dat ze verliefd werden op games. Ook slaat de sarcastische humor de spijker vaak op zijn kop en is de gameplay uitdagend en belonend. Het enige nadeel is dat het spel soms negatief ouderwets aanvoelt, maar dat neemt niet weg dat dit een top game is.

Speel The Messenger nu op PlayStation 4, Nintendo Switch en pc. Voor deze review werd gespeeld op de PS4.