review
Dawn of Man

In het landschap van vandaag de dag werkt vrijwel elke kleinere ontwikkelaar voor de pc met een Early Access-model. Daarom waren wij ook zo blij toen een kleine game op onze radar verscheen en deze gewoon al volledig uit was. Het gaat in dit geval om Dawn of Man, een citybuilder in het prehistorische tijdperk.

Dawn of Man is zoals gezegd een citybuilder in het prehistorische tijdperk. Of misschien moet het dan een dorpenbouwer genoemd worden, of een stam-management-game? Maar goed, het is zoals het klinkt en de bovenstaande video geeft je een erg goed beeld van wat je kan verwachten, met wat uitzonderingen, maar daar komen we later op terug.

Een potje begint heel simpel met een aantal inwoners van je stam en twee simpele tentjes. Het doel van de game is in eerste instantie om te overleven, dus daar ga je rustig aan werken. Je zorgt ervoor dat stokken worden verzameld, want daarvan kan je gereedschap maken om mee te vissen. Vervolgens bepaal je dat er gevist moet worden en dat fruit en bessen verzameld moeten worden van nabijgelegen planten en bomen. Ook is het belangrijk om te jagen op dieren, maar pas op: de gevaarlijke roofdieren kan je pas aan als je wat beter gereedschap hebt. Alles gaat zijn gangetje en dan komt al snel het tweede doel van Dawn of Man naar boven: voortgang. Het is niet alleen de bedoeling dat je overleeft, maar ook dat je nieuwe technologieën leert, nieuwe uitvindingen doet en zodanig je stam begeleidt van het paleolithicum helemaal naar de ijzertijd.

Gaandeweg het spel doe je ‘kennis’ op. Kennispunten verkrijg je door taken te voltooien, zoals de eerste keer dat je een nieuw soort materiaal verzamelt of voor het eerst een nieuw gebouw maakt. Kennispunten kan je vervolgens inzetten om nieuwe technologieën te leren. Denk aan leerlooien om van dierenhuiden bruikbaar leer te maken, wat je vervolgens kan gebruiken om stevigere hutten neer te zetten. Daarnaast kun je denken aan het leren van veehouderij, het planten van bepaalde zaadjes, et cetera. Er zijn een boel verschillende technologieën om te leren die jouw samenleving behoorlijk doen veranderen.

Zodoende ga je van het verzamelen van stokken en het afhankelijk zijn van de planten om je heen, naar het hebben van je eigen velden waar je gerst laat groeien. Van het gerst krijg je weer hooi, om later aan dieren te geven of je huizen te versterken, terwijl je het gerst zelf kunt gebruiken om brood te bakken. Op deze manier krijg je steeds meer je eigen productie en ben je steeds minder afhankelijk van de omgeving om je heen. Dit geeft enorm veel voldoening en Dawn of Man is hierdoor een aaneenschakeling van kleine doelstellingen die je steeds haalt. De eerste winter dat je genoeg vlees hebt omdat je je eigen stallen vol met vee hebt voelt als een ongelooflijk succes, of wanneer je mensen minder uitgeput raken omdat je karren voor ze hebt gebouwd om het zware werk te doen. De nieuwe technologie brengt echter ook altijd weer nieuwe uitdagingen met zich mee. Dat je ijzer kan verwerken betekent dat je ook mijnen moet gaan bouwen om het ijzer te winnen, of als je uiteindelijk wel honderd mensen in je dorpje hebt, moet je ook voor alle honderd mensen een hut en kleding hebben.

Helaas sterft dit gevoel langzaam af tegen het einde van het spel. Zo rond de ijzertijd krijg je weinig echt nieuwe ontdekkingen en technieken om van te genieten. Dan wordt ook opeens overduidelijk dat er niet echt is nagedacht over een einde voor het spel. Er is geen groot moment waarop je het potje hebt gewonnen en je feest kan gaan vieren en dat is echt enorm jammer. Het voelt een beetje als een teleurstelling als je zelf maar moet zeggen ‘oké, nu is het potje afgelopen’, in plaats van dat het spel dit voor je bepaalt. Je kunt wel bepaalde scenario’s uitspelen, dit zijn levels waar je bepaalde doelstellingen moet halen, maar dat is helaas niet helemaal hetzelfde.

Het is belangrijk om uit te leggen dat Dawn of Man heel erg om het macro-managen gaat. Het is dus niet zo dat je individuele personen bestuurt en zegt ‘jij gaat water halen’, maar in plaats daarvan voer je meer algemene handelingen uit. Zo kan je een werkgebied instellen voor bijvoorbeeld een stuk van de rivier, waar water gehaald moet worden. Dan kan je bepalen hoeveel mensen hier maximaal mogen werken en hoeveel water er op voorraad moet zijn. Vervolgens gaan er dan automatisch een bepaalde hoeveelheid mensen water halen als dit nodig is. Dit is een erg fijne manier van managen; het zorgt er namelijk voor dat je zelf naar ’the bigger picture’ kan kijken. Je houdt je niet bezig met triviale zaken zoals hoeveel mensen precies één boom om moeten gaan kappen, maar je besluit of er een focus ligt op het jagen van dieren of op het verzamelen van bessen. Je bedenkt of je eerst veehouderij wilt gaan onderzoeken of het bouwen van bruggen, ga zo maar door. Dit is een prettige manier van spelen en we merkten dat ons brein altijd actief bezig was met het bepalen van de volgende prioriteiten.

Dawn of Man brengt een bijzonder leuke citybuilder met zich mee. We hadden nooit verwacht dat het managen van een dorp in de prehistorie zo vermakelijk had kunnen zijn. Het is jammer van het doodlopende einde zonder echt einde, maar daar kunnen we mee leven.

Dawn of Man is voor deze review gespeeld op pc. De game is alleen voor dit platform beschikbaar.